عاشقان جا مانده/ آمده‌ام تا عاشقی کنم

به گزارش گروه جامعه ایرنا، از ۶ صبح امروز در میدان امام حسین (ع) تهران و دیگر کوچه و خیابان‌های شهر غوغایی به پاست، درست مانند همه ایران، امروز همه ایران و همه شیعیان جهان عزادار اربعین سرور و سالار شهیدان هستند، مخلصانه آمده‌اند که عشق را فریاد بزنند و آزادگی را به تصویر بکشند و نماد صبر و شجاعت را به جهانیان حتی بعد از گذشت ۱۴۰۰ سال به رخ بکشند.

امروز همه آمدند با قدم و قلب و دل و با اندوه و عزای حسین (ع)، اما با باوری از روی سال ها دلدادگی که عشق به حسین وخاندان او چه ها کند، مرهم دل درماندگان و عافیت جان عاشقان است را به نمایش بگذارند و بر باورهای تاکید کنند.

امروز مسیر عشق در تهران ۱۷ کیلومتر است اما طول و عرض دلدادگی این ملت بی انتهاست و تا ابدیت ادامه داد، اگرچه در مسیر زیارت و اردات امام خود جامانند اما ایمان و اردات در دل ها جا خوش کرده است و شیعه هر جا که باشد، اردات و دلدادگی خود را به امامش و راهش را اثبات می کند.

امروز همه آمده اند از پیر و جوان، کودک، حتی نوزاد، حتی پیر مردان و پیر زنان با ویلچر که قادر به حرکت نیستند، پای آمدن ندارند اما با دل آمده اند، آمده اند تا بگویند مظلومیت و هدف قیام امام حسین که اساس زنده ماندن دین جد اوست تا ابد جاودانه خواهد ماند و قدم و قلم و دلدادگی شعیان از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود.

این راز قیام کربلا است، ازهمان لحظه ای که خاندان پاک امام حسین را به اسارت بردند و زینب (س) با خطبه خوانی و روشنگری هدف قیام کربلا را فریاد زد و بساط ستم و جور را افشا کرد و همچنان تا شیعه هست این راه ادامه دارد و خون حسین همچنان می جوشد و دین اسلام هم به این واسطه زنده است.

عشق و ارادت به خاندان نبی اکرم و امام حسین، بزرگ و کوچک نمی شناسند هرکس به اندازه بضاعتش به میدان می آید و فریاد «حسین حسین» را سر می دهد و تا هست یاور امام است.

کودکی در کالسه خوابیده است و پدرو مادر جوان او را به همراه آورده اند تا رسم حسین را از کودکی به او بیاموزند.

پیر مردی که توان حرکت ندارد و عصا زنان آمده است و شالی سیاه به گردن انداخته است و هر چند قدمی، نفسی تازه می کند و یک یا حسین می گوید و جرعه آبی می نوشد و ادامه راه می دهد، اعتقاد دارد اگرچه قدم هایش پیر و از کار افتاده است اما همچنان اثر گذار است و مدافع حرم عشق و کربلا است و می گوید تازنده است در راه زنده نگداشتن امام حسین قدم خواهد برداشت و دعا می کند خداوند این ارادت را از او نگیرد و در این را ه ثابت قدم باشد.

یکی موکب دار است و با شربت و آب خنک از عزاداران پذیرایی می کند، می گوید سال هاست که نوکر امام حسین است و این نوکری را برای خود افتخار می داند و اعتقاد دارد که پذیرایی از دوستداران امام حسین سعادت می خواهد و در هر حالی سالهاست که این کار را انجام داده است و سال گذشته برای کمک به موکبی در مسیر پیاده رویی اربعین رفته بود اما بنابر دلایلی امسال جامانده است و نذر خدمتش را در تهران انجام می دهد.

مادر شهیدی آمده است و عکس فرزندش را در قابی به دست گرفته است و به او اشاره می کند، جوان رعنایم را دادم تا دین امام حسین زنده بماند، لازم باشد همه ما شهید راه دین می شویم و دوسال به کربلا رفتم و امسال حالم مساعد نبود نتواستم به پیاده روی اربعین برم اما امروز نتواستم در خانه بمانم آمدم تا دینم را ادعا کنم.

خانم و آقای جوانی که ظاهرشان به دهه هفتادی ها می خورد و مشخص است تازه زندگی مشترک را آغاز کرده اند، یک پرچم به دست دارند و می گویند باهم عهد کرده ایم که در مراسم های امام حسیین شرکت کنیم و در تاسوعا و عشورا شرکت می کنیم و اربعین هم همین طور و اگر خدا به ما فرزندی عطا کند حتما در راه امام حسین بزرگش خواهیم کرد.

دو نوجوان بریک تکه فرشی در کف خیابان نشسته‌اند و جمعیت زیادی از کنار آنها می‌گذرد و بی اعتنا به حجم جمعیت کفش‌های عزاداران امام حسین را واکس می‌زنند. می گویند وقتی فیلم واکسن زدن کفش‌های مسافران کربلا را دیدند، با خود نیت کردند این کار انجام دهند وچون نتواسته‌اند به کربلا بروند در تهران در مسیر جاماندگان این کار را انجام می دهند و می گویند این کار را دوست دارند و اگر خدا قسمت کند سال دیگر در اجتماع بزرگ اربعین به کربلا خواهند رفت و کفش زائران را واکس خواهند زد.