به گزارش ایرنا، محمد انصاری بازیکن اسبق تیم فوتبال پرسپولیس در یک برنامه تلویزیونی از انگیزه راهاندازی مدرسه فوتبال «شهید ابراهیم هادی» در محله هرندی تهران گفت و افزود: تلاش من این است که به وسیله این مدرسه بتوانم استعداد نونهالان و نوجوانانی که به دلیل فقر و آسیبهای اجتماعی نتوانسته شکوفا شوند را کشف و به آنها برای رسیدن به اهدافی که دارند، کمک کنم.
او ادامه داد: بیش از ۵ سال است که برای کشف استعداد فوتبال نوجوانانی که توانایی مالی زیادی ندارند تلاش میکنیم و نزدیک به ۲-۳ سال میشود که در محله هرندی مشغول به فعالیت هستیم. در این منطقه میزان آسیبهای اجتماعی بیشتر است و از طریق فوتبال و تخلیه انرژی میتوان تا حدودی از میزان آسیبها کاست و کاری کرد تا بچهها کمتر به سمت مسائل حاشیهای کشیده شوند.
وی افزود: مدرسه فوتبال در محله هرندی ابتدا ۳ زمین شهدای گمنام، ورزشگاه معتمدی و ورزشگاه هرندی بود که با یک دیگر ادغام شدند و محیطی برای کشف استعدادهای خوب که به دلیل فقر و سایر مسائل کشف نشده را فراهم کرده است.
انصاری یکی از مهمترین دلایل نامگذاری این مدرسه فوتبال را مرام، مسلک و سبک زندگی شهید ابراهیم هادی عنوان کرد و گفت: نام این مدرسه را شهید ابراهیم هادی گذاشتیم تا سبک زندگی درست را به قهرمانان واقعی نشان دهیم. این فکر فرهنگی بود که ما زمان تاسیس این مدرسه داشتیم. شهید هادی خود ورزشکار بود و در کشتی و والیبال در سطح ملی حرفهای بسیاری برای گفتن داشت، برای همین زندگی ورزشی او میتواند الگوی خوبی برای نوجوانان و جوانان امروز باشد.
انصاری که در طول فعالیت ورزشی خود بارها تجربه قهرمانی در لیگ برتر فوتبال، جام حذفی و سوپر جام را دارد، توانسته ۲ مرتبه نیز عنوان مرد اخلاق فوتبال ایران را از آن خود کند. او با تاکید بر دشواری مسیر حرفهای شدن در فوتبال تاکید کرد: فکر میکنم راه رسیدن به تیمهای بزرگ و فوتبالیست شدن راه سختی است. خود من و بسیاری از فوتبالیستهای تیم ملی از سختی این مسیر آگاه هستیم. برای همین تلاش کردم از این طریق تا جایی که میتوانم تسهیلگری کنم و استعدادها را به وسیله این مدرسه کشف و کمک کنم راحتتر در این مسیر دشوار گام بردارند.
بازیکن اسبق پرسپولیس ادامه داد: من بزرگ شده محله تهران نو و خیابان برف هستم، البته الان به وکیل باشی معروف است و شناخته میشود. برای همین شناخت خوبی از شرایط دارم و تا جایی که بتوانم سعی میکنم خودم در تمرینها شرکت کنم، مگر آنکه با تداخل برنامه مواجه بشوم. در این زمانها سعی میکنم از دوستان متعهد و متخصص کمک بگیرم.
او تصریح کرد: بچههای این مدرسه تنها از منطقه هرندی نیستند. بلکه ما در اینجا بازیکنان با استعداد و با انگیزهای از آبسرد دماوند و پاکدشت و بسیاری از مناطق دیگر تهران و اطراف را هم داریم که هر روز برای آمدن به این مدرسه مسیرهای طولانی را طی میکنند.
انصاری در پاسخ به این که بچهها چطور میتوانند میان ورزش و درس، توازن ایجاد کنند گفت: آنها برای رسیدن به هدفی که دارند تلاش بسیاری میکنند و در عین حال که سعی دارند ورزش را به صورت حرفهای دنبال کنند در تلاش هستند تا درس هم بخوانند. معمولا صبح تا ظهر مدرسه میروند و بعد از آن هفتهای ۳ روز به اینجا میآیند. بازیکنهایی داریم که نخبه هستند و اگر خوب برنامهریزی کنند میتوانند هم به درس و هم به ورزش خود برسند.
به اعتقاد مرد اخلاق فوتبال ایران تربیت بازیکنهایی که در زندگیشان سختی کشیدهاند راحتتر از بازیکنهایی است که بیشتر برای تفریح و سرگرمی به ورزش رو آوردهاند. او در این خصوص گفت: بچههای به اصطلاح پایین شهر، چون با محرومیت بزرگ میشوند ناچار هستند جنگنده بار بیایند و زود پا پس نمیکشند، این جنگندگی لازمه ورزشهایی مانند فوتبال و کشتی است و آنها در مسیری که انتخاب میکنند موفقتر هستند.
او در ادامه یادآور شد: زمین مدرسه فوتبال ما تحت مالکیت وزارت کار است و آنها به این وزارتخانه اجاره میدهند. وزارتخانهای که بابت گرفتن اجاره سختگیر هم هست. حقیقتا وزارت کار برای گرفتن اجاره با ما راه نیامده، زمانهایی که نیازمان دارند ما را دعوت میکنند و من به آنها میگویم به شرطی میآیم که بابت اجاره زمین، تخفیف بدهید. آنها در آن لحظه قبول میکنند اما بعد از تمام شدن برنامه و کارشان هر چه پیگیری میکنم خبری از قول مساعدی که دادهاند نیست.
انصاری با اشاره به اینکه پدرش در تیم شهرداری دروازهبان بوده گفت: من به دلیل استعدادی که در زمینه فوتبال داشتم به سمت این ورزش کشیده شدم و از طرف دیگر چون پدرم هم به فوتبال علاقه داشت و در تیم آتشنشانی دروازهبان بود من بیشتر به این ورزش علاقمند شدم. من هم مانند بسیاری از بچههای دیگر با بازی کردن در کوچه و بازی با توپ پلاستیکی و بازی محله با محله شروع کردم.
وی با اشاره به مصدومیتهایی که در نهایت موجب شد از فوتبال فاصله بگیرد گفت: ورزشهای قهرمانی با توجه به سطح و شرایطی که دارد همیشه مستعد آسیبهای جسمانی هم هستند. در ۵-۶ سالی که پرسپولیس بازی کردم بارها درگیر مصدومیتهای مختلف شدم. در همین مدت ۳ مرتبه جراحی زانو و رباط صلیبی داشتم. بار سوم دیگر تصمیم گرفتم ورزش حرفهای را ادامه ندهم و آن را کنار بگذارم چون برای رباط صلیبی اصطلاحی وجود دارد که به آن کابوس ورزشکارها میگویند.
بازیکن اسبق پرسپولیس در واکنش به این سئوال که حضور افراد سفارش شده در کنار تیمهای بزرگ بسیار است و آیا با این شرایط جا برای افرادی که سفارش شده نیستند، وجود دارد گفت: به این موضوع نمیتوان نگاه صفر و صدی داشت. به نظر من برای ورزشکار شدن نیاز به استعداد فردی است اما در هر صورت بله، سفارش زیاد است. در ورزش سیستمهای دلالی و ارتباطی به وفور وجود دارد اما این مساله نباید باعث به وجود آمدن یاس در میان بچهها شود.
انصاری با یادآوری دورانی که بارها در تستهای فوتبالی از سوی مربیان رد شده گفت: خود من در ردههای پایین در تیمهای گوناگونی تست داده و رد شدهام اما در هر صورت وقتی مربی ببیند بازیکنی به دردش میخورد و میتواند در نتیجهگیری به او کمک کند قطعا به سادگی از آن بازیکن چشمپوشی نخواهد کرد.
او در ادامه خاطر نشان کرد: کسانی که در فوتبال پایه فعالیت میکنند، میدانند مربیها ۱۲-۱۴ بازیکن خوب و مستعد را به شکل کاملا سلامت انتخاب میکند و بعد به سراغ لیست سفارشی میرود که اصطلاحا به آنها بازیکن مالی یا بازیکن ملی پوش هم میگویند.
انصاری در پاسخ به این سوال که آیا تا به حال با وجود تمام تلاشهایی که داشته به نقطه ناامیدی مطلق در فوتبال رسیده گفت: برای هر کسی پیش آمده و برای من هم بوده است. وقتهایی که در تستها خط میخوردم یا در بعضی موارد مربیها ناامیدم میکردند اما همان روحیه جنگجویی به من اجازه ناامیدی را نمیداد و دوباره تلاش میکردم. پیش آمده مربی به من گفته اصلا به درد فوتبال نمیخوردم و یکی دو سال به خاطر همین موضوع از ورزش جدا شدم. آن مربی هنوز هم هست و با وجود آنکه به نظر من را ناامید کرد اما حرف او برای من تبدیل به انگیزه شد تا بیشتر تلاش کنم.
وی با تاکید بر اینکه ورزشکاران همه با اخلاق هستند اما کمتر به این موضوع پرداخته شده گفت: در بحث اخلاق، تلاش بر این بوده آنچه پدر و مادرمان به ما یاد دادهاند را فراموش نکنیم. عموما تمام ورزشکارها خوب و مودب هستند اما گاهی به واسطه پخش اخبار زرد از فوتبالیستها و پرداختن بیشتر به آنها، اخباری که در میان مردم دست به دست میشود حول این محور میگردد. در صورتی که غالبا ورزشکارهای ما مودب و دست به خیر هستند و چه خوب میشد که این اخبار بیان میشد. خود من در تلاش هستم تا بتوانم ساز و کاری در این زمینه به وجود آورم و کارهای خوب و خیری که باقی ورزشکارها انجام میدهند را منتشر و به آنها بپردازم اما رسانهها در این زمینه مقداری کم کاری میکند.
بازیکن اسبق پرسپولیس گفت: هر کودک و نوجوانی که توان پرداخت شهریه نداشته باشد هم میتواند در این مدرسه ثبت نام کند. ما با افتخار در این مدرسه میزبان بچههای کار، بچههای بهزیستی و بچههای کمیته امداد هستیم و تلاش میکنیم تا هر کمک و ظرفیتی که داریم را در اختیار آنها نیز بگذاریم.
او در پاسخ به این سوال که هزینههای جاری مدرسه از طریق شهریههای دریافتی تامین میشود یا خیر گفت: ما فقط از بچههایی شهریهای را میگیریم که توان پرداخت آن را داشته باشند. از این رو تنها یک پنجم هزینهها از طریق شهریه تامین میشود و باقی هزینهها، هزینههای شخصی است.
به گفته انصاری او حاضر است این هزینهها را به صورت شخصی پرداخت کند تا بتواند قدمی هر چند کوچک برای جلوگیری از آسیبهای اجتماعی و احتمالی که ممکن است دامن کودکان و نوجوانان این محلهها را بگیرد بردارد. او میگوید انرژی که از طریق فوتبال از بچهها گرفته میشود باعث میشود تا آنها از آسیبهای اجتماعی احتمالی دور شوند.
وی با مخاطب قرار دادن مسئولان تصریح کرد: اگر مسئولان چنین فضاهایی را بیشتر جدی بگیرند میتوانند با نتایج خوبی مواجه شوند. هر چقدر بیشتر به ورزش و نوجوانهای کشور بها داده شود قطعا آمار جرم و ابتلا به اعتیاد هم کمتر خواهد شد.
او در خصوص شرایط تامین لباس بازیکنان تاکید کرد: چون سالیانه هزینه بسیاری بابت لباس داده میشد تصمیم گرفتیم چند چرخ خیاطی تهیه و از خود بچهها برای کار تعمیر و دوخت و دوز استفاده کنیم تا به نوعی خودکفا شویم. در حال حاضر حدود ۱۵۰ مخاطب داریم و در سال هزینه لباس هر کدام حدود یک میلیون تومان میشود که شاید الان خیلی بیشتر هم شده، کسانی که دوست داشته باشند میتوانند در زمینه دوخت لباسها فعالیت کنند. حتی بازار برای فروش در فوتبال پایه و مدارس فوتبال نیز خوب است و میتوانیم تعداد بیشتری بدوزیم و بفروشیم. از آنجایی که هزینهها زیاد است تلاش میکنیم قدم به قدم برای این موضوع پیش برویم تا درآمدزایی از این راه نیز داشته باشیم.
انصاری در واکنش به این سئوال که ماجرای تابلوی نقاشی شهید ابراهیم هادی در اتاق خیاطی چیست، گفت: سالگرد شهید هادی بود که در کنار مزار این شهید خانمی را با این تابلوی نقاشی دیدم. او نیت کرده بود برای آزادی یک زندانی این تابلو را بکشد و بفروشد، ما هم آن تابلو را خریدیم و بخشی از پول را پرداخت کردیم. بخش دیگر آن باقی مانده تا در نهایت آزادسازی این زندانی فراهم شود.
نظر شما