بحران بهداشت در زندان‌های آمریکا/ ساس‌ها یک زندانی را خوردند

به گزارش ایرنا به نقل از روزنامه گاردین، وکیل مدافع خانواده لاشون تامپسون که در زندان آتلانتا توسط ساس ها خورده شده از تقاضای این خانواده برای تحقیقات جنایی خبر داد.

خانواده این مرد زندانی ۳۵ ساله که می گویند فرزندشان پس از زندانی شدن در یک سلول محقر و کثیف توسط ساس ها خورده شده، خواستار تعطیلی این زندان در شهر فولتون شده ند.

گفته می شود تامپسون که پس از زندانی شدن به تشخیص مقام های زندان دارای مشکلات روانی تشخیص داده شده بود در بخش روانپزشکی قرار گرفت. اما جسد وی در تاریخ ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲ (۲۰ شهریور ۱۴۰۱) یعنی سه ماه پس از دستگیری، در داخل یک سلول مخروبه پوشیده از خاک و حشرات پیدا شده است. روزنامه واشنگتن پست گزارش داد که این سلول به اندازه ای کثیف بود که یکی از کارمندان برای ورود به آن مجبور به پوشیدن "گان" شده بود. این روزنامه گزارش داده است که از وضعیت تامپسون مشخص بود که وی در آنجا بدون هیچ رسیدگی رها شده بود.

گزارش ها حاکی است خانواده این مرد ۳۵ ساله هیچ اطلاعی از دستگیری وی نداشتند و تنها زمانی از این امر باخبر شدند که مرگ وی به آنها اطلاع داده شد.

مقام های زندان در پی مرگ دهشتناک تامپسون اعلام کرده اند که کالبد شکافی تاکنون کمکی به آنها نکرده اما در عین حال خاطرنشان کردند که آثار حمله "بسیار شدید" حشرات کوچک در بدن تامپسون وجود دارد.

از سوی دیگر، کلانتری شهر فولتون در بیانیه ای از آغاز تحقیقات در مورد مرگ این زندانی خبر داده و متعهد شده است تا مبلغ ۵۰۰ هزار دلار برای رسیدگی به موضوع شیوع جانوران موذی در زندان پرداخت کند.

انتشار این خبر در رسانه ها بعد از گذشت بیش از هفت ماه درحالی است که دانشکده حقوق دانشگاه ییل آمریکا در سپتامبر سال گذشته میلادی و اندکی پیش از مرگ تامپسون ۳۵ ساله توسط ساس ها، گزارشی از وضعیت زندان‌های این کشور منتشر کرد که نشان می‌دهد بر خلاف ادعاهای حقوق بشری ایالات متحده حتی پایین ترین استانداردهای سازمان ملل هم در مورد افراد زندانی رعایت نمی‌شود.

در این گزارش با استناد به آمارهای دولتی آمده است در حال حاضر نزدیک به ۵۰هزار نفر از زندانیان آمریکایی در سلول‌های انفرادی نگهداری می‌شوند که این نوع حبس براساس قوانین سازمان ملل شکنجه محسوب می‌شود.

مطابق گزارش دانشکده حقوق دانشگاه ییل بیش از ۶هزار زندانی به طور مطلق در انزوا نگهداری می‌شوند و نزدیک به هزار نفر از این تعداد یک دهه در چنین شرایطی بوده‌اند.