به گزارش ایرنا، سی و ششمین دوره رقابت‌های کشتی آزاد قهرمانی آسیا روزهای ۲۴ و ۲۵ فروردین ماه در شهر آستانه قزاقستان برگزار شد که در پایان تیم ایران با کسب ۱۲۴ امتیاز در جایگاه سوم قاره کهن قرار گرفت. در این دوره از مسابقات رحمان عموزاد در وزن ۶۵ کیلوگرم به مدال طلا، علیرضا کریمی در وزن ۸۶ کیلوگرم به مدال نقره، یاسین رضایی در وزن ۶۱ کیلوگرم، امیرحسین کاووسی در وزن ۷۹ کیلوگرم و مجتبی گلیج در وزن ۹۷ کیلوگرم به مدال برنز دست یافتند.
قزاقستان میزبان این دوره از رقابت‌ها با ۱۷۹ امتیاز در جایگاه نخست و ژاپن با ۱۲۹ امتیاز دوم شد.
این موضوع باعث شد تا پیشکسوتان و کارشناسان نظرات و تحلیل‌های خاصی را ارائه دهند، برخی نیز این عدم موفقیت را در گروی ضعف و افت آزادکاران جوان در این رویداد دانسته‌اند.
نایب قهرمان المپیک با بیان اینکه کشتی آزاد قدرت نخست آسیا به حساب می‌آید اظهار داشت: این رقابت‌ها پیام خاص داشت که می‌تواند تلنگری باشد تا آزادکاران در رقابت‌های پیش رو از توانایی خوبی بهره‌مند شوند.
متن کامل مصاحبه خبرنگار ورزشی ایرنا با علیرضا رضایی نایب قهرمان المپیک ۲۰۰۴ آتن در زیر آمده است.
آیا شکست متوالی آستانه می‌تواند زنگ خطر برای کشتی ایران باشد؟
در رقابت‌های قهرمانی آسیا همه نفرات از وضعیت خوبی از لحاظ آمادگی جسمانی برخوردار نبودند و از نظر بدنی افت کرده بودند. آزادکاران برای رقابت‌های قهرمانی آسیا خوب ریکاوری نشده بودند. این ضعف در همه نفرات وجود داشت و نتوانستند آن توانمندی خود را به خوبی در آستانه نشان دهند. این عدم موفقیت تیم آزاد باعث شد تا تلنگری برای آنان به حساب آید به توجه به سال مهمی که در پیش است و با توجه به زمان بندی رقابت‌های مختلف همچون جام تختی، بازی‌های آسیایی، قهرمانی جهان و کسب سهمیه المپیک شاهد ترافیک سختی از تورنمنت‌ها هستیم.
در حالی که پژمان درستکار نفر نخست کادر فنی کشتی آزاد ایران است پیش از تعطیلات سال نو نزدیک به یک ماه در اردو حضور نداشت؛ آیا غیبت وی تاثیری بر نتایج داشت؟
درستکار در کنار تیم ملی است، ولی هرآنچه هست ملی‌پوشان تیم ملی کشتی آزاد در بحث زمانی و زمان‌بندی مشکل اساسی داشتند. این مشکل را تمامی نفرات داشتند و این عدم موفقیت تیم تلنگر به موقع بود تا کادرفنی با شرایط متفاوت‌تری در رویدادهای پیش رو شرکت کنند. برای موفقیت باید به لحاظ آمادگی و تلاش زیاد کار کرد تا تیم به موفقیت لازم دست پیدا کند.
در کنار درستکار چند مربی حضور دارند آیا بار فنی مربیان در حد تیم ملی ایران است؟
با توجه به اینکه کادرفنی چند سالی است در کنار هم بودند باعث شده با حضور در رقابت‌های مختلف تجربه و توانایی کافی را بدست آوردند. نمی‌توان با کسب یک نتیجه تلاش چند ساله تیم جوان را به باد انتقاد قرار داد.
ناکامی مجتبی گلیج در قهرمانی آسیا و محمدحسین محمدیان در رقابت‌های جهانی موجب شده تا کامران قاسم‌پور به عنوان یکی از گزینه‌های اصلی این وزن مطرح شود. آیا قاسم‌پور می‌تواند به عنوان مدعی در این وزن مطرح شود.
شاهد ترافیک خاصی در وزن ۹۷ کیلوگرم کشتی آزاد هستیم چراکه این وزن از اوزان مدال‌آور المپیکی به حساب می‌آید. در این وزن جوانان خوب و مستعدی هستند که با حضور در رقابت‌های مختلف درصدد هستند تا به تجربه خود بیفزایند. کامران قاسم‌پور نیز یکی از آزادکاران شاخص به حساب می‌آید. او برای حضور در المپیک باید تغییر وزن بدهد و شانس‌اش را در اوزان ۸۶ و ۹۷ کیلوگرم بیازماید. برای پوشیدن دوبنده تیم ملی در المپیک کامران چاره‌ای جز عبور از مرحله انتخابی ندارد.
یکی از ایرادات اصلی آزادکاران ایران در مسابقات جهانی و آسیایی باخت در دقایق پایانی است؛ آیا این موضوع ناشی از ضعف بدنی کشتی‌گیران است؟
واگذاری نتیجه در ثانیه‌های پایانی به اپیدمی کشتی ایران تبدیل شده است. این معضل را می‌توان در همه رده‌ها به وضوح مشاهده کرد که کشتی‌گیران در ثانیه‌های پایانی بازی را از دست می‌دهند. باید کادر فنی به این موضوع بیشتر توجه کند چرا که باخت در لحظات پایانی به کابوسی برای کشتی‌گیران تبدیل شده است.
نظر شما