به گزارش ایرنا، در شب و روز شهادت امام رضا(ع) مقارن با چهارم و پنجم مهرماه نیز ویژه برنامه شهادت حضرت امام رضا(ع) با سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین شیخ ابراهیم بهاری و قرائت زیارتنامه توسط حاج احمد زین العابدین فرد و مرثیه سرایی با نوای حاج علی فراهانی از ساعت ۱۲:۱۵ در مصلای امام علی(ع) آستان مقدس برگزار خواهد شد.
آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام، مراسم عزای ال الله را از روز شنبه ۲ مهر ماه آغاز و تا امروز دوشنبه ۴ مهرماه بعد از اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء در مصلای امام علی(ع) ادامه خواهد داد که این آیین با سخنرانی حجت‌الاسلام و المسلمین سید جلال موسویان و مرثیه خوانی سید احمد صالحی خوانساری برگزار می شود.
آستان مقدّس حضرت عبدالعظیم(ع) ضمن عرض تسلیت به مناسبت رحلت حضرت رسول اکرم(ص)، شهادت امام حسن مجتبی(ع) و امام رضا(ع) مقدم کلیه عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت را به این ویژه برنامه ها گرامی می دارد.
ابو الحسن علی بن موسی(ع) ملقب به «رضا» امام هشتم از ائمه اثنی عشر(ع) و دهمین معصوم از چهارده معصوم(ع) است. امام رضا (ع) از سلاله پاک رسول خدا (ص) و جانشین ایشان است. ایشان به عالم آل محمد نیز شهرت دارد. نام مبارکشان «علی»، کنیۀ آن حضرت، «ابوالحسن» و دارای القاب متعدّدی از جمله؛ رضا، صابر، فاضل، قرة اعین المؤمنین (نور چشم مؤمنان) و... هستند. (الهدایة الکبری، ص ۲۷۹؛ کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ۲، ص ۲۸۴) اما مشهورترین لقب ایشان، «رضا» به معنای «خشنودی» است. پدر بزرگوار امام رضا(ع)، امام موسی کاظم(ع) پیشوای هفتم شیعیان بودند که در سال ۱۸۳ ﻫ.ق. به دست هارون عباسی به شهادت رسیدند. مادر گرامی امام رضا(ع) نجمه نام داشت.
حضرت رضا(ع)، دوران کودکی و جوانی را تا سال ۲۰۱ هجری قمری در مدینه طیّبه(حیات فکری و سیاسی امامان شیعه(ع)، ص ۴۲۶) که مهبط وحی بود در خدمت پدر بزرگوارش سپری کرد و مستقیماً تحت تعلیم و تربیت امام هفتم(ع) قرار گرفت و علوم و معارف و اخلاق و تربیتی را که امام کاظم(ع) از پدرانش به ارث برده بود، به او آموخت.(پژوهشی دقیق در زندگانی امام رضا (ع)، ج ۱، ص ۵۰) در منابع تاریخی اطلاعاتی از حضور ایشان در بغداد هنگام زندانی بودن پدر بزرگوارشان در آن شهر در دسترس نیست.
امامت و وصایت حضرت رضا(ع) بارها توسط رسول خدا(ص)، پدر بزرگوار و اجداد طاهرینشان(ع) اعلام شده بود. به ویژه امام کاظم(ع) بارها در حضور مردم، ایشان را به عنوان وصی و امام بعد از خویش معرّفی کرده بودند که به یک نمونه از آنها اشاره می شود:
از محمّد بن اسماعیل بن فضل هاشمیّ چنین روایت شده است که گفت:بر امام موسی کاظم(ع) وارد شدم در حالی که ایشان به شدّت مریض بودند، به حضرت عرض کردم:اگر خدای ناکرده برای شما اتّفاقی بیفتد- و خدا آن روز را نیاورد- به چه کسی رجوع کنیم (امام بعد از شما کیست)؟ فرمود:«به فرزندم علیّ، نوشته او، نوشته من است، و او وصیّ و جانشین من بعد از مرگم خواهد بود».(عیون أخبار الرضا، ج۱، ص۲۰ و ۲۱)
امام رضا (ع) پس از شهادت پدر، امامت بر مردم را در مدینه بر عهده گرفت و به رسیدگی امور پرداخت، ایشان با جمع کردن شاگردان پدر به دور خود به تدریس و تکمیل حوزه علمیه جدش امام صادق (ع) مشغول شد و در این راستا گام های بزرگ و استواری برداشت.
پس از شهادت امام کاظم(ع) که در سال ۱۸۳ هـ ق رخ داد، آغاز امامت حضرت رضا(ع) شروع شد، و با توجه به این که هارون (پنجمین خلیفه عباسی) در سال ۱۹۳ از دنیا رفت، ده سال از امامت حضرت رضا(ع) معاصر زمان هارون بود. امام رضا(ع) به مدت ۲۰ سال(۱۷ سال در مدینه و ۳ سال آخر در خراسان) امامت و رهبری مردم را بر عهده داشت.
هجرت امام رضا (ع) از مدینه به مرو در سال ۲۰۰، یا ۲۰۱ قمری بود. پس از تصمیم مأمون تصمیم مبنی بر دادن پیشنهاد ولایت عهدی به امام، او یکی از افراد خویش به نام رجاءبن ابی ضحاک را به مدینه فرستاد تا امام را به مرو محل اقامت مأمون بیاورد.(تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۴۶۵) مأموران مأمون، امام رضا (ع) و برخی از بنی هاشم را از مسیر بصره به مرو آوردند. مأمون آن ها را در خانه ای و امام رضا را در خانه ای دیگر جای داد و او را اکرام کرد.( مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۲۵۹)
شهادت امام رضا (ع)
امام رضا (ع) پس از هفده سال سکونت در مدینه و تبلیغ دین و ارشاد مردم، با نقشه و حیله مأمون عباسی، راه خراسان را در پیش گرفت. آن حضرت پس از قبول اجباری ولایتعهدی مأمون و گذشت سه سال، در ۵۵ سالگی به دست این خلیفۀ عباسی به شهادت رسید.
پس از شهادت امام رضا(ع)، مأمون، او را در خانه حمید بن قحطبه طائی ( بقعه هارونیه ) در روستای سناباد دفن کرد.( مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۷۱) در تعیین سال شهادت امام نقل های مختلفی به ثبت رسیده است. گروهی سال ۲۰۲ هجری قمری را سال شهادت حضرت می دانند.(الأئمة الاثنا عشر، ص ۹۸)
نظر شما