حل این معضل یکی از مطالبات جدی در سفر دیماه سال ۱۴۰۰ رییس جمهور و اعضای هیات دولت به هرمزگان، از آیتالله رئیسی بود که در شورای اداری برحل این معضل تأکید شد.
ریشه این مشکل به علت سایر آسیبهای اجتماعی از جمله بیکاری و درآمد بالا نسبت به دیگر مشاغل است که مردم و بویژه جوانان و نوجوانان هرمزگان را با خود همراه کرده و حیات آنها را به خطر انداخته است.
قاچاقچیان مواد سوختی با خطرپذیری برای خود و خطرسازی برای شهروندان بی گناه، جان خود و دیگران را برای کسب درآمد حاصل از این کار به مخاطره میاندازند.
درحالی شاهد ماجرای رواج قاچاق سوخت و علاقه مند شدن تعداد زیادی از افراد ازجمله جوانان و نوجوانان هستیم، این امر باعث نا امن شدن جادههای استان هرمزگان شده است که احتمالا در خبرهای روزانه استان از حوادثی همچون انفجار خودروهای سوخت و سایر خودروهای عبوری شهروندان، آتش سوزی و یا کشته شدن شهروندان این استان هستید.
قاچاقچیان براحتی میتوانند گازوئیل را از جایگاههای سوخت تهیه کرده و به هر جا تمایل داشته باشند انتقال دهند! به احتمال زیاد مطلع هستید که پیدا کردن یک دستگاه لودر یا تراکتور و یاسایر دستگاهی که مصرف گازوئیل دارند برای چند ساعت کار در مزارع و یا جای دیگر بسی سخت و در مواردی امکان پذیر نیست؛ چراکه به جای کار، فروختن گازوئیل به قاچاقچیان سود بیشتری دارد.
البته، نباید زحمات دستگاه قضایی و نیروهای نظامی را در مبارزه قاچاقچیان سوخت را نادیده گرفت، اما مسئله اینجاست که چرا این پدیده خطرناک و خطرساز همچنان ادامه دارد.
آنچه شهروندان هرمزگان تا کنون برای حل این معضل اجتماعی و خطرناک شاهد بودهاند مبارزه با قاچاقچیان و تأکید مسوولان برمدیریت و حل مسئله بوده است، آیا در میان راهها فقط از طریق سخنرانی، جلسه و مبارزه با این پدیه تنها گزینه انتخابی هستند که پاسخ و پیامد آن را طی سالیان گذشته دیدهایم اما آیا هیچ راه دیگری برای حل این معضل وجود ندارد و درواقع چه کسی باید فریادرس این مردم باشد؟
همه مشکلات را به گردن اجنبیها نیندازیم
یادمان باشد که عادی شدن آسیبهای اجتماعی بزرگترین خطری است که یک جامعه را تهدید میکند! شهروندان دوست دارند علاوه بر جلسه، سخنرانی، دستور، تأکید، بخشنامه، دستورالعمل و به میان مردم رفتن بدون اثر و نتیجه، حلقههای دور خود را بیش از حد خودمانی نکنیم؛ به جای تهدید و سرکوبی سایر اصول فکری و سیاسی برای حل مشکلات از آنان کمک بگیریم؛ از انتقاد سازنده و راهنمایی کننده هراس نداشته باشیم؛ دلخوش به آمار نباشیم به جای آن نگاهی به واقعیت های میدانی داشته باشیم؛ در کار و وظیفهمان صادقانه با مردم برخورد کنیم، در زمینهای که دانش نداریم سخن نگوئیم، روابط عمومی خود را تقویت کنیم؛ از افراد تیز هوش، متواضع، خلاق و مردم مدار در مدیریت استفاده کنیم؛ به جای فرافکنی و مقصر دانستن این و آن، متناسب با شرایط زمانه چاره اندیشی کنیم؛ همه مشکلات را به گردن اجنبیها نیندازیم و به جای آن در رفتار و کردار خود تجدید نظر کنیم.
به طور کلی، حل مسائل و معضلات اجتماعی نیازمند استفاده از اندیشه ها، تجارب، تفکر، هم اندیشی و خرد جمعی همه طبقات، اقشار، افکار و آحاد جامعه بوده و با سخنرانی، دستور و تأکید همانطور که تا کنون حل نشده در آینده هم معلوم نیست معجزهای اتفاق بیفتد.، لذا برای قاچاق گازوئیل در هرمزگان ضمن ریشهیابی موضوع، استفاده از نظرات همه اقشار جامعه حتی خودقاچاقچیان شاید بتوان راه حلی نو پیش پای مسوولان گذاشت.
عضو هیات علمی دانشگاه هرمزگان و پژوهشگر عرصه اجتماعی و عضو شورای پیشگیری از وقوع جرم دادگستری