فرشید رحمانی روز شنبه به مناسبت روز جهانی «بیابانزدایی» در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهارکرد: با توجه به خشکسالی‌های اخیر و بارش کمتر از ۱۵۰ میلمیتر در سال و همچنین همجواری با بیابان‌های «قره قوم» کشور ترکمنستان، ۲۰۰ هزار هکتار معادل ۵۸ درصد از مراتع گنبدکاووس در معرض بیایانی شدن قرار دارد.
وی افزود: بیشترین گستره مراتع در معرض بیابانی شدن گنبدکاووس مربوط به نواحی شمالی است و در صورت تداوم خشکسالی و کاهش بارندگی در تابستان امسال این سطح افزایش می‌یاید لذا می‌طلبد اجرای طرح‌های مقابله با بیابانزدایی به طور ویژه مورد توجه قرار گیرد.
رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری گنبدکاووس از برنامه‌ریزی صورت گرفته برای مقابله با بیابانی شدن مراتع گلستان خبر داد و گفت: هر ساله حدود نیمی از منابع اعتباری حوزه احیا و اصلاح مراتع استان به این شهرستان اختصاص می‌یابد اما با توجه به در معرض خطر بیابانی بودن سطح قابل توجهی از مراتع نیاز است این اعتبار بیشتر شود.
رحمانی بیان کرد: تاکنون در سطح هشت هزار هکتار از مراتع گنبدکاووس عملیات اصلاح و احیاء شامل بوته‌کاری، طرح‌های ذخیره نزولات شامل هلالی آبگیر و کنتور فارو همراه با بذرپاشی انجام شده است.
وی افزود: با توجه به اجرایی شدن نهضت ملی تولید و کاشت یک میلیارد نهال در کشور و ماهیت مرتعی بودن گنبدکاووس در صورت تخصیص به موقع اعتبار حدود ۱.۵ میلیون نهال مرتعی در ایستگاه تولید نهال «چپرقویمه»، تولید می‌شود.
رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری گنبدکاووس با تاکید بر اینکه این نهال‌ها از آذرماه در سطح ۲ هزار هکتار از مراتع این شهرستان غرس می‌شود، گفت: این سطح از نهال‌کاری، افزایش چند برابری نسبت به سال‌های گذشته دارد و یک گام مهم برای مقابله با بیابانی شدن مراتع منطقه به شمار می‌آید.
رحمانی افزود: از مجموع مساحت ۵۴۱ هزار هکتاری گنبدکاووس ۳۴۱ هزار هکتار آن جزو عرصه‌های منابع طبیعی و ملی است که صیانت از آنها توسط همکاران با همراهی شرکت‌های تعاونی مرتعداری و دامداران منطقه انجام می‌شود.
وی از مردم خواست در راستای فرمایشات مقام معظم رهبری مبنی بر کاشت سه درخت توسط هر ایرانی گام بردارند تا با همراهی و همدلی آنان بتوانیم به بهترین نحو با پدیده شوم بیابانی شدن مقابله کرده و کشور خود را که برای آیندگان سرسبز و شاداب نگه داریم.
به گزارش ایرنا، طرح‌های بوته‌کاری در مراتع گلستان از دهه ۷۰ با هدف تقویت مراتع فقیر آغاز شد که با شدت گرفتن خشکسالی از سال ۱۳۹۵ ردیف بودجه مستقل برای بیابانزدایی اختصاص یافت و عملیات مقابله با بیابانزایی در قالب طرح‌های مرتعداری شامل بوته کاری، ذخیره نزولات آسمانی (مانند احداث هلالی آبگیر)، کپه کاری، تامین آب شرب دام و بذرپاشی مراتع ییلاقی به ۲ صورت مشارکتی و پیمانکاری انجام می‌شود.
گلستان ۸۶۲ هزار هکتار مرتع دارد که بخش قابل توجهی از آن واقع در مناطق شمالی استان به‌ویژه در شهرستان‌های «آق قلا، گمیشان و گنبدکاووس» در معرض بیابانی شدن است که برای جلوگیری از پیامدهای ریزگردها که آثار آن حتی تا شهرهای گرگان و گنبدکاووس نیز رسیده باید تدابیر ویژه‌ای اتخاذ شود.
ریزگردها در گلستان ۲ منشا داخلی و خارجی دارند که عمده دلایل داخلی آن «تخریب مراتع و تبدیل آن به اراضی زراعی، کشت در اراضی زراعی کم بازده، خشک شدن تالاب‌ها و چرای بیش از حد دام در مراتع» و عمده دلایل خارجی آن که بیشترین سهم را دارند، وجود صحرای «قره قوم» کشور ترکمنستان و ورود گردو غبار از برخی استان‌های همجوار (سمنان و خراسان شمالی) است.
گلستان با بیش از ۲۰ هزار کیلومتر مربع وسعت و جای دادن هفت اقلیم از ۱۳ اقلیم دنیا در همسایگی سه استان مازندران، خراسان شمالی و سمنان و کشور ترکمنستان قرار دارد.
نظر شما