به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از وبگاه سای‌تِک‌دِیلی، مهد ستارگان که محل تولد این ستاره بزرگ است، BYF ۷۳ نامیده می‌شود. این مهد ستارگان یک ابر ستاره‌ساز معمولی نیست. نسبتاً کوچک است؛ اما در هسته مرکزی آن یک ستاره جوان به نام MIR۲ قرار دارد که دارای بالاترین میزان شناخته‌شده افزایش جرم پیش‌ستاره‌ای (فرایندی که طی آن یک ستاره در حال رشد، جرم را از مواد اطراف خود جمع می‌کند) است.
مهد ستارگان(stellar nursery) ناحیه‌ای در یک سحابی متراکم است که در آن گاز و غبار در حال انقباض هستند و در نتیجه ستاره‌های جدیدی در آن تشکیل می‌شوند.
پیتر بارنز (Peter Barnes)، دانشمند مؤسسه علوم فضایی در بولدر، کلرادو در آمریکا و تیمش، با استفاده از رصدخانه سوفیا (SOFIA، رصدخانه استراتوسفری اخترشناسی فروسرخ ) و رصدخانه آلما (ALMA، رصدخانه آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما) در شیلی، میدان‌های مغناطیسی درون این ابر را در بحبوحه شکل‌گیری ستاره‌ها بررسی کردند. بررسی جهت‌گیری میدان‌های مغناطیسی ممکن است نقش آن‌ها را در شکل‌گیری ستاره‌های پرجرم، که از دیرباز مبهم است، روشن کند.
ستارگان پرجرم از طریق فرایندی متفاوت از همتایان معمولی‌تر خود شکل می‌گیرند: آن‌ها به جای برافزایش جرم از یک قرص ماده در اطراف، به تبادل مداوم مواد با محیط خود متکی هستند.
تولد یک هیولا با قیافه مبدل
پژوهش قبلی با استفاده از داده‌های رصدخانه آلما نشان داده بود که در هسته BYF ۷۳ یک «یک هیولا با قیافه مبدل» نهفته است: یک پیش‌ستاره، MIR۲ ، که حدود ۱۳۰۰ برابر جرم خورشید است و مسئول حدود نیمی از توان خروجی منطقه است. این داده‌ها نشان می‌دهد که این پیش‌ستاره در مراحل اولیه شکل‌گیری ستاره‌های پرجرم قرار دارد و حدود ۴۰ هزار سال پیش (معادل مدتی پس از ورود انسان به استرالیا) شروع به شکل‌گیری کرده است.
بارنز گفت: این هیجان‌انگیز است؛ زیرا به نظر می‌رسد MIR۲ بسیار جوان است و ستارگان پرجرم بر اساس استانداردهای نجومی بسیار سریع تکامل می‌یابند و بسیار نادر هستند که باعث می‌شود فرصت رصد مراحل اولیه آن‌ها به‌راحتی از دست برود.
داده‌های رصدخانه‌های سوفیا و آلما هر دو وضوح و حساسیت بالایی را در محدوده طول موج مخصوص خود ارائه می‌دهند که بارنز و تیمش را قادر می‌سازد قطبش دانه‌های غبار را در BYF۷۳ ترسیم کنند. این به محققان کمک کرد تا رابطه بین میدان مغناطیسی ابر و چگالی گاز و ارتباط آن با تشکیل ۲ MIR را تعیین کنند.
محققان دریافتند که هم قدرت میدان مغناطیسی و هم چگالی گاز در انتهای بالاتر محدوده معمولی برای ابرهای ستاره‌ساز قرار دارند؛ اما رابطه بین این دو مقیاس همان‌طور است که انتظار می‌رود؛ این بدان معناست که آنچه در BYF۷۳ اتفاق می‌افتد لزوماً منحصربه‌فرد نیست. چگالی بسیار زیاد آن در مقایسه با اندازه کوچکش ممکن است به ستاره‌شناسان کمک کند آستانه لازم را برای اینکه گرانش کنترل را به‌دست بگیرد و به ستارگان اجازه تشکیل بدهد، کشف کنند.
گرانش تنها نیرویی است که مسئول تشکیل ستارگان است؛ اما میدان مغناطیسی غیرمعمول قوی در BYF۷۳ می‌تواند در تقابل با آن عمل کند و از شکل‌گیری ستارگان با جرم کمتر جلوگیری کند تا زمانی که گرانش به اندازه کافی قوی شود که یک هیولا را تشکیل دهد.
MIR۲ هنوز در مراحل اولیه تشکیل یک ستاره پرجرم است و هم‌افزایی بین مطالعات میدان مغناطیسی سوفیا و آلما به روشن‌شدن عوامل مؤثر در این فرایند کمک کرده است.
سوفیا پروژه مشترک ناسا (اداره کل ملی هوانوردی و فضای آمریکا) و مرکز هوافضای آلمان بود.
نظر شما