آبشارهای مازندران خاطره‌ساز سفر مسافران نوروزی

به گزارش خبرنگار ایرنا، غرب مازندران علاوه بر جاذبه های گردشگری طبیعی و تاریخی، گنجینه جذاب و ناشناخته ای در دل طبیعت بکر خود دارد که هر مسافر و گردشگری برای دیدن رقص دلربای آبشارها به دل طبیعت منطقه سفر کند.

خطه غربی استان مازندران دارای آبشارهای گوناگون و متنوع با طبیعتی بکر و دست نخورده است که گردشگران را در همه ایام به سوی خود می خواند تا خستگی زندگی صنعتی پر از استرس و اضطراب را از تن هر مسافری بزداید.

چه نیکو است این بند شعر آن شاعر که گفته است " بسکه موزن است رقص دلربای آبشار" با این توصیف هر مسافری می تواند با دیدن آبشارهای غرب مازندران خاطره خوبی برای سفر خود رقم بزند.

در این گزارش به شماری از آبشارهای غرب مازندران اشاره می شود تا گردشگران با جاذبه های کم نظیر این منطقه بیشتر آشنا شوند:

آبشار آب پری
برای رسیدن به آبشار آب پری باید فاصله پنج کیلومتر شهر نور تا شهر رویان را پیمود، یک خیابان در وسط شهر کوچک رویان در حاشیه ‌غربی پل و رودخانه به طرف جنوب از مسیر اصلی نور به نوشهر جدا می‌شود که پس از آسفالت هشت کیلومتری در کنار رودخانه، کوه و دره جنگلی به آبشارآب پری می‌رسید.
این محور به " گلندرود " یا "سوردار" معروف بوده و جریان آب در شیب سنگی به ‌ ۶۰درجه کوه منظره زیبایی را ایجاد کرده و وجود دانه‌های سنگی در پایین جاده به طرف دره و وجود درختان جنگلی منظره رویایی را پدید آورده است.

گردشگری به مقصد آبشار" آب‌پری " در مسیر رویان به بلده در واقع سفر در جاده و میان درختان جنگلی با پوششی از مه در بهار و پاییز رنگارنگ مازندران است.

مسافرانی که محور هراز را انتخاب می کنند می توانند از وارد جاده بلده شوند و از پنج کیلومتری شهر بلده به سمت جاده رویان حرکت کرده که باید ابتدا از گردنه های زیبا کوهستانی و جنگلی به طول ۴۰ کیلومتر که ۱۵ کیلومتر آن همراه با پوشش مه است عبور کنند تا به آبشار برسند.

آب پری یا " آب‌پری رویان" منطقه‌ای گردشگری و خوش آب‌وهوا است. در این منطقه اختلاف دمای ۱۰ درجه‌ای را نسبت به دشت و جلگه احساس می کنید، درخت‌ها از هم فاصله‌ کمی دارند و تعادل هوا و تنوع رنگ در تک تک مناظر طبیعی شاهکارهای بوجود آورده که انسان را به وجد می آورد و در این میان درختان بویژه انجیلی، ممرز و صنوبر متنوع ترین رنگ ها را در جنگل های شمال کشور دارد.

از آنجاییکه یک میلیون و ۶۹۱ هزار هکتار برابر با ۷۰ درصد مساحت مازندران را عرصه های طبیعی تشکیل می دهد و نیز وجود پنج هزارو ۵۰۰ هکتار پارک جنگلی در دسترس مردم نیز جلوه خاصی به طبیعت گردی استان داده است.

در همین مسیر رویان به آبشار آب پری، آبشار دیگری هم وجود دارد:

آبشار حرام او

آبشار حرام او از شاخص ترین جاذبه دیدنی شهر رویان است که در فاصله یک کیلومتری این شهر واقع شده است.

این آبشار با وجود دست اندازی های اطراف آن همچنان زیبایی خود را حفظ کرده است و اهالی و مسافران از آن بهره مند می شوند.

بسیاری از اهالی منطقه معتقدند آب این آبشار دارای خواص درمانی فوق ‌العاده‌ ای است. حرام او نیز از واژه حرم که معنای مقدس است، گرفته شد.

آبشار فرهاد جوی

جاده آسفالته دو هزار و سه هزار که از تنکابن آغاز می‌شود پس از عبور از خرم‌آباد به مسافت ۲ کیلومتر به منطقه قلعه کردن می‌رسد که‌منظره جالبی را در دامنه ارتفاعات کوتاه وجنگلی ازجلگه و دریای تنکابن به نمایش می‌گذارد.

این محل با تنکابن هشت کیلومتر فاصله داشته و در کنار جاده از تونل انحرافی و تاریخی 'قلعه تنکا' که آب ' ولمرود ' را به رود سه‌هزار متصل می‌کند آبشاری به ارتفاع ‌ ۱۰متر دارد که محیطی زیبا را برای استراحت مسافران بوجود آورده است.

آبشار هریجان

آبشار 'هریجان' در روستای هریجان نزدیک گردنه هزار چم و آبشار' آکاپل' در جنگل های سردیچال کلاردشت واقع است که مسافران محور کرج - چالوس می توانند با ورود به کلاردشت از این جاذبه طبیعی دیدن کنند.

مسافران همچنین به بهانه دیدن این آبشار می توانند از غارهای ' یخ مراد' و 'دیوکولی و آبگرم های پیش ترک، تلو، داریو، کندوا در کلاردشت نیز بهره مند شوند.

آبشار هلی دره

آبشار هلی دره چالوس به گفته کارشناشان مربوط به دوره کرتاسه تا کوارترنری به عنوان طولانی ترین اثر طبیعی منطقه و با ویژگی های خاص جغرافیایی و گردشگری در فهرست آثار ملی طبیعی به ثبت رسیده است.

دوره کرتاسه یا ‌گِل‌سِفیدی بعد از تریاس و ژوراسیک سومین دوره دوران میانه‌زیستی است که در ۱۴۵ تا ۶۵ میلیون سال پیش بود و در واقع هشتاد میلیون سال به طول انجامید و از این لحاظ طولانی‌ترین دوره در میانه‌زیستی است.

کواتِرنِری (به انگلیسی: Quaternary) بخشی از زمان‌بندی زمین‌شناسی است که در انتهای عصر نوزیستی قرار دارد، دوران کُواتِرنِری از حدود ۲.۵ میلیون سال پیش آغاز شده و هنوز نیز ادامه دارد.

آبشار هلی دره چالوس که در حدود کیلومتر هشت جاده قدیم چالوس به مرزن آباد در منطقه پل کرات واقع بخش مرکزی این شهرستان قرار دارد به شماره ۸۵۳ در فهرست میراث طبیعی ملی به ثبت رسید.

این آبشار با ارتفاع حدود ۱۲ متر در دل جنگل های هیرکانی قرار دارد که با توجه به فاصله حدود ۵۰۰ متری از جاده قدیم چالوس و مسیر آن قابل دسترسی است.

"هلی" به زبان مازندرانی به آلوچه گفته می شود و اطراف این آبشار نیز پوششی از درختان توسکا، ممرز و افرا قرار گرفته است.

استاد رشته گردشگری دانشگاه های غرب مازندران جاذبه های گردشگری و تاریخی این منطقه را ظرفیت ملی برشمرد و گفت : هنوز از این ظرفیت های ملی برای توسعه صنعت گردشگری، اشتغالزایی و درآمدزایی در این منطقه استفاده نکردیم.

محمدرضا اورمزدی در گفت و گو با ایرنا آبشارهای یادشده، غار دانیال، دریاچه ولشت، پارک جنگلی چالدره و دو و سه هزار تنکابن، جواهر ده رامسر، جنگل نیرنگ نوشهر را از جمله جاذبه های غرب مازندران ذکر و اضافه کرد: باید برای جاذبه های غرب مازندران کتاب اختصاصی گردشگری تالیف شود.

وی یادآور شد: نداشتن نقشه گردشگری آثار بی بدیل طبیعی و تاریخی غرب مازندران موجب شده تا بسیاری از گردشگران و مسافران نتوانند از آن دیدن داشته باشند.

استاد رشته گردشگری در غرب مازندران تصریح کرد: این جاذبه های طبیعی ظرفیت بزرگ بخش گردشگری استان مازندران است که باید نهایت حفاظت و بهره برداری را از آن برد.
اورمزدی افزود: مسوولان نهادهای مربوط با هدف بهره برداری در حوزه گردشگری باید نقشه راه اصولی این آبشارها را تهیه و امکانات مربوط خدماتی را برای گردشگران فراهم بشود.