به گزارش ایرنا در نگاه نخست، قاچاق سوخت فقط جنبه به تاراج رفتن سرمایه های ملی دارد که دارد اما شاهد تبعات مختلف و متعددی همچون دسترسی سخت به سوخت و فروش گران تر آن به خودروهای سنگین در استان هایی نیز هستیم که این عمل غیرقانونی در آنها رخ می دهد؛ بگذریم که دیگر تبعات مانند کمبود دسترسی، صف های طولانی و تاثیراتش روی خدمات دیگر مثل نانوایی ها نیز در جای خود قابل بررسی است.
در این زمینه بیشتر بخوانید:
در مقاطع مختلف زمانی در شهرهای جنوب کرمان شاهد شلوغی صف های دریافت سوخت یا اتمام سوخت در برخی از جایگاه ها و سرگردانی مردم بوده ایم. با محدود شدن کارت های آزاد، دریافت بنزین برای کسانی که کارت سوخت ندارند یا آن را گم کرده اند هم دشوارتر شده است.
اما بسیاری از کامیون ها و اتوبوس ها بویژه در این روزها که میزان حمل و نقل محصولات و تولیدات کشاورزی افزایش یافته است برای دریافت سوخت دچار مشکل می شوند.
سخت شدن دسترسی به سوخت نفت گاز یا گازوییل برای کامیون ها، اتوبوس ها و میدل باس ها درحالی است که عده ای از رانندگان خودروهای سنگین مدعی هستند برخی جایگاه های عرضه، با سوءاستفاده از شرایط کمبود و صف های طولانی، درخواست پول بیشتری از رانندگان برای تحویل گازوییل می کنند.
برخی رانندگان اتوبوس از شهرستان قلعه گنج که یکی از جنوبی ترین شهرستان های استان کرمان است می گویند بیشتر با این معضل روبه رو شده اند و این ادعا درحالی است که مسئولان شرکت پخش به تمایل و اقدام شمار زیادی از مالکان یا رانندگان این خودروها برای قاچاق سخن می گویند و این فرآیند به موضوعی پیچیده تبدیل شده است.
با اینکه مسئولان می گویند اگر اتوبوس های مسافری با حواله سوخت و مسافر وارد جایگاه شوند همیشه-حتی وقتی مخازن رو به اتمام هستند و کامیون ها سوخت تحویل نمی گیرند- می توانند سوخت اضطراری که در جایگاه ها نگه داشته می شود دریافت کنند اما برخی از این رانندگان باز هم از دشواری دریافت سوخت سخن می گویند و گویا این قصه سر دراز دارد.
گازوییل دولتی لیتری ۲ هزار تومان
یکی از رانندگان مسیر قلعه گنج به کرمان در گفت وگو با خبرنگار ایرنا گفت: به علت مشکلات موجود بسیار پیش می آید برای سوخت مسافت بیشتری را بپیمایم؛ از قلعه گنج به آهوان بروم بعد به قلعه گنج بیایم و مسافران را سوار و به سمت کرمان کنم.
این راننده که مشخصات وی نزد ایرنا محفوظ است افزود: بیشتر مواقع در کرمان، جیرفت یا کهنوج سوخت گیری می کنم و هرچقدر به سمت شهرهای جنوبی تر می رویم دستیابی به سوخت نیز سخت تر می شود.
وی ادامه داد: در شهرهای جیرفت و کهنوج هم که می توانم گازوییل تهیه کنم با قیمت بسیار گرانی به من فروخته می شود.
این راننده یادآور شد: با اینکه از کارت سوخت خودم استفاده می کنم و ۳۰۰ لیتر گازوییل را باید ۹۰ هزار تومان بفروشند اما در داخل جایگاه رسمی، به قیمت ۶۰۰ هزار تومان می فروشند و در واقع لیتری ۲ هزار تومان فروخته می شود.
وی اضافه کرد: در قلعه گنج بیشتر مواقع سوخت گیر نمی آید اما اگر باشد با همان قیمت بالاتر فروخته می شود.
این راننده درباره نحوه دریافت این هزینه اضافه از رانندگان نیز توضیح داد: پمپچی از طریق کارتخوان کل هزینه را دریافت می کند، به عنوان مثال اگر ۲۰۰ لیتر بخواهی به جای ۶۰ هزار تومان، ۴۰۰ هزار تومان کارت می کشد.
وی ادامه داد: پمپچی نمی تواند خودش نرخی تعیین کند زیرا به نظر من با هماهنگی جایگاه دار این نرخ اضافه تعیین می شود.
این راننده در پاسخ به اینکه چرا از طریق مجاری رسمی این موضوع را گزارش یا شکایت تهیه نمی کنید، تصریح کرد: به نظر شما اگر شکایت کنیم، همین میزان گازوییل با قیمت گران هم دیگر می توانیم دریافت کنیم؟
اتوبوس باید با مسافر به جایگاه برود
اما در واکنش به این سخنان، خبرنگار ایرنا به سراغ رییس شرکت پخش فرآورده های نفتی کهنوج و پنج شهرستان جنوبی استان کرمان رفت که وی در این زمینه اظهارداشت: مواردی که شکایتی صورت بگیرد دیده نشده است و در صورت شکایت با چنین تخلفاتی برخورد می کنیم.
اکبر نژادسالاری افزود: چناچه پول اضافه ای دریافت شود با شکایت و بررسی تراکنش، پرونده تشکیل و برای رسیدگی به تعزیرات ارائه می شود.
وی ادامه داد: نظارت ما براساس دوربین هاست و اگر موارد خاصی همچون فروش به شکل ظرفی یا کارت های مهاجر دیده شود جایگاه دار به کمیسیون تخلفات معرفی می شود.
نژادسالاری اضافه کرد: رانندگان در همان شهرستان می توانند در صنعت، معدن و تجارت یا تعزیرات شکایت خود را مطرح کنند البته در پنج شهرستان جنوبی فقط در کهنوج تعزیرات فعال است.
رییس شرکت پخش فرآورده های نفتی کهنوج و پنج شهرستان جنوبی استان کرمان گفت: اگر اتوبوس به همراه مسافر به جایگاه فاقد سوخت مراجعه کند جایگاه دار موظف است به آن سوخت دهد.
وی افزود: جایگاه داران نمی توانند به هیچ اتوبوس و خودرویی سوخت ندهند و همیشه ذخیره اضطراری برای اتوبوس هایی که با مسافر به جایگاه ها می روند وجود دارد.
نژادسالاری با بیان اینکه مواردی دیده شده که اتوبوس یا کامیون سوخت اضافه دریافت می کند و به قاچاقچی ها می فروشد اضافه کرد: اما در عین حال، جایگاه موظف است به اتوبوس دارای مسافر سوخت بدهد.
نظر شما