به گزارش خبرنگار ایرنا ، دکتر بختیار شعبانی ورکی روز دوشنبه در نشست هم اندیشی اساتید با عنوان " پیشرفت و عدالت در دانشگاه فردوسی مشهد " با اشاره به تغییر مفهوم مفاهیم یادگیری و آموزش افزود: این درحالی است که یادگیری از معلم به معلمان و یادگیری از دیگری به یادگیری از خود در حال تغییر است.
وی با اشاره به اینکه نسل آلفا یادگیری از انسان را به یادگیری از ماشین تغییر داده است، بیان کرد: در آینده نزدیک ممکن است این یادگیری ها بر شیوه فعلی حاکم شود.
معاون آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد تاکید کرد: همه ساز و کارهای قانونی را باید بکار بگیریم تا بتوانیم پیشرفت را به نوعی به خدمت بگیریم، با افزایش کیفیت آموزش در دانشگاهها، تاثیرات آن در جامعه را شاهد خواهیم بود.
وی با اشاره به تغییرات حاصله در ارزشیابی استادان و تکیه صرف به ارزشیابی شیوه تدریس اساتید از منظر دانشجویان، تصریح کرد: هیچ مبانی علمی تاکنون تصریح و تایید نکرده است که ارزیابی دانشجویان از شیوه تدریس اساتید به چه میزان متناسب با واقعیت های آموزشی و توانمندی اساتید باشد.
دکتر شعبانی تاکید کرد: با ارایه دلایل مدیریتی و علمی و با تصویب شورای آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد، آیین نامه ارتقای اساتید به چند بخش مقاله، پژوهش و همچنین فعالیت های علمی و اجرایی و مشارکت اساتید در امور مدیریتی و آموزشی و مشاوره سوق یافته است.
به اعتقاد وی، در نظام قبلی ارتقای اساتید، منطق کلی بر کمیت ساعات آموزش و نه بر کیفیت امر آموزش استوار بوده است
وی با تاکید بر نگاه اثربخشی و کیفیت گرایی در تحقیقات با انجام فعالیت های پژوهشهای کاربردی تصریح کرد: نگاه صرف پژوهشی و مقاله محور در ارتقای اساتید دانشگاه در نظام ارتقای سابق گرچه منجر به افزایش کمیت و تعداد مقاله و و پژوهش ها منجر شده بود اما در واقعیت این فعالیت های هیچ نقش اثرگذاری در بهبود کیفیت و رفع چالش های مورد اشاره نداشته است.
معاون آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه با اشاره به مقالات و پژوهش های انجام شده در حوزه آسیب های اجتماعی تاکید کرد: اگر این پژوهش ها و مقالات با نگاه اثربخشی و کاربردی و فارغ از کمیت ها بود، بایستی آثار آن در بهبود وضعیت آسیب ها مشاهده می شد که متاسفانه چنین نبوده و نیست.
کرونا زندگی ارتباطی و کاری را احیا کرد
معاون آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه سخنانش با اشاره به نقش کرونا در احیای زندگی و ارتباطات و آموزش گفت: پیش از کرونا خیلی از مسوولان از جمله حوزه های مهندسی به دنبال ایجاد ساز و کارهای آموزش الکترونیکی در دانشگاه ها بودند که مورد استقبال قرار نمی گرفت.
شعبانی افزود: اما وقتی کرونا آمد، شرایط همه ما به گونه ای شد که حدود چند ما همه زندگی و کار ما به یکباره تعطیل و مختل شده بود و کرونا باعث شد دو سال تجربه بی بدیلی را کسب کنیم ،خیلی از استادان بلد نبودند که با سیستم های ارتباطی از جمله فضای مجازی کار کنیم، اما به یک باره کرونا این کار را کرد و همه ما مجبور شدیم برای احیای زندگی ارتباطی و کاری خود به فضای مجازی متوسل شویم.
نظر شما