به گزارش ایرنا، وقتی نوای ملکوتی وحی در روز ۲۷ رجب سال چهلم عام الفیل برابر با حدود هزار و ۴۱۵ سال پیش در فضای روحانی "حَرا" شکُفت، حضرت محمد پر از وحی شد وجودش را نوری فرا گرفت و این نور از بلندای کوه جاری شد. ثانیه های رازآمیز در کوچه پس کوچه های داغ مکه سپری می شود.
غار حرا خانه عشق مردی بود که در بین اشرف مخلوقات اشرف است و آخرین برگزیده خدا از پله های آسمان بالا رفت. اکنون عظمت انسان مشهود است بر اهل آسمان و زمین.
او آمده بود تا انسان را از ظلمات جهل به سوی حیات طیبه و نورانی رهنمون سازد و در این میان هدف و غایت رسالت، کمال انسان وقرب به خدا است.
در دوران قبل از بعثت پیامبر اسلام (ص) که صدای آتش جهل و خرافات از در و دیوار زبانه می کشید، دختران زنده به گور شده و برخی قبایل بر سر مسایل جزیی ۴۰ سال باهم جنگ می کردند و دستشان در خون شناور بود که بعثت پیامبر اسلام (ص) با معجزه الهی قرآن کریم، این جاهلیت را از بین برد و همچنان این معجزه حضرت محمد (ص) پابرجا و استوار بوده و بشریت را به سمت نور و سعادت هدایت می کند.
حضرت رسول(ص) با علمی که در کتاب الهی جمع شده بود به تبلیغ رسالتی که بر عهده‌اش گذاشته شده بود، پرداخت.
رسول خدا (ص) اصلی‌ترین وظیفه رسالت و نبوت‌شان را تکمیل کردن کارهای خوب و اخلاقی ذکر فرمودند و خطاب به مردم گفتند: «من مبعوث نشدم، مگر برای کامل کردن اخلاق». توصیه پیامبر (ص) به مردم، فرا گرفتن دانش، تفکر و اندیشه بود که این همان چیزی است که امروز از آن به‌عنوان «زگهواره تا گور دانش بجوی» یاد می‌کنیم.
بعثت رسول خدا (ص)، از نظر تاریخی، فقط یک بار و در چهارده قرن پیش رخ داده است، ولی این حادثه، برخلاف دیگر حوادث تاریخی و دیگر بعثت ها، یک حادثه تمام شده نیست، بلکه فرآیندی است که همواره دوام و جریان دارد. به گفته مقام معظم رهبری "روز بعثت، تحقیقاً بزرگ ترین روز در تاریخ بشریت است."
کلمات و جمله ها عاجزند از وصف حضرت محمد (ص) که سخنانش بوی خاک نمی دهند و از جنس دورترین آسمانها هستند و بزرگیش خورشید را هر روز مجبور به تعظیم وا می دارد.
طی این هزار و چهارصد و اندی سال، جهان تشنه حقیقت، همواره از زلال هدایت آخرین سفیر الهی سیراب گشته و زخم های حیات و ممات، با حضور محمد(ص) تسکین یافته و بهارستان دنیا از عطر پیراهنش لبریز شده است.
نظر شما