به گزارش خبرنگار ایرنا، اهالی دیار کریمان، کرمان ولایی و شهیدپرور امروز ساعاتی قبل از آغاز راهپیمایی ۲۲ بهمن در سرمای بهمن ماه حوالی چهار راه طالقانی کرمان جمع شده بودند.
پیر و جوان، زن و مرد، خردسال و نوجوان و جوان همه آمده بودند، یکی لنگ لنگان قدم بر می داشت و گه‌گاهی گوشه پیاده رو می ایستاد یا می نشست تا نفسی تازه کند؛ وقتی هم از آنان سئوال می کردیم چرا با این شرایط جسمی آمده اید، این حضور را تکلیف می دانستند و بس.
دیگری فرزند نوزاد خود را در آغوش گرفته و سرمای هوا را به جان خریده بود تا مبادا نباشد و جای خالی‌اش احساس شود. او معتقد است در شرایط فعلی تکلیف حضورش در آیین های اینچنینی بیش از پیش است.
این شهروند کرمانی می‌گوید: نوزاد ۴۰ روزه ام را همراه خودم به راهپیمایی ۲۲ بهمن آورده ام چون اعتقاد و آرزو دارم او نیز پشت سر نظام باشد و از این انقلاب دفاع کند.
یکی دیگر از راهپیمایان که از اتباع افغانستان است صندلی سه پایه ای را گوشه چهار راه گذاشته و روی آن نشسته است؛ وقتی از او دلیل حضورش را جویا می شوم پاسخ می دهد: دلم با انقلاب اسلامی است و آمده ام که این حرفم را به گوش همه برسانم.
وی معتقد است: امنیت موجود در ایران مثال زدنی است و مردم باید قدردان این آسایش و امنیت باشند.
یکی دیگر از شهروندان کرمانی که دست مادر سالمندش را گرفته و درراهپیمایی ۲۲ بهمن امسال شرکت کرده مردی حدود ۶۰ ساله است و می گوید: خودم، مادرم، همسر و فرزندانم مثل همیشه در آیین های رسمی نظام شرکت می کنیم امروز هم مثل همیشه آمده ایم.
وی خود را همانند حاج قاسم سرباز ولایت می‌داند و می گوید: مادرم بیشتر از ما علاقه‌مند حضور در راهپیمایی ۲۲ بهمن بود.
اما شرکت کننده دیگر در راهپیمایی بانوی جوان با سه فرزند بود؛ یک دختر و پسری حدود پنج و هفت ساله و فرزند دیگری که در کالسکه زیر پتو خوابیده بود.
او هم گفت که فرزندانش را به عشق رهبر همراه خود به میدان آورده است.
این بانوی جوان می گوید: حاج قاسم در وصیت نامه خود گفته است «دوست دارم کرمان با ولایت بماند» و ما همیشه همچون گذشته با ولایت و پای نظام خواهیم ماند.
سردار دل ها حاج قاسم سلیمانی در وصیتنامه خود خطاب به مردم عزیز کرمان آورده است: "نکته‌ای هم خطاب به مردم عزیز کرمان دارم؛ مردمی که دوست‌داشتنی‌اند و در طول هشت سال دفاع مقدس بالاترین فداکاری‌ها را انجام دادند و سرداران و مجاهدین بسیار والامقامی را تقدیم اسلام نمودند. من همیشه شرمنده آنها هستم. هشت سال به‌خاطر اسلام به من اعتماد کردند؛ فرزندان خود را در قتلگاه‌ها و جنگ‌های شدیدی چون کربلای ۵، والفجر ۸، طریق‌القدس، فتح‌المبین، بیت‌المقدس و... روانه کردند و لشکری بزرگ و ارزشمند را به نام و به عشق امام مظلوم حسین‌بن علی به نام ثارالله، بنیانگذاری کردند. این لشکر همچون شمشیری برنده، بارها قلب ملت‌مان و مسلمان‌ها را شاد نمود و غم را از چهره آنها زدود. عزیزان! من بنا به تقدیر الهی امروز از میان شما رفته‌ام. من شما را از پدر و مادرم و فرزندان و خواهران و برادران خود بیشتر دوست دارم، چون با شما بیشتر از آنها بودم؛ ضمن اینکه من پاره‌تن آنها بودم و آنها پاره وجود من، اما آنها هم قبول کردند من وجودم را نذر وجود شما و ملت ایران کنم. دوست دارم کرمان همیشه و تا آخر با ولایت بماند. این ولایت، ولایت علی‌بن ابی‌طالب است و خیمه او خیمه حسین فاطمه است، دور آن بگردید. با همه شما هستم. می‌دانید در زندگی به انسانیت و عاطفه‌ها و فطرت‌ها بیشتر از رنگ‌های سیاسی توجه کردم. خطاب من به همه شماست که مرا از خود می‌دانید، برادر خود و فرزند خود می‌دانید. وصیت می‌کنم اسلام را در این برهه که تداعی‌یافته در انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی است، تنها نگذارید. دفاع از اسلام نیازمند هوشمندی و توجه خاص است. در مسائل سیاسی آنجا که بحث اسلام، جمهوری اسلامی، مقدسات و ولایت فقیه مطرح می‌شود، اینها رنگ خدا هستند؛ رنگ خدا را بر هر رنگی ترجیح دهید."
نظر شما