به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از وبگاه تِک اِکسپلور (Tech Xplore)، یک تیم پژوهشی بین‌المللی به سرپرستی دانشگاه علم و صنعت ملک عبدالله در عربستان سعودی اعلام کرد که اَشکال در حال ظهور فناوری‌های دستگاه‌های لایه‌نازک مبتنی‌بر مواد نیمه‌هادی جایگزین، مانند مواد آلی قابل چاپ، آلوتروپ‌های نانوکربن و اکسیدهای فلزی، می‌توانند اینترنت اشیا را از نظر اقتصادی و زیست‌محیطی پایدارتر کنند. لایه‌نازک لایه‌ای از مواد است که ضخامتی بین کسری از نانومتر (تک‌لایه) تا چند میکرومتر دارد.
این تیم پژوهشی موفق شدند نوعی تجهیزات الکترونیکی بی‌سیم طراحی کنند که به سازگاری بیشتر فناوری اینترنت اشیا با محیط زیست کمک می‌کند. گره‌های حسگر بی‌سیم با جذب انرژی از محیط با استفاده از برداشت‌کننده‌های انرژی، مانند سلول‌های فتوولتائیک و برداشت‌کننده‌های انرژی فرکانس رادیویی (RF)، به دستیابی به اینترنت پایدار اشیا کمک می‌کنند. وسایل الکترونیکی بزرگ در فعال‌کردن این منابع انرژی اهمیت دارند.
اینترنت اشیا قرار است تأثیر زیادی بر زندگی روزمره و بسیاری از صنایع داشته باشد. این ابزار بسیاری از اشیای هوشمند با شکل‌ها و اندازه‌های مختلف (از جمله سیستم‌های امنیتی کنترل از راه دور خانه‌ها، خودروهای خودران مجهز به حسگرهایی که موانع موجود در جاده را تشخیص می‌دهند و تجهیزات کارخانه با دمای کنترل‌شده) را به یکدیگر متصل و تبادل داده را از طریق اینترنت و سایر شبکه‌های حسی و ارتباطی تسهیل می‌کند.
پیش‌بینی می‌شود که این اَبَرشبکه رو به رشد تا دهه آینده به تریلیون‌ها دستگاه برسد و تعداد گره‌های حسگر مستقر در پلتفرم‌هایش (سکوهایش) را افزایش دهد.
روش‌های فعلی برای تأمین انرژی گره‌های حسگر، به فناوری باتری متکی هستند؛ اما باتری‌ها به تعویض منظم نیاز دارند که در درازمدت هزینه‌بر و برای محیط‌زیست مضر است. همچنین، تولید جهانی فعلی لیتیوم برای مواد باتری ممکن است با افزایش تقاضای انرژی ناشی از افزایش تعداد حسگرها سازگار نباشد.
نظر شما