«وای حسین کشته شد»؛ ندای حزن انگیز عاشوراییان قم

قم - ایرنا - شهر مقدس قم همزمان با دهم محرم سالروز شهادت مظلومانه حضرت سیدالشهدا(ع) و یاران با وفایش، یکپارچه غرق در عزا و ماتم شده و ندای حزن انگیز «وای حسین کشته شد» در کوی و برزن آن با حضور خیل عظیم عزاداران حسینی طنین انداز شده است.

به گزارش خبرنگار ایرنا، از نخستین ساعت‌های بامداد امروز دسته‌های عزاداری و هیات های مذهبی استان قم طبق برنامه از قبل مشخص شده مسیرهای منتهی به میدان آستانه و حرم مطهر حضرت معصومه(س) را طی کردند و در عزای سید و سالار شهیدان اشک ماتم ریختند.

بسیاری از زائران و مسافران با دسته‌های عزاداری همراهی کرده و بر سینه و سر می‌زدند و خیل عزادارن حضرت سیدالشهدا(ع) در خیابان‌های اطراف و منتهی به حرم مطهر حضرت معصومه(س) ارادت خود را به شیهد کربلا و یاران باوفایش نشان دادند و در مصیبت خاندان اهل بیت(ع) گریستند.

دسته های عزاداری با ورود به صحن های حرم کریمه اهل بیت، اجتماع پرشوری را شکل داده اند و نوای حزن انگیز وای حسین کشته شد، یا حسین، یا قمر بنی هاشم و یا زینب از گوشه گوشه شهر طنین انداز شده و پیر و جوان در غم غربت حماسه سازان دشت کربلا ناله سر می‌دهند.

قشرهای مختلف مردم نیز که در گوشه گوشه حرم حضرت معصومه و خیابان های منتهی به این مکان مقدس اجتماع کرده اند همنوا با دسته ها مشغول عزاداری هستند و این مصیبت بزرگ را به ساخت امام زمان(عج) و کریمه اهل بیت تسلیت می گویند.

بسیاری از ارادتمندان به قمر بنی هاشم(ع) با بر تن کردن لباس سقایی در میان دسته‌های عزاداری مشغول آب رسانی به عزاداران هستند و یاد دلاوری های حضرت عباس(ع) در دشت نینوا و روز عاشورا را گرامی می دارند.

مسجد مقدس جمکران، مساجد، تکایا، حسینیه‌ها، بقاع متبرک استان قم، دفتر مقام معظم رهبری در قم و بیوت و دفاتر مراجع عظام تقلید نیز شاهد حضور خیل گسترده و عظیم سوگواران حسینی است و سخنران مذهبی اهداف نهضت سیدالشهدا(ع) را تبیین می‌کنند.

شیعیان خارجی مقیم قم نیز با برپایی مجالس و هیات‌های عزاداری به سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و یاران باوفایش ادای احترام می‌کنند.

مشارکت قشرهای گوناگون مردم قم نظیر ورزشکاران، دانش‌آموزان، دانشجویان، فرهنگیان و طلاب جلوه‌ای خاص از همبستگی اجتماعی در تعهد و پایبندی به ارزش‌های دینی و مکتبی را به منصه ظهور گذاشته‌ است.

بسیاری از ارادتمندان به مکتب اهل بیت عصمت و طهارت نیز با برپایی ایستگاه های نذری در طول مسیر دسته های عزاداری و نقاط مختلف شهر قم، از عزاداران پذیرایی می کنند.

«وای حسین کشته شد»؛ ندای حزن انگیز عاشوراییان قم در روز شهادت اباعبدالله(ع)

امام حسین(ع) در سوم شعبان سال چهارم هجری قمری در خانه حضرت امیرالمومنین(ع) پیشوای اول شیعیان و حضرت فاطمه زهرا(س) یگانه دختر رسول اکرم(ص) در مدینه دیده به جهان گشود.

سومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، حضرت اباعبدالله الحسین(ع) دارای لقب‌هایی همچون سیدالشهدا، الشهید السعید، الامام الثالث، رشید، طیّب، وفیّ، مبارک، سبط، تابع لمرضاه الله و الدلیل علی ذات الله و کنیه ایشان «ابوعلی» است.

حضرت سیدالشهدا(ع) در مکتب نورانی حضرت محمد(ص) و پدرش مولای اول شیعیان(ع) و مادری چون حضرت زهرا(س) درس آزادی، ایستادگی و جوانمردی را آموخت و پس از شهادت پدرش، همدوش با برادرش امام حسن(ع) در راه تبلیغ دین اسلام و آموزه‌های آن گام برداشت.

هنگامی‌که امام حسن مجتبی(ع) در سال ۵۰ هجری قمری به شهادت رسید، رسالت سنگین امامت و هدایت مردم بر دوش امام حسین(ع) واگذار و ایشان به مدت ۱۱ سال عهده‌دار این امر مهم شد.

دوره امامت ایشان هم‌زمان با حکومت بنی‌امیه بود که جزو ظالمانه‌ترین حکومت‌ها بود، در سال ۶۰ هجری قمری معاویه برخلاف قرارداد صلح با امام حسن(ع)، پسرش یزید را به‌جای خود قرار داد که فاسد بودن یزید و مخالفت او با دین اسلام باعث نارضایتی امام حسین(ع) شد.

بعد از مرگ معاویه، حاکم مدینه از سوی یزید موظف شد تا از امام حسین(ع) برای یزید بیعت بگیرد و ازآنجایی‌که ایشان حاضر به بیعت با یزید نبود با خانواده خود از مدینه به مکه رفت تا به اقامه و حفظ ارزش‌های راستین دین اسلام بپردازند.

مردم کوفه نامه‌های بسیاری برای امام حسین(ع) نوشتند و از ایشان خواستند تا به عراق و کوفه بیاید، در این زمان بود که امام، نماینده خود به نام مسلم ابن عقیل را به کوفه فرستاد. در ادامه هزاران تن از مردم کوفه با او همراه شدند این امر باعث شد تا مسلم نامه‌ای به امام حسین(ع) بنویسد و از ایشان بخواهد که به کوفه بیاید.

اما با ورود عبیدالله ابن زیاد برای حکومت کوفه، مردم پیمان‌شکنی کردند تا اینکه مسلم به شهادت رسید؛ امام حسین(ع) با اهل‌بیت(ع) و یاران خود به‌طرف کوفه حرکت کرد و در نزدیکی کوفه بود که خبر پیمان‌شکنی مردم کوفه و شهادت مسلم را شنید.

عبیداللّه ابن زیاد، حر ابن یزید ریاحی را با لشگری برای بستن راه بر روی امام حسین(ع) فرستاد و عمر سعد با لشگری وارد دشت نینوا شد و این امام همام(ع) و یارانش را محاصره کردند و آب را بر روی آنان بستند.

سرانجام در روز دهم محرم (عاشورا) سال ۶۱ هجری قمری، امام حسین(ع) و یارانش که ۷۲ تن بودند در راه دین اسلام و ترویج آموزه‌های آن، احیای احکام دین و زدودن انواع انحراف‌های دینی، با رشادت و دلاوری به شهادت رسیدند و درس آزادی و ولایتمداری را در تاریخ ماندگار کردند.

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha