به گزارش ایرنا مرحوم پرویز دهداری در سال ۱۳۱۲ در شهرستان مرودشت روستای «گلدشت» چشم به جهان گشود و پس از عزیمت خانواده به آبادان، فوتبالش را در این شهر فوتبال‌خیز آغاز کرد و از این خطه به بازی در تیم‌ملی و سرمربیگری آن رسید.
دهداری، فوتبالیست آبادانی که اخلاق برایش در اولویت بود و چه در زمین و چه بیرون از آن، اخلاق را سرلوحه کار خود و شاگردانش قرار می‌داد و به همین دلیل او را «معلم اخلاق فوتبال ایران» لقب دادند.
مرحوم پرویز دهداری بازیکن و سرمربی صاحب نام تاریخ فوتبال ایران را پیشکسوتان و اهالی فوتبال به عنوان نمادی از الگوی اخلاق و جوانمردی می شناسند.
مردی که در سومین روز از آذرماه سال ۱۳۷۱ چشم از جهان فرو بست اما در میان شاگردانش درس‌ها و باورهایش همیشه جاودان و ماندگار باقی خواهد ماند.
پرویز دهداری از جمله افرادی بود که اخلاق را بر ورزش مقدم می‌دانست و همین خلق و خو بود که اهالی ورزش وی را بعنوان معلم اخلاق خطاب می‌کردند، دهداری بارها هدایا و جوایز مقامات دولتی را رد کرد و پیشکش‌هایی نظیرخانه و اتومبیل را نپذیرفت.
پرویز دهداری از مهاجمان بزرگ تیم شاهین و نخستین سرمربی تیم پرسپولیس و همچنین سرمربی تیم ملی بود، مربی و مدیری که اخلاق‌مداری برایش بر نتیجه‌گرایی مقدم بود.
در فوتبالی که برخی ستاره‌هایش به محض مشهور شدن مستعد پیوند خوردن با اتهام زیر پا گذاشتن اصول اخلاقی هستند، معلم اخلاق خطاب شدن، یک موهبت بزرگ برای مرحوم پرویز دهداری است، از دهداری، تصویری سفید برای فوتبال ایران بر جا مانده است.
دهداری مردی که بدون استعفا و یا اخراج از تیم ملی کنار رفت، مردی که در زمان حضور روی نیمکت تیم ملی، هرگز تجربه تشویق شدن در آزادی را به دست نیاورد اما سه دهه بعد از مرگ، سوژه زنده‌بادهای برآمده از میان فراموشی شد.
از جم آبادان تا تیم ملی، دهداری بازیکن روند پیشرفت را به تدریج طی کرد، در مربیگری اما همه چیز برای او سریع‌تر سپری شد.
پرویز دهداری تا قبل از انحلال شاهین، مرد کلیدی این باشگاه بود و بعد تبدیل به اولین مربی پرسپولیس شد، گارد تهران، تیمی بود که از دهداری یک مربی تمام عیار ساخت، مردی که در ۳۸ سالگی، هدایت تیم ملی ایران را پذیرفت، تردیدی وجود نداشت که او به لحاظ فنی یکی از بهترین‌های دوران خودش به شمار می‌رفت، او که تیم ملی را به المپیک مونیخ رسانده بود، در همه سال‌های فنی استاندارد اخلاقی خاص خودش را داشت، موضوعی که موجب می‌شد دهداری، به عنوان یک چهره پاک در ذهن فوتبال ایران ثبت شود.
شاید تا همین‌جا، خللی در ستایش‌های بی وقفه از این چهره وجود نداشت اما درگیر شدن حجم زیادی از اغراق در توصیف عملکرد فنی و اخلاقی او، دهداری تازه‌ای در فوتبال ایران ساخت، دهداری تازه‌ای که همه ویژگی‌های خوب ممکن را داشت اما فقط واقعی نبود.
نظم، جوانگرایی، میهن پرستی و اخلاق مهمترین ویژگی‌های مرحوم دهداری بود که همین تفکر باعث شد ١٤ نفر از ستاره‌های تیم ملی ایران در آن زمان از تیم ملی استعفا دهند و جوانان با آتیه‌ای مانند زرینچه، کرمانی مقدم، عابدزاده، نامجو مطلق، مرفاوی و سرخاب جانشین آنها شوند، صعود به المپیک مونیخ و مقام سوم جام ملتهای آسیا مهمترین دستاوردهای زنده یاد دهداری در دوران سرمربیگری او در تیم ملی ایران بود.
مربی پیشین تیم ملی در سال ۱۳۷۱ به دلیل عارضه کلیوی درگذشت، از وی دو فرزند به نام‌های شاهین و شیدا به جای مانده‌است.
برای گرامیداشت نام و یاد این مربی اخلاق خیابانی در آبادان بنام پرویز دهداری اسطوره فراموش نشدنی فوتبال جنوب نامگذاری شده است.
نظر شما