به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، نخستین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم حوا، از سه‌شنبه آغاز به کار می‌کند؛ جشنواره‌ای با محوریت فیلم‌های زنانه که یک خانم (مهدیه سادات‌محور) دبیر آن است و قرار است طی ۴ روز، میزبان مهمانان و آثاری از سینمای ایران و چند کشور دیگر باشد.
این جشنواره، نخستین جشنواره انحصاری در حوزه زنان است که جای خالی آن در سینمای ایران احساس می‌شد. آن هم سینمایی که جشنواره‌های موضوعی متعددی را در دست داشته و خلاء یک جشنواره مستقل در حیطه زنان، کاملا محسوس بود. فعلا و بر روی کاغذ، اتفاق‌های خوبی در حال رخ دادن است که باید منتظر ماند و پس از انتهای این جشنواره، نظر قطعی را در مورد آن بیان کرد.
نکته‌ای که در این میان وجود دارد، توفیق خوبی است که عمده جشنواره‌های موضوعی در سینمای ایران به آن دست یافته‌اند و این امیدواری را بیشتر می‌کند که جشنواره حوا نیز با یک برنامه‌ریزی مدون و مهندسی‌شده بتواند به‌عنوان جدیدترین مولود جشنواره‌ای سینمای کشور، جا پای جشنواره‌های معتبر موضوعی گذاشته و توفیقات خوبی را به دست بیاورد.
اما این توفیق جشنواره‌های موضوعی، چندان بی‌حساب‌وکتاب رقم نخورده است. عمده جشنواره‌های موضوعی، با تمرکز بر روی یک مساله خاص، نسبت به آسیب‌شناسی موضوع، برجسته‌نمایی و مساله‌مندی سوژه و البته دعوت از کارشناسان و صاحب‌نظران آن حیطه، زمینه را برای شناسایی و دیده شدن بیشتر فراهم کرده و بنابراین آن را تا اندازه‌های یک دغدغه، بالا می‌کشند.
ضمن اینکه به دلیل بالا بودن سبد تولیدات سالانه سینمای ایران، جشنواره‌های موضوعی، از خوراک مکفی برای تامین خود برخوردار هستند و به همین دلیل، عمده جشنواره‌های موضوعی در کشور، با استقبال خوب و بسیاری همراه است که همین اتفاق، زمینه رقابتی کار را بیشتر نموده و ساحت جشنواره را نیز به خوبی حفظ می‌کند.
یکی از بهترین نمونه‌های جشنواره‌های موضوعی کشور، جشنواره فیلم کودک و نوجوان است که امسال قرار است سی‌وپنجمین دوره آن برگزار شود. جشنواره‌ای که هم‌اینک پای ثابت تقویم سینمایی کشور است و جای خود را در میان فیلمسازان حوزه کودک و نوجوان بسیاری از کشورهای جهان باز کرده است تاجایی‌که بسیاری از دفاتر فیلمسازی جهان و فیلمسازان بین‌المللی این حوزه، اصفهان را با جشنواره کودک و نوجوان به یاد می‌آورند.
البته که در این مسیر، جشنواره‌های فیلم رشد، مقاومت، عمار، شهر و رضوی نیز موفق شده‌اند تا به نوبه خود، توفیقاتی را به دست بیاورند که البته این جشنواره‌ها به دلیل عمر کوتاه‌تر خود به‌نسبت جشنواره فیلم کودک و نوجوان، طبیعتاً تجارب کمتری داشته و راه برای موفقت این جشنواره‌ها که تقریبا جایگاه آنها در تقویم سالیانه کشور ثابت شده است، باز است. البته که برخی دیگر از جشنواره‌های موضوعی نظیر مادر و خورشید نیز نتوانستند اتفاق را رقم زده و خیلی زود نیز فراموش شدند.
حالا و با این نگاه، افق بسیار روشنی پیش پای جشنواره حوا قرار دارد. جشنواره‌ای که به دلیل جایگاه زن در هر خانواده‌ای، می‌تواند به اتفاقی درخشان و پربار برای سینمای ایران تبدیل شده و نقش بسزایی در تبیین نقش و جایگاه زن در خانواده و جامعه ایران در سطح بین‌الملل داشته باشد.
این جشنواره، گام نخست خود را بلند برداشته به‌طوری‌که، به‌شکلی تقریبا گسترده و در ۱۳ استان برگزار می‌شود و آثاری در بخش‌های ملی و بین‌الملل و قالب‌های فیلم بلند سینمایی، فیلم‌کوتاه داستانی و فیلم مستند را به نمایش می‌گذارد.
قطعا در آینده، اخبار بسیار خوبی از این جشنواره مخابره خواهد شد کما اینکه در همین نخستین دوره نیز میزان استقبال فیلمسازان، خوب ارزیابی شده و حال باید دید که شکل اجرایی موضوع، به چه ترتیبی است تا بتوان با در نظر گرفتن تمام جوانب امر، نسبت به بررسی آن اظهارنظر کرد.
نظر شما