به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، نشست مطبوعاتیِ فیلم سینمایی بعد از رفتن روز یکشنبه ۱۶ بهمن در سانس اول از پنجمین روز چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر برای اصحاب رسانه و جامعه منتقدان در سینمای رسانه (پردیس سینمایی ملت) با حضور رضا نجاتی کارگردان، محمود بابایی تهیه‌کننده، امیرحسین حداد طراحی صحنه، چکامه میرخانجانی طراحی لباس، آرمان فیاض مدیر فیلمبرداری و محمد برادران جلوه‌های ویژه بصری فیلم برگزار شد.
رضا نجاتی، کارگردان «بعد از رفتن» گفت: در این فیلم بهترین تهیه‌کننده جهان را همراه خود داشتم. بابایی (تهیه‌کننده) بسیار همراه بود این فیلم را پس از فیلم کوتاه «شوفر» و «ارفاق» کار کردم. در این سه سال، اتفاق‌های خوب و بد بسیاری برای من رخ داد و نتیجه آن فیلم «بعد از رفتن» شد.
محمد برادران مدیر جلوه‌های ویژه بصری این فیلم در ادامه نشست بیان کرد: «بعد از رفتن» پروژه خوبی برای ما بود، من هر پروژه‌ای که ما را به چالش بکشد، دوست دارم، این کار هم ما را به چالش کشید، رضا کارگردان خیلی باهوشی است و جلوه‌های ویژه را می شناسد و این برای ما وجه مثبت و خوبی محسوب می شود.
برادران اظهار داشت: کار کردن در این پروژه با چالش بسیاری همراه بود. زیرا در چند سال اخیر که کودک و نوجوان یاد گرفته‌اند با کامپیوتر جلوه‌های ویژه درست کنند، من تلاش کردم جلوه‌های ویژه، چیزی به فیلم اضافه کند و ساده به آن نگاه نکنیم. کار باید به گونه‌ای باشد که در خدمت فیلم نامه و به اصطلاح اضافه بر سازمان باشیم. برای مثال ما در کار اتفاقاتی مثل غرق شدن، باران، سیرک و... داشتیم که بخش اعظمی از آنها به وسیله جلوه‌های ویژه آماده شد.
امیرحسین حداد طراحی صحنه، طراح صحنه فیلم نیز اظهار داشت: گروه تولید این فیلم بسیار میل به خلاقیت داشت و گاهی مجبور بودیم این حجم از خلاقیت را کنترل کنیم. فضایی که کارگردان به ما میداد، منجر می‌شد ما تعاریف جدیدی را خلق کنیم که به فیلم نامه آسیب نزد.
تلاش کردیم سواد بصری مخاطب را بالا ببریم
کارگردان فیلم با اشاره به تصاویر بصری فیلم اعلام کرد: ما در هر شات و پلانی که گرفتیم به سینما فکر می‌کردیم تا بتوانیم سواد بصری مخاطب را هم بالا ببریم. من سالهاست که با آرمان فیاض (مدیر فیلمبرداری فیلم) کار می‌کنم و تمام فیلم‌های کوتاهم را او انجام داده است. باید بگویم که او یکی از بهترین‌های فیلمبرداری ایران است.
فیاض (مدیر فیلمبرداری) این فیلم با بیان اینکه همه تیم ما درجه یک هستند،اظها داشت: وقتی با آقای نجاتی فیلم کوتاه کار می‌کردیم هم این طور بود که رضا یک ایده را تعریف می‌کرد و من قبل از آنکه ایده را روی کاغذ بیاورم، می شنیدم و درباره آن حرف می زدیم. برای این فیلم هم همین طور بود، رضا ایده‌ای را مطرح کرد و بازه زمانی یک ساله طول کشید تا تبدیل به این فیلم شد، تغییراتی هم در آن اعمال شد.
«ما توانستیم فیلم را دارای لحن بصری ویژه کنیم، اما نمی‌دانم چقدر موفق بودیم. سکانس‌های پرریسکی داشتیم و آقای احمدیان در فارابی می گفت «خودت می دانی چند بار در فیلم چرخیدی؟ » اما زمانی که نتیجه را روی پرده دیدم احساس کردم اتفاق خوبی رخ داده است.»
نجاتی درباره پایان‌بندی فیلم توضیح داد: این پایان بندی برای مخاطب سوال ایجاد می‌کند و ما در زمان تدوین تصمیم گرفتیم که این سوال را در ذهن مخاطب ایجاد کنیم.
وی افزود: مهمترین چالش یک فیلم‌ساز، جمع کردن گروه بازیگری است زیرا به قدری حجم تولیدات سریال‌های نمایش خانگی زیاد است که دور هم جمع کردن گروه دشوار است. البته این را هم بگویم زمانی که یک بازیگر چهره را انتخاب کنیم، دیگر بازیگرانی هم که به آنها پیشنهاد می‌کنیم، اعتماد می‌کنند و نقش را می‌پذیرند.
تلاش کردم فیلمی شریف بسازم /پایان فیلم مشخص است
کارگردان این فیلم درباره شیوه روایت با پایان باز هم بیان کرد: فکر می کنم پایان مشخص است، فیلم از اول، مسیری که انتخاب و بر اساس نظر او داستان پیش می رود و به پایان می رسد. ممکن است فیلم بعدی‌ام خشن یا تند باشد اما من در این فیلم انتخاب کرده‌ام که در این ژانر فیلم باشد.
نجاتی همچنین در پاسخ به این پرسش که چرا گاهی ریتم فیلم کند می‌شود، گفت: زمانی که ما ریتمی را برای فیلم انتخاب می‌کنیم، نمی‌توانیم آن را دست‌کاری کنیم. همچنین مخاطب برای موضوع‌هایی که در فیلم مطرح می‌شود نیاز به زمان دارد تا فکر کند.
وی افزود: روز اولی که به دفتر آقای بابایی (تهیه کننده) رفتم، گفتم من تلاش می کنم (لطفا دقت کنید من ادعایی نکردم وندارم فقط می گویم تلاش کردیم) یک فیلم شریف بسازم. سعی کردیم از جریان حال سینمای ایران دور شویم و به حال جدیدی در سینمای ایران برسیم.
نظر شما