این استاد دانشگاه در این باره به ایرنا گفت: از جمله نکات ممتاز و برجستهای که در برنامه هفتم توسعه نسبت به برنامه ششم، وجود دارد میتوان به هدفگذاری برای رشد جمعیت اشاره کرد که افزایش به طور میانگین نرخ باروری با حداقل رشد سالانه ۱۰درصد، با هدف نرخ باروری ۲.۵ فرزند در پایان برنامه پنج ساله هفتم را در نظر گرفته است.
وی افزود: همچنین در برنامه هفتم توسعه، توجه به عوامل بنیادی رشد جمعیت شامل رﺷﺪ ﺳﺎﻟﯿﺎﻧﻪ ازدواج و ﻣﻮاﻟﯿﺪ و ﮐﺎﻫﺶ ﺳﺎﻟﯿﺎﻧﻪ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ و ﻧﺎﺑﺎروری و ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺳﻦ ازدواج و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ ﺗﻮﻟﺪ ﻓﺮزﻧﺪان و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﻮﻟﺪ ﻓﺮزﻧﺪ اول از ازدواج و ﻧﯿﺰ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻬﺎﺟﺮت داﺧﻠﯽ و ﺧﺎرﺟﯽ، مورد توجه برنامهنویسان قرار داشته است.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: تأسیس ﻣﻬﺪﮐﻮدکﻫﺎی ﺧﺎﻧﮕﯽ (ﻣﻬﺪﻫﺎی ﻣﺎدر - ﮐﻮدک) و تدوین ﺑﺴﺘﻪ حمایتی برای ﺣﻔﻆ ﺟﻨﯿﻦ، از دیگر نکات ممتاز و برجستهای که در موضوع جمعیت در برنامه هفتم توسعه مدنظر قرار گرفته است.
این گزارش میافزاید: کاهش ۵۰ درصدی نرخ باروری در سطح جهان در ۷۰ سال اخیر، زنگ خطر ورود کره خاکی را به سیاهچاله جمعیتی به صدا درآورده است. اگرچه هفت دهه پیش بهازای هر مادر، پنج فرزند وجود داشت، اینک سهم هر مادر به طور میانگین کمتر از سه فرزند است. یکی از نگرانیهای این روزهای مسئولان کشورمان، کاهش نرخ باروری و زاد و ولد است؛ موضوعی که در صورت تداوم به یک معضلی بزرگ تبدیل خواهد شد و در دهههای آتی با پیری جمعیت مواجه خواهیم شد.
درج موضوع جمعیت در برنامه هفتم توسعه که رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور آن را «منشور وفاق دولت در پنج سال آینده» نامیده است، نشان از عزم جدی دولت در قانونمند کردن هدفگذاری برای رشد جمعیت طی سالهای پیش رو است.
نظر شما