به گزارش ایرنا، ماه محرم نقش بسزایی در رسوایی رژیم سلطنتی در سال ۱۳۴۲ داشت، در این ماه امام خمینی (ره) در نشستی با مراجع و علمای قم به آنان فرمودند که هر یک از ایشان برای مردم و عزاداران حسینی سخنرانی کرده و از مظالم و جنایات رژیم پرده بردارند.
حضرت امام(ره) نیز خود علیرغم تهدیداتی که شاه کرده بود و قبل از محرم اعلامیه هایی مبنی بر محدود کردن سخنرانی ها داده بودند از جمله اینکه نگویید "اسلام در خطر است" در ساعت چهار بعدازظهر عاشورای ۴۲ در ۱۳ خرداد آن سال برای سخنرانی به مدرسه فیضیه رهسپار شد.
ایشان پس از بیان فجایع دلخراش کربلا در مدرسه فیضیه، رژیم پهلوی را دست نشانده اسرائیل و فاجعه فیضیه را به تحریک اسرائیل دانست و بدون در نظر گرفتن محدودیت های رژیم پهلوی برای سخنرانی روحانیون صریحا اعلام فرمودند که اسلام در خطر است و علیه شاه و اسرائیل به ایراد سخنرانی پرداختند.
در پی فرمایشات ایشان در قالب سخنرانی ۱۳ خرداد سال ۱۳۴۲ که پرده از جنایات شاه و اربابان آمریکایی و اسرائیلی برداشتتند عوامل رژیم شاه خائن در سحرگاه ۱۵ خرداد به خانه ایشان هجوم برده و امام را دستگیر و به زندانی در تهران منتقل کردند.
هنوز چندی از انتشار خبر دستگیری ظالمانه امام نگذشته بود که مردم آگاه و انقلابی قم همراه با دیگر اقشار مختلف مردم در تهران و سایر شهرهای بزرگ در پی دستگیری ایشان با شعار "یا مرگ یا خمینی" و "مرگ بر شاه" خواستار آزادی امام (ره) شدند که در این حرکت تعداد زیادی از مردم با ورود نیروهای مسلح زخمی و به شهادت رسیدند و یا زندانی شدند و خاطره ای تلخ را بر همگان بر جای گذاشت.
قیام ۱۵خرداد که یک قیام مردمی در مقابله با رفتارهای نابه جای رژیم ستم شاهی از جمله تصمیماتی در راستای خلاف منافع ملی و مصلحت کشور بود روز به روز این ادعاها را برای مردم روشن و مبرهن تر می ساخت.
قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ در قم، تهران، شیراز و ورامین
مردم مبارز قم، قبل از همه شهرها متوجه دستگیری امام شدند، از این رو قبل از طلوع آفتاب در مقابل منزل ایشان در قم اجتماع کردند و از آنجا به همراه حاج آقا مصطفی خمینی به سمت صحن حضرت معصومه (س) به حالت اعتراض، راهپیمایی کردند، در صحن اجتماع باشکوهی ترتیب دادند، خواستار آزادی امام شده و شعارهایی علیه رژیم پهلوی سر دادند.
این شعارها توسط رژیم بی پاسخ نماند و تعدادی از تظاهرکنندگان با رگبار مسلسل مأموران، به طرز فجیعی به خاک و خون کشیده شدند؛ تظاهرات مردم قم تا بعدازظهر ۱۵ خرداد ادامه داشت.
در تهران نیز مردم این شهر با شنیدن خبر دستگیری امام، بازار و دانشگاهها را تعطیل نموده و به عنوان اعتراض به خیابانها ریختند. در شیراز نیز مردم به خیابانها ریختند و خواستار آزادی امامشان شدند اما یکی از مهمترین شهرهایی که برای آزادی ایشان دست به تظاهرات و راهپیمایی زد، شهرستان ورامین بود.
ورامینی ها کفن پوش به سمت تهران حرکت کردند و هدف اصلی تظاهرکنندگان، آزادی امام خمینی (ره) و پیروی از امام در مخالفت با اعمال ضد دینی شاه بود.
مردم این شهرستان، بعدازظهر روز ۱۵ خرداد ۴۲ به پل باقرآباد رسیدند اما متوجه شدند جاده توسط نیروهای نظامی بسته شده و علیرغم هشدار نیروهای نظامی، مردم به حرکت خود ادامه دادند و مأموران نظامی که هشدار خود را بی نتیجه می دیدند، به سمت مردم تیراندازی کردند و کفن پوشان ورامینی را به خاک و خون کشیدند.
رهبری حضرت امام خمینی (ره) توانست در قیام ۱۵ خرداد حرکت های مخالف رژیم را به مذهبی ها منتقل کند و چپی ها را به حاشیه براند و چهره ی پلید رژیم را بیش از پیش افشا نمود که در نهایت مقاومت و مجاهدت و رشادت ها و ایثارگری ها مردم شرافتمند ایران به بار نشست و منجر به سرنگونی رژیم طاغوت و دست نشانده پهلوی شد.
شکسته شدن جو غیراسلامی در دانشگاه ها و سایر مجامع و تشکیل انجمن های اسلامی نکات مثبتی بود در راستای تغییر اوضاع خفقان آن برهه از زمان که رنگ و بوی دیگری به انقلاب داد.
اعتراضات برای مدت زمان طولانی ادامه داشت و سرانجام پس از دو ماه بازداشت، امام به منزلی در شمال شهر تهران منتقل گشت که این آزادی نسبی امام نیز برای مردم شور و شعف را به ارمغان آورد.
این قیام تاثیرات زیادی بر ساختار سیاسی، فرهنگی و اجتماعی ایران از جمله متبلور کردن روح خودباوری به ویژه در میان قشر جوان و روشنفکر دانشگاهی برعهده داشت و این خود زمینه ای را فراهم کرد تا انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ به پیروزی برسد.
امام خمینی(ره) یک مرجع عالیقدر و رهبر روشن ضمیر بود که تهاجم فکری و فرهنگی دشمن را به درستی درک و دریافته بود و سعی در خنثی کردن آثار این تهاجم از جمله جدایی دین از سیاست، کوبیدن موازین اسلامی، ایجاد و گسترش روشنفکری غرب زده، پاشیدن بذر نفاق بین مسلمین، ایجاد شکاف و تفرقه بین حوزه و دانشگاه و ترویج فساد اخلاقی داشت.
از جمله انگیزه های مهم امام خمینی (ره) از این قیام مبارزه با صهیونیسم جهانی و عوامل داخلی آن ها و صیانت از احکام اسلام و قرآن و حفاظت از استقلال کشور بود.
از آنجا که این قیام برای دفاع از فرهنگ اسلامی و ارزشها و هنجارهای مذهبی مردم ایران و جلوگیری از گسترش تبلیغات ادیان جعلی که در آن برهه از زمان در حال به دست گرفتن عنان سیاسی کشور بودند به وقوع می پیوست دارای ماهیت اصیل دینی و مذهبی بود.
در نهایت اسلام در سیر تکاملی انقلاب خود، در محرم خونین خرداد ۱۳۴۲ به نقطه عطفی رسید که جهان اسلام را پس از سرخوردگی های بسیار، با یک جنبش اندیشمندانه در مسیر رشد و رویش قرار داد.
نظر شما