دکتر احمد سپاهیان روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهارداشت: هر بیمار تالاسمی به عنوان مصرف کننده دائمی فرآورده‌های خونی به طور متوسط ماهیانه یک تا ۲ واحد خون نیاز دارد.
وی ادامه داد: جایگاه بیمار تالاسمی فقط در بیمارستان نیست بلکه در بُعد فعالیت های فرهنگی ورزشی و هنری نیز حضوری فعال و مستمر در جامعه داشته باشند.
مدیر شبکه بهداشت و درمان سراوان گفت: پیشگیری بهتر از درمان است و این صرفا یک شعار نیست بلکه باید به عنوان الگو و یک راهنما برای همه قرار گیرد.
به گزارش ایرنا؛ تالاسمی یک بیماری مادرزادی هموگلوبین است که در آن هموگلوبین سالم به اندازه کافی در بدن ساخته نمی‌شود و به دلیل شکسته شدن مرتب گلبول‌های قرمز خون، فرد دچار کم خونی می‌شود.
تنها درمان بیماران تالاسمی ماژور که زندگی افزون‌بر سه هزار نفر را در سیستان و بلوچستان تحت الشعاع قرار داده تزریق مکرر خون است اما با دریافت مکرر خون سطح آهن در این بیماران بالا رفته و موجب آسیب رسیدن به قلب، کبد و کلیه‌ها می‌شود.
به گفته پزشکان کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور در هنگام تولد طبیعی هستند اما بین سه تا ۱۸ ماهگی با ابتلا به کم خونی رنگشان پریده، خوب نمی‌خوابند، نمی خواهند غذا بخورند و ممکن است دچار تهوع شوند.
اگر کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور درمان نشوند زندگی سختی خواهند داشت و معمولا بین یک تا هشت سالگی چنانچه خون دریافت نکنند از بین می‌روند.
نکته مهم این است که بیماران تالاسمی ضمن تحمل درد و رنج فراوان بیماری از زندگی عادی و انجام کارهایی که یک انسان به صورت طبیعی در مسیر حیات خود تجربه می‌کند نیز باز می‌مانند که این مساله افسردگی و ناراحتی فراوان را برای آنان به همراه دارد.
از منظر کارشناسان در سیستان و بلوچستان با توجه به رواج ازدواج‌های فامیلی، انجام نشدن آزمایشات قبل از ازدواج، ثبت نشدن برخی ازدواج‌ها به صورت رسمی و در نتیجه عدم دریافت مشاوره قبل از ازدواج و همچنین وجود نگرش‌های منفی در زمینه سقط جنین همچنان روند رشد صعودی تعداد مبتلایان به بیماری تالاسمی ماژور به چشم می‌خورد که در سال‌های اخیر اقدامات ارزنده‌ای از سوی کادر بهداشت و درمان استان برای کنترل آن انجام شد که نتیجه آن امروز شمار اندک بیماران متولد شده است.
نظر شما