حمیدرضا مرنگی روز یکشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی ایرنا درخصوص کسب مقام قهرمانی بزرگسالان و نقره جوانان آسیا در یک مسابقه اظهار داشت: همان موقع از داوران پرسیدیم که چرا به این شکل تصمیم‌گیری کردند و در پاسخ گفتند که سایز من برای مسابقات جوانان زیاد است و برای رقابت با بزرگسالان مناسب است.
وی در مورد بی‌توجهی فدراسیون به ورزشکاران این رشته عنوان کرد: شهریور ماه سال ۱۴۰۱ مسابقه دادیم ولی خرداد ۱۴۰۲ از ما تجلیل کردند؛ آیا این بی توجهی نیست؟ اگر فدراسیون خودش به ورزشکار اهمیت دهد، توجه وزارت ورزش و بقیه نیز به سمت ما می‌آید.
مرنگی ادامه داد: فدراسیون در ابتدا خود باید به ورزشکاران اهمیت بدهد و پس از آن از بقیه انتظار داشته باشیم. هیچ کمکی از طرف فدراسیون به ما نمی‌شود. حتی یک هزار تومان. ما باید یک بدن را به طور کامل بسازیم و آماده کنیم و فدراسیون تنها یک بهره‌بردار از زحمت ما ورزشکاران است نه یک مجموعه سازنده ورزشکار. هیئت استان تهران ما را برای مسابقات کشوری اعزام کرد و عضو تیم استانی بودیم اما تمام هزینه‌های رنگ و ورودی را از ما دریافت کردند و هیئت هیچ پرداختی انجام نداد؛ این چه حمایتی است؟ فدراسیون فقط هزینه اعزام مسابقات خودش را پرداخت می‌کند نه آنکه برای آمادگی ورزشکار هزینه و تلاشی کند.
قهرمان فیزیک آسیا در مورد مصرف داروهای بدنسازی در این رشته عنوان کرد: به نظر من اگر که اصولی کار کنیم خیلی بهتر است. چرا به جای اینکه مدام با این مسئله مبارزه کنند، به ورزشکاران و جوانان رشته پرورش اندام کمک نمی‌کنند؟ مثلا خیلی ساده می‌توان راهکارهای خوبی را برای ما مشخص کنند تا به صورت اصولی و درست از مکمل‌ها و داروها استفاده کنیم. برای خودم تا به حال مشکلی پیش نیامده زیرا همیشه زیر نظر مربی کار کردم و حتی استراحت‌ها نیز روی برنامه بوده است.
وی با اشاره به هزینه‌های بالای رشته پرورش اندام گفت: من هزینه روزانه‌ام را نمی‌توانم محاسبه کنم ولی حداقل هزینه ماهیانه من فقط برای تغذیه حدود ۲۰ میلیون است. کار من مربیگری است اما اگر از همه بدنسازها بپرسید، شهادت می‌دهند که اگر پولدارترین آدم هم باشید، آخر ماه کم می‌آورید.
مرنگی درباره آینده حرفه‌ای خودش خاطرنشان کرد: حقیقتا آینده خودم را در این ورزش می‌بینم و اگر ورزش نکنم درواقع هیچ آینده‌ای ندارم. تقریبا از ۱۴ سالگی دارم تمرین می‌کنم و پس از ۶ سال تمرین وارد دنیای حرفه‌ای و مسابقه شدم. پس از ورود به دنیای حرفه‌ای با دوز بسیار کم مصرف استروئید را شروع کردم و به یکباره با مصرف مقدار زیادی دارو روی استیج نرفتم.
قهرمان فیزیک با تاکید بر ادامه بر ادامه حضورش در صحنه‌های بین‌المللی در تیم ملی بیان کرد: من هیچ وقت به این موضوع فکر نمی‌کنم که با پرچمی به جز ایران مسابقه بدهم و این عرقی است که به خاک کشورم دارم. دوست دارم مسابقات برون مرزی بروم اما هر جای دنیا هم که باشم، باز با پرچم ایران خواهد بود چون ایرانی هستم و نمی‌توانم پرچم دیگری را قبول کنم.
نظر شما