به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، فیلم مستند لاینوتایپ: فیلم به کارگردانی داگلاس ویلسون با زیرنویس فارسی در پلتفرم فیلم‌نت عرضه شد.
این مستند محصول ۲۰۱۲ سینمای آمریکا است و در آن افرادی چون متیو کارتر، ری دشانز و الن هاگنی به‌عنوان مهمان حضور دارند.
احتمالا همه ما نام عجایب هفتگانه را شنیده‌ایم. اما توماس ادیسون اعتقاد داشت که باید یک پدیده را به‌عنوان هشتمین عجایب دنیا در نظر بگیریم. آن پدیده، لاینوتایپ نام داشت.
لاینوتایپ: فیلم مستندی است با مدت زمان ۷۶ دقیقه که به نوعی ماشین ریخته‌گری به‌نام لاینوتایپ می‌پردازد که در صنعت چاپ به‌کار می‌رفت. این دستگاه در سال ۱۸۸۴ توسط یک مهاجر آلمانی به‌نام اوتمار مرگنتالر در آمریکا ساخته شد و حتی تا دهه ۱۹۷۰ هم به‌عنوان دستگاه استاندارد در روزنامه‌ها، مجلات و پوسترها کاربرد داشت تا این‌که چاپ افست و تایپ کامپیوتری به‌تدریج جای آن را گرفت. در اهمیت دستگاه لاینوتایپ همین بس است که بدانیم تازه پس از اختراع این دستگاه بود که بشر توانست روزنامه‌هایی با بیش از هشت صفحه داشته باشد.
«لاینوتایپ: فیلم» داستانی احساسی را پیرامون چهره‌های مرتبط با لاینوتایپ و تاثیر این دستگاه بر جهان روایت می‌کند.
اختراع دستگاه لاینوتایپ چنان انقلابی در جهان اطلاعات ایجاد کرد که می‌توان آن را با انقلاب اینترنت مقایسه کرد. اما زمان پیش می‌رود و فناوری پیشرفته‌تر می‌شود. بنابراین به‌تدریج امکانات جدید جایگزین لاینوتایپ شد و امروزه به‌ندرت کسی از ماشین لاینوتایپ استفاده می‌کند.
اپراتورهای بسیار ماهر لاینوتایپ در حال نبرد با زمان هستند. اگر مهارت‌های آنها به نسل جدیدی از اپراتورها منتقل نشود، ماشین لاینوتایپ کاملا از بین خواهد رفت. گروه کوچکی از اپراتورهای سابق لاینوتایپ وجود دارند که می‌خواهند این دستگاه را از نابودی و فراموشی مطلق نجات دهند درحالی‌که عده دیگری این کار را یک تلاش بی‌ثمر می‌دانند.
لاینوتایپ چه جایگاهی در عصر جدید فناوری دارد؟ آیا باید این دستگاه را به موزه برد و رها کرد تا زنگ بزند؟ اصلا چرا باید کسی به تایپوگرافی یا فناوری ارتباطات به‌سبک قدیمی اهمیت دهد؟ مستند «لاینوتایپ: فیلم» به‌دنبال رسیدن به پاسخی برای این سوالات است.
نظر شما