داریوش یاری در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: من این شانس را داشته‌ام که برای پنج یا شش دوره به عنوان عضو هیأت انتخاب، با جشنواره فیلم کوتاه تهران همراهی داشته باشم، در دوره‌های قبل ۴۰ تا ۵۰ فیلم خوب و قابل قبول داشتیم که از میان آن‌ها حدود ۱۰ فیلم شاید ممتاز بودند باقی آن‌ها هم سطحی از کیفیت داشتند که می‌شد با آن‌ها جشنواره‌ای را برگزار کرد، ولی غیر از این تعداد، آثار اساسا آثاری نبودند که بتوان به لحاظ زیبایی‌شناسی، زبان بصری سینما و ایده و داستان درباره آن‌ها صحبت کرد.
جریان فیلم کوتاه به معنای واقعی رشد کرده است
وی ادامه داد: آنچه امسال شاهد بودیم این بود که جریان فیلم کوتاه به معنای واقعی رشد کرده است. آن آمار ۸۰ درصد آثار ارسالی غیرقابل دفاع در دوره‌های گذشته جشنواره، در این دوره به ۱۰ تا ۱۵ درصد آثار رسیده بود! حقیقتا باقی فیلم‌های ارسالی، همه آثاری قابل دفاع بودند و در ابعاد مختلف می‌توان آن‌ها را مورد نقد و بررسی قرار داد. در این میان تعدادی از فیلم‌ها هم آثاری هوشمندانه بودند که فیلمسازان‌شان توانسته بودند زبان خاص خود را در آن‌ها پیدا کنند. اگر هر سال تنها ۱۰ عدد فیلم از این جنس داشتیم، امسال آمار این دست آثار هم بالاتر رفته است.
سطح متوسط کیفی آثار تولیدی، واقعا رشد پیدا کرده و ارتقا داشته استاین فیلمساز افزود: اگر در سال‌های گذشته از هزار اثر متقاضی تنها می‌توانستیم درباره ۱۰۰ اثر صحبت کنیم، امسال حداقل درباره ۷۰۰ اثر نشستیم و گفتگو کردیم. یعنی سطح متوسط کیفی آثار تولیدی، واقعا رشد پیدا کرده و ارتقا داشته است.
با محدودیت‌هایی در پذیرش آثار مواجه می‌شویم و باید تلاش کنیم به یک بسته از فیلم‌ها برسیمیاری تأکید کرد: این نکته را از آن جهت مطرح کردم که بگویم اگر برخی دوستان معترض شوند و بگویند چرا فیلم خوب‌شان در جشنواره نبوده است، حق دارند. خود من هم می‌گویم نزدیک به ۷۰۰ فیلم خوب داشتیم که می‌شد درباره آن‌ها حرف زد اما وقتی صحبت از جشنواره می‌شود، ما با محدودیت‌هایی در پذیرش آثار مواجه می‌شویم و باید تلاش کنیم به یک بسته از فیلم‌ها برسیم؛ بسته‌ای که در یک سال شاید ۵۰ فیلم در آن باشد و در سالی دیگر ۷۰ فیلم. ما هم امسال موظف بودیم که از این تعداد آثار متقاضی، حدود ۵۰ فیلم را برای حضور در جشنواره انتخاب کنیم.
تلاش کردیم از سلیقه شخصی عبور کنیم
این عضو هیأت انتخاب بخش داستانی جشنواره سی‌ونهم فیلم کوتاه تهران گفت: تمام تلاش ما به‌عنوان اعضای هیأت انتخاب این بود که از سلیقه شخصی خود عبور کنیم و فیلم‌ها را از منظر «فیلم بودن» ببینیم و بررسی کنیم. هر یک از ما ممکن بود برای دفاع از یک فیلم، جلوی شش نفر دیگر بایستد و واقعیت این است برای آنکه فیلمی نادیده نماند، همه ما می‌جنگیدیم. هر هفت عضو هیأت انتخاب، برای دیده و انتخاب شدن آثار اصلح، تمام تلاش خود را کردند.
یاری درباره معیارهای اصلی انتخاب آثار توضیح داد: دو معیار در فرآیند انتخاب فیلم‌ها در هر جشنواره بسیار مهم است؛ یکی بکر بودن و تازه بودن کانسپت و ایده‌ای که فیلمساز با خود به میدان قصه‌گویی آورده و دیگری نوگرایی و جذابیت در فرآیند بیان آن قصه، مهم است که فیلمساز در درست‌ترین نقطه ایستاده و به سوژه‌اش پرداخته باشد.
حضورهای بین‌المللی الزاما به این معنا نیست که یک فیلم اثر بسیار شاخص و ارزشمندی بوده است که در اینجا نادیده گرفته شده استاین فیلمساز درباره اعتراض فیلمسازانی که آثارشان در جشنواره فیلم کوتاه پذیرفته نمی‌شود اما بعدها در برخی رویدادهای بین‌المللی حضور پیدا می‌کنند نیز اذعان داشت: بالاخره ما جشنواره‌های موضوعی مانند جشنواره فیلم‌های ورزشی و یا جشنواره فیلم‌های مذهبی داریم. این جشنواره‌ها با سلایق و نگاه‌های مختص به خود برگزار می‌شوند و ممکن است شما فیلمی داشته باشید که در جشنواره فیلم کوتاه تهران، به‌عنوان یک رویداد غیرموضوعی، پذیرفته نشود، اما در یک جشنواره موضوعی موردتوجه هم قرار بگیرند. در این موارد نباید اینگونه گفت که فیلم ما در داخل کشور دیده نشد و در خارج ارزش کار ما را متوجه شدند. این حضورهای بین‌المللی الزاما به این معنا نیست که یک فیلم اثر بسیار شاخص و ارزشمندی بوده است که در اینجا نادیده گرفته شده است.
پذیرفته نشدن در جشنواره فیلم کوتاه تهران الزاما به معنای خوب نبودن اثر نیست
یاری تأکید کرد: این نکته را باید مدنظر داشته باشیم که اساسا اگر فیلم شما در جشنواره فیلم کوتاه تهران پذیرفته نشد، الزاما به معنای آن نیست که فیلم شما فیلم خوبی نبوده واقعیت این است که هم‌رده با فیلم شما، ۷۰۰ فیلم دیگر هم در جشنواره بوده است که هیأت انتخاب به اجبار باید ۵۰ فیلم را از میان آن‌ها انتخاب می‌کرد.
سی‌ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران تا ۲ آبان در پردیس سینمایی ملت در حال برگزاری است.
نظر شما