نشست تخصصی؛ راه‌های شناخت تنوع فرهنگی و پاسداری از میراث ناملموس چیست

تهران- ایرنا- پژوهشگران و کارشناسان حوزه فرهنگ در یک نشست تخصصی تاکید کردند: برای تجلیل «تنوع فرهنگی» ابتدا باید منشا و ریشه این گوناگونی را شناخت و در گام بعد برای پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس به عنوان یک ضرورت، ضمن احترام به این تنوع باید همه برنامه‌های توسعه پیوست فرهنگی داشته باشنند.

به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایرنا، امروز چهارشنبه -٢٧ اردیبهشت- دو نشست تخصصی «جایگاه تنوع فرهنگی در تمدن ایرانی اسلامی» و «پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در پایش و ترویج گوناگونی فرهنگی در سالن فجر وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی برگزار شد.

در نشست اول (صبح) علاوه بر سیدمجید امامی دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور، مریم جلالی معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی و آتوسا مومنی سرپرست مرکز مطالعات منطقه‌ای پاسداری از میراث ناملموس در آسیای غربی، سید محمدعلی غمامی مدیر گرئوه مطاعات فرهنگی و ارتباطات درباره نظریه اسلامی ارتباطات میان فرهنگی، حجت الاسلام حبیب الله بابایی استاد حوزه و دانشگاه درباره دوگانه نظم معنوی/ نظم اخلاقی در وضعیت تنوع فرهنگی،حجت الاسلام علی اصغر اسلامی تنها عضو هیات علمی دانشگاه باقر العلوم درباره تنوع و هم شناسی فرهنگی سخنرانی کردند.

در نشست دوم (عصر) ژانت بلیک درباره «ارزشگذاری تنوع فرهنگی از مسیر پاسداری از میراث زنده و حمایت از خلاقیت بشری» ، نوریکو آیکاوا درباره «میراث زنده و تنوع فرهنگی» و سیدروح الله حسنی درباره مهندسی فرهنگی در انواع فرهنگ ها» سخنرانی کردند.

همچنین در بخش نشست عصر، ماتکاچاریتا دپیورا درباره « میراث فرهنگی ناملموس و تنوع بیان فرهنگی» ، علیرضا حسن زاده درباره « ارتقا خودآگاهی میراثی با استفاده از میراث فرهنگی : اجتماعات محلی، حوزه عمومی و میراث ناملموس» و شیدا مهنام مدیرعامل موسسه مسیولیت اجتماعی سلامت درباره نقش سازمان های مردم نهاد در حفظ میراث ناملموس و آتوسا مومنی درباره «‌مروری بر جایگاه کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در تقویت اقتصاد معیشتی جوامع متنوع فرهنگی» سخنرانی کردند.

نشست اول / صبح

سیدمحمدعلی غمامی مدیر گروه مطاعات فرهنگی و ارتباطات درباره نظریه اسلامی ارتباطات میان فرهنگی در این نشست گفت: مفهوم «خود» و «دیگری» را باید توجه کرد. بر اساس اشعار سعدی باید واژه‌های «محنت»، «آدمی» و «آفرینش» را مورد بررسی قرار دهیم اینها پایه‌های ارتباطات فرهنگی انسان و ارتباطات میان فرهنگی است.

وی گفت: در سوره حجرات هم به آفرینش اشاره شده است اولین چیزی که به رسمیت شناخته می‌شود «تنوع جنسیتی» است اما از یک گوهر آفریده شده اند، خلقت و کرامت دو مفهوم کلیدی ایات سوره حجرات است فرایند «جوهره آفرینش» و «کرامت انسان» را توضیح می‌دهد.

حجت الاسلام حبیب‌الله بابایی گفت؛ تنوع آفرینش را از تنوع اراده‌ها باید تفکیک کنیم. دین فرهنگ را شکوفا می‌کند و عمق می بخشند رابطه فرهنگ ها در سطح نیست در ریشه است و ارزش ها اخلاق ها و حتی جهان بینی های مشترک ایجاد می کند.

وی تصریح کرد: همیشه تنوع های فرهنگی بسترهایی برای ایجاد چالش ها و گاهی برای انسجام اجتماعی آمده اند، در نظم سیاسی یا اجتماعی بیش از کارکرد سیاست سهم نظم فرهنگی برای ساختن نظم سیاسی مهمتر است، راه را هم آسانتر می کند.

حجت الاسلام علی اصغر اسلامی تنها عضو هیات علمی دانشگاه باقر العلوم بر لزوم یافتن منشأ تنوع فرهنگی تاکید کرد و گفت: در قرآن واژه «اختلاف» آمده است که معانی مختلف از جمله تنازع و تناقض و البته «تمایز» و «آمد و شد» را بیان می‌کند، اگر شب و روز اختلاف نداشته باشد این تنوع در اقلیم و محیط را نخواهیم داشت.

وی گفت: تنوع زبانی و رنگها محصول اراده الهی است. همه تاریخ و جغرافیای تاریخ یک خانواده اشاره دارد. قرآن به دو خصوصیت بنیادین انسان انشعاب و اقبال اشاره می‌کنند انسان در فرایند رشد به اقبال به دیگری و جداشدن از دیگران است همین خصلت باعث پیوستن به گروه و جداشدن از گروه همزمان اتفاق می‌افتد، همین دو ویژگی منشأ تنوع فرهنگی در زیست انسانی است البته در مواجه با تنوع فرهنگی انسان‌ها می توانند تعارف یا تناکر داشته باشند.

مهین‌ناز میردهقان فراشاه دانشیار دانشگاه شهید بهشتی هم در این نشست گفت: ما کشور چند فرهنگی هستیم تنوع فرهنگی داربم اقوام ایرانی بومی هستند که بسیار حایز اهمیت هستند که با برنامه‌ریزی صحیح به توسعه پایدار خواهیم رسید.

این استاد دانشگاه گفت: خاطرات جمعی و شیوه های ارتباطی در یک جامعه همانند موسیقی و مناسک و عادات و ادبیات مکتوب فرهنگ محسوب می شود که می تواند منجر به همگرایی است.

وی همچنین به تنوع ۶ گانه اقوام ایرانی اشاره کرد و توضیح داد: اشتراکات فراوانی میان این اقوام وجود دارد، در عین حالی که تمایزات فرهنگی در زبان و آیین دارند. ایران سرزمینی متشکل از اقوام و فرهنگ گوناگون است، ایران مانند فرشی است که اقوام مختلف گوشه‌گوشه آن را بافته‌اند، که یک فرش زیبای یکپارچه شده‌اند.

نشست دوم / عصر

ژانت بلیک در ابتدای جلسه ضمن معرفی سخنرانان و موصوعات قابل بحث به تاریخچه شکل گیری کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنکی ناملموس در سال ٢٠٠٣ اشاره کرد.

نوریکو آیکاوا که از ژاپن و به صورت برخط در جلسه حضور داشت در سخنرانی خود به تاریخچه شکل گیری کنوانسیون ٢٠٠٣ اشاره کرد و در فعالیت های دولتی و غیردولتی در زاپن در سال های ١٩۵٠ تا ١٩٧۵ توضیح داد.

وی درباره صنایع دستی و جایگاه آن نزد مردم و کاربرد در زندگی و حمایت دولت از هنرهای سخت تر که در حال فراموشی بود مثال ها و مصداق هایی بیان و به بر اهمیت و ضرورت حمایت و حفاظت از گنجینه های زنده بشری (هنرمندان ) صنایع دستی و هنرهای سنتی که اصالت میراث ناملموس هستند تاکید کرد.

سید روح‌الله حسنی معاون بین‌الملل شورای فرهنگ عمومی کشور در این نشست گفت: طرح خواهر خواندگی شهرهای مرزی با شهرهای هم مرز همسایه در سال ١٣٩٧ به وزارت کشور ارایه و تصویب شد. پیشنهاد می‌شود این طرح در مرکز مطالعات میراث ناملموس هم ثبت شود.

وی درباره اهمیت حفظ زبان‌ها و گویش‌های بومی هشدار داد و گفت: بر اساس تحقیق و نقشه فرهنگی که توسط نروژ به یونسکو ارایه شده است،

حسنی خاطرنشان کرد: ٢۵ زبان محلی ایران در خطر فراموشی قرار گرفته است، که لازم است در این زمینه برنامه موثری داشته باشیم این اتفاق در برخی از کشورها مانند ترکیه رخ داده است، ما باید از این تنوع غنی زبانی که داریم مراقبت کنیم.

آتوسا مومنی سرپرست مرکز مطالعات منطقه‌ای پاسداری از میراث ناملموس در آسیای غربی در پایان این نشست به اهمیت گام‌های موثر برای پاسداری از میراث فرهنگی اشاره کرد و گفت: اینکه جوامع فرهنگ چه کسانی هستند، کجا نقش آفرینی شگفت انگیز دارند و حلقه زرین اتصال جغرافیای تاریخی و مواهب سرزمینی سه گام اصلی است.

وی به نمادها و نمودهای تاریخ نشان داده است که بسیار ی از مصادیق فراموش شده است، اما توجه به حافظه تاریخی می‌تواند دوباره میراث ناملموس را احیا کند.

مومنی به اهمیت شهرهای خلاق و موزه های مردم شناسی اشاره کرد و گفت: این نمادها مردم را دوباره با ارزش‌های فرهنگی خود دوباره آشنا می‌کند، دوباره چیدمان می‌کند، و می تواند پویایی و اقتصاد فرهنگی جامعه را به خوبی نشان می‌دهد.

سرپرست مرکز مطالعات منطقه‌ای پاسداری از میراث ناملموس در آسیای غربی تصریح کرد: میراث ملموس مولود میراث ناملموس ‌است و میراث ناملموس مولود «تنوع فرهنگی» است اما همه اینها گنجینه‌های ارزشمند یک ملت هستند که باید با برنامه پاسداری شوند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha