به گزارش ایرنا پستچی در خاطرات ایرانیان هویت دوست‌داشتنی دارد و آنها را به عنوان مردانی خوشرو و متعهد می‌شناسیم که کلاه لبه‌داری بر سر و کیفی انباشته از نامه‌های پر رمز و راز را روی دوش و سوار بر موتور در شهر تردد دارند.
شغل او ساده و آسان به نظر می‌رسد اما وقتی پای درد دلش می‌نشینی، با شنیدن قصه‌های تلخ و شیرینی که از سر گذرانده، در می‌یابی دشواری‌های کارش را پشت لبخندهای صمیمانه پنهان می‌کند.
محمد ترابی‌فرد یکی از این افراد است که حدود ۲۰ سال هر صبح بسته‌هایی را که باید به دست مردم برساند، از پُست بیرجند تحویل می‌گیرد و در هوای گرم و سرد با وجود سختی و مشکلاتی که هست، راهی محله‌های عدل، توحید و مفتح برای تحویل امانت مردم می‌شود.
او ابتدا با اشاره به نحوه انتخاب شغل پستچی به خبرنگار ایرنا گفت: سال ۷۹ بود که دنبال کار می‌گشتم و از طریق یکی از دوستان متوجه شدم اداره پست نیرو استخدام می‌کند که مدارک مورد نیاز را برای جذب در این اداره تحویل دادم و اتفاقی پستچی شدم.
این پستچی افزود: در ادامه به جهت اینکه شغلی برای ارائه خدمت مستقیم به مردم است و از آنجایی که علاقه زیادی به موتورسواری دارم با رغبت فراوان تا الان کارم را دنبال کرده‌ام.
وی درباره خاطرات دوران خدمت خود و اینکه بیشتر چه بسته‌هایی مردم را خوشحال می‌کند اظهار داشت: الان نامه‌نگاری خیلی گمرنگ شده و بیشتر دختر و پسرهای جوان که اولین بار بسته پستی حاوی گواهینامه یا مدرک دیگری را دریافت می‌کنند، ذوق‌زده و خوشحال می‌شوند.
ترابی‌فرد گفت: نامه‌رسانی به جز سختی‌های فراوان، هیجاناتی در توزیع بسته‌های پستی نیز دارد و شوق و ذوق و دعای مردم هنگام دریافت گذرنامه‌ها، کارت‌های پایان خدمت یا نامه‌های حاوی پیام‌های تبریک بسیار لذت‌بخش است.
وی به یکی از خاطرات شیرین در دوران خدمتش اشاره کرد و گفت: حدود ۲ ماه قبل کیف پولی را به همراه مدارک که متعلق به یکی از دکترای سرشناس شهر بود، پیدا کردم چون این مدارک خیلی برای این شخص مهم بود، خوشحال شد و از زمان به بعد با این فرد آشنایی بیشتری پیدا کردیم.
این پستچی بیرجندی ادامه داد: در دوران خدمتم گاهی پس از تحویل نامه از من خواسته شده که نامه را باز کنم و برایشان بخوانم که خوشحالی افراد از متن نامه مرا هم خوشحال کرده است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا هنوز کسی هست که در صندوق‌های پستی، نامه برای شرح حال بیندازد گفت: چند سالی است که این نامه‌ها کم شده و در گذشته سالی ۱۰ و ۲۰ نامه در صندوق‌ها بود و الان هم ممکن است سالی یک یا ۲ نامه در صندوق‌های پستی باشد.
ترابی‌فرد گفت: با توجه به اینکه هر پستچی توزیع مرسوله در محله مشخصی را برعهده دارد و خیلی هم ما را جابه‌جا نمی‌کنند، مردم پستچی محله خودشان را می‌شناسند و با ما برخورد خوب و قابل اعتمادی دارند.
وی اضافه کرد: چندی قبل یکی از افرادی که در شهر بیرجند به‌صورت مقیم ساکن بود و قصد مسافرت به زادگاهش را داشت، کلید خانه‌اش را تحویل من داد تا در نبودش به گلدان‌های خانه آب بدهم.
امانتداری؛ از صفات برجسته پستچی
وی امانتداری را از ضروریات و صفات شایسته پستچی دانست و گفت: همیشه دعای خیر مردم و خوشحالی آنان از دریافت بسته‌هایشان خستگی را از تنم بیرون می‌کند و این دعای خیر باعث تندرستی و موفقیت من در زندگی شده است.
ترابی‌فرد درباره سختی‌های کار پستچی در سرما و گرما و حتی در دوران کرونا که تعطیل بردار نبود گفت: تنها خواسته ما این است که این شغل هم جزو مشاغل سخت محسوب شود اما سال‌هاست طرح آن به مجلس می‌رود و برمی‌گردد و هنوز اجرایی نشده در صورتی که در این شغل سانحه زیادی داریم و بارها دیده و شنیده‌ام که پستچی‌ها دچار حوادث مختلف شده‌اند.
وی به یکی دیگر از مشکلات این حرفه اشاره کرد و با خنده گفت: بعضا دستخط بد و نوشتن اشتباه نشانی، ما را دچار سردرگمی و مشکلاتی را ایجاد کرده است که گاهی افراد اشتباه خودشان را در نوشتن نشانی قبول کردند و در مواردی موضوع حتی تا حراست اداره هم کشیده شده است.
یعقوب رحمانی از دیگر پستچی‌های باسابقه خراسان جنوبی که از سال ۸۸ در این حرفه آن هم در شهرستان مرزی درمیان در حال خدمت‌رسانی به مردم است به خبرنگار ایرنا گفت: تا سال ۸۸ پیمانکار شرکت مخابرات بودم و از آن سال در پست شهرستان درمیان به عنوان نامه‌بر جذب شدم.
خاطرات تلخ و شیرین پستچی
وی شغلش را پرتنش و البته پر از خاطره توصیف کرد و افزود: نمی‌توان گفت پستچی بودن شغل راحتی است چون تنش و استرس دارد به عنوان مثال اگر یک بسته و نامه گم شود باید استرس زیادی را تحمل کنیم.
این پستچی عنوان کرد: از هفت و ۳۰ دقیقه صبح هر روز ساعت کاری ما شروع می‌شود تا زمانی که نامه‌ها و بسته‌های منطقه پستی که در آن فعالیت داریم را به طور کامل توزیع کنیم، بعضا ممکن است در برخی مناطق افراد در منزل حضور نداشته باشند و کار ما تا شب هم طول بکشد.
وی با اشاره به اینکه یکی از سختی‌های نامه‌رسانی کار با موتور است که خطراتی هم دارد گفت: اما اصل امانتداری برایم خیلی مهم است و زمانی بوده که افراد در منزل حضور نداشتند و حتی با برقراری تماس تلفنی ساعت‌ها را به انتظار نشسته‌ام که بسته را به دست صاحبش برسانم.
رحمانی گفت: با همه مشکلات و سختی‌ها با کار پستچی کنار آمده‌ام و این شغل را از با رضایت و علاقه ادامه می‌دهم.
وی به یکی از خاطرات شیرین خود اشاره کرد و گفت: چند سال قبل نامه استخدامی یکی از افراد را تحویل دادم و چون هیچ اطلاعی نداشت، بسیار خوشحال شد و تشکر کرد، تاکنون خاطره تلخی در این شغل نداشتم.
رحمانی با اشاره به سختی‌های این شغل اظهار داشت: در دوران کرونا و تعطیلات عمومی و قرنطینه‌ای که فقط مشاغل دسته یک اجازه فعالیت داشتند ما در این شرایط سخت کرونایی مشغول به کار بودیم و بدون وقفه مرسولات را توزیع می‌کردیم.
وی گفت: با شیوع کرونا مرسولات پستی افزایش یافته است و این روند همچنان ادامه دارد.
از او پرسیدم آیا دوست دارد که فرزندش هم شغل پستچی را انتخاب کند و در پاسخ گفت: اگر علاقه داشته باشد مانع کارش نمی‌شوم.
سرپرست اداره کل پست خراسان جنوبی هم گفت: اکنون ۲۳ موزع دولتی و ۲۵۰ موزع و پیمانکار بخش خصوصی در این استان با امانتداری، توزیع مرسولات پستی را برعهده دارند.
حسین ظهوری افزود: مهمترین درخواست موزعین با توجه به اینکه ساعت‌های طولانی با موتور در گرما و سرما و شرایط سخت به مردم خدمت‌رسانی می‌کنند این است که با تصویب در مجلس شغل آنان در ردیف مشاغل سخت و زیان‌آور قرار گیرد.
وی اظهار داشت: موزعان در دوران کرونا هیچ تعطیلی و کاهش کار نداشتند و حتی با توجه به افزایش خریدهای اینترنتی، حجم کار آنان افزایش یافت.
سرپرست اداره کل پست خراسان جنوبی گفت: خریدهای اینترنتی صادره استان در نیمه نخست امسال ۵۰ درصد نسبت به مدت مشابه پارسال رشد داشته و ارائه این خدمت دسترسی مردم به کالا را آسانتر کرده است.
وی افزود: خریدهای اینترنتی وارده به استان نیز حدود ۴۸ هزار فقره بوده که نسبت به مدت مشابه سال قبل ۲۱ درصد رشد داشته است.
وی تعداد مرسولات پستی صادره از این استان در نیمه نخست امسال را ۶۰۹ هزار مرسوله اعلام کرد و گفت: مرسولات پستی وارده ۹۵۸ هزار فقره بوده که نسبت مدت مشابه سال قبل ۱۵ درصد رشد داشته است.
۱۵ تا ۲۱ مهر هفته پست نامگذاری شده و ۱۷ مهر ماه روز جهانی پست است.
نظر شما