به گزارش خبرنگار ایرنا، آرام تیرگر روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگاران بیان داشت: انسان موجودی خونگرم است و به همین دلیل دمای بدن او باید در محدوده باریکی، حدود ۳۷ درجه ثابت بماند و در فصل تابستان، کشاورزان و باغداران، کارگران ساختمانی و بسیاری از افرادی که در هوای آزاد کار می کنند علی رغم تحمل گرمای هوا ناچار به فعالیت بدنی هستند و این موضوع آنان را در معرض اختلالاتی مانند عرق جوش، ضعف، گرفتگی عضلانی و حتی گرمازدگی قرار می دهد که با توجه به جدی بودن خطرات و از سویی قابلیت پیشگیری از آنها، در ادامه برخی از اقدامات لازم ارائه شده است.
دکترای بهداشت حرفه‌ای دانشگاه علوم پزشکی بابل با اشاره به اینکه کار در هوای آزاد و طی فصل تابستان بدلیل قرار گرفتن در معرض گرما و احتمال رطوبت زیاد با خطرات مختلفی همراه است؛ بیان داشت: بدن انسان در نتیجه کار مداوم در محیط گرم تا حد مشخصی می تواند خود را با گرما سازگار کند لذا بعد از ایجاد سازگاری، انجام یک فعالیت مشخص، فشار کمتری را بر بدن از جمله سیستم قلبی– عروقی وارد می کند.
وی ادامه داد: در ضمن، نیروی کار مقدار بیشتری عرق می کند و بهتر می تواند دمای بدن خود را در حد طبیعی نگهدارد و البته ایجاد سازگاری در بدن نیازمند حداقل ۲ ساعت مواجهه در هر روز برای مدتی حدود ۲ هفته است.
وی بیان داشت: کار در ماههای گرم به خصوص در هوای آزاد ممکن است بدلیل عرق کردن، موجب از دست رفتن مقادیر زیادی از آب بدن شود لذا از انجائیکه به طور معمول افراد به اندازه کافی احساس تشنگی نمی کنند و به بیانی دیگر احساس تشنگی نشانگر خوبی برای تعیین کم آبی بدن نیست، بهتر است هر نیم ساعت حدود ۲۰۰ میلی لیتر (حدود یک لیوان) آب نوشیده شود.
وی با بیان این نکته که گاهی از اوقات اندازه گیری دمای داخلی بدن و یا اندازه گیری ضربان قلب روش مناسبی برای ارزیابی آثار گرما بر انسان خواهند بود؛ افزود: دمای مرکزی بدن برای افراد تطابق یافته و سالم نباید بیش از ۳۸/۵ درجه سانتیگراد و برای افراد تطابق نیافته نباید بیش از ۳۸ درجه باشد و همچنین ضربان قلب یک دقیقه پس از قطع کار و فعالیت نباید بیش از ۱۲۴ ضربه در دقیقه باشد.
این پزشک اظهار داشت: بر اساس نتایج یک بررسی، حدود نیمی از موارد اختلالات ناشی از گرما در همان اولین روز کار و مواجهه با گرما رخ می دهد.
تیرگر توصیه کرد که بعنوان اولین اقدام همه نیروهای کار آموزش ببینند؛ ادامه داد: افرادی که در هوای گرم و فضای آزاد کار می کنند باید با خطرات کار در محیط گرم، علایم اولیه اختلالات، نکات مربوط به لباس مناسب و تجهیزات حفاظتی، چگونگی استفاده از آب و جبران مایعات بدن و همچنین کمک های اولیه در موارد لزوم آشنا باشند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل در خصوص علائم هشدار دهنده خطرات گفت که گرفتگی عضلات، احساس خستگی، ضعف، اختلال در تمرکز، سردرگمی، سردرد، سرگیجه، تهوع، ضربان قلب سریع نمونه هایی از علائم احتمال رویارویی با مشکل هستند.
وی اظهار داشت: این علایم هشدار دهنده را باید جدی گرفت و بلافاصله به مکان خنک رفت و مقدار زیادی آب نوشید و اگر حال فرد بهتر نشد باید به فکر درخواست کمک از تیم پزشکی بود.
تیرگر ادامه داد: برنامه ریزی کار در ساعات خنک تر روز، استراحت منظم حین کار و در محیط خنک از دیگر اقدامات جهت پیشگیری از گرمازدگی می باشد.
وی با بیان اینکه همیشه باید برای جبران آب از دست رفته از بدن، آب یا دیگر مایعات نوشید؛ گفت: برای سازگاری با گرما بهتر است مدت کار در محیط گرم به تدریج زیاد شود و همیشه زمانی را باید برای استراحت (محلی سایه و خنک) در نظر گرفت و همه افراد شاغل در هوای آزاد و محیط های گرم باید با علائم اختلالات ناشی از گرما، راههای پیشگیری، و کمک های اولیه آشنا باشند.
دکترای بهداشت حرفه‌ای دانشگاه علوم پزشکی بابل در پایان توصیه کرد که بدون توجه به احساس تشنگی، هر نیم تا یک ساعت یک لیوان کامل آب با دیگر مایعات را بنوشید و بطور کلی به ازای هر دو ساعت کار در محیط گرم، ۱۰ الی ۱۵ دقیقه استراحت در محلی سایه و خنک انجام شود.
نظر شما