سفارش خبرنگار بازنشسته ایرنا برای خواندن نماز بعد از مرگش

هنوز کارکنان ایرنا به ویژه قدیمی ترهای خبرگزاری جمهوری اسلامی در غم از دست دادن همکار بازنشسته و باسابقه اخبار اقتصادی، مرحوم غلامحسین احمدی بودند که خبر درگذشت یکی دیگر از پیشکسوتان و خبرنگاران قدیمی ایرنا را شنیدند؛ یوسف فربیز، خبرنگاری که هنگام انتشار اخبار پیروزی انقلاب اسلامی در ایرنا فعالیت می کرد و در نشست های مطبوعاتی همنشین شخصیت هایی همچون شهید مظلوم آیت الله بهشتی و مرحوم موسوی اردبیلی بود و اخبار شورای عالی قضایی قدیم را پوشش می داد که حالا رئیس قوه قضاییه چنین جلسه ای را تشکیل می دهد.

رئوف پیشدار خبرنگار بازنشسته ای است که مدتی با مرحوم فربیز همکاری می کرده و خاطراتی از او دارد. پیشدار از افرادی همچون فربیز که متولد ۱۳۱۱ بود، به عنوان گنجینه هایی در خبرگزاری یاد کرد که تجربیات آنان می تواند چراغ راه همکاران جدید باشد. این بازنشسته ایرنا گفت: ما گنجینه هایی را در خبرگزاری داریم که هم در حوزه خبر فعالیت می کردند و هم در حوزه های فنی و اداری. مثلا اصغر صحرایی به عنوان راننده در ایرنا فعالیت می کرد ولی چون ما در دهه دوم زندگی خود کار در ایرنا را تجربه می کردیم و جوان تر بودیم، به بزرگترهایی مثل آقای صحرایی احترام می گذاشتیم و او را عموصحرایی صدا می زدیم که بیش از ۳۰ سال در ایرنا زحمت کشید یا افرادی مثل مرحوم علی قزوینیان که نسبت به ما سن بیشتری داشتند.

وی افزود: چرا نیروهای بازنشسته را به راحتی کنار می گذاریم. اگرچه بازنشستگی حق یک کارمند شاغل است تا یک دوره را با آرامش بگذراند ولی ایرنا می تواند چند سال قبل از بازنشستگی یک نیروی باسابقه و باتجربه، کارمندی را در کنارش قرار دهد تا تجربیات را فرا گیرد.

پیشدار اضافه کرد: یاد گرفتن از پیشکسوتان و بزرگترها حتی اگر در قالب شنیدن خاطرات باشد، آموزنده و مفید است. چون خبرنگار باید آموزش تئوری را با کارهای عملی تجربه کند و یکی از کارهای مفید، شنیدن تجربیات به ویژه اشتباهاتی است که به آن سوتی های خبرنگاری گفته می شود و برای خبرنگاران جوان، راهنمایی های خوبی است.

وی از ارتباطات خوب مرحوم فربیز در دوران خدمتش با حوزه های خبری به ویژه قوه قضاییه که آن زمان شورای عالی قضایی نام داشت، سخن گفت و افزود: فربیز به مسائل قضایی مسلط بود و گزارش های مفیدی را در زمینه قضایی منتشر می کرد و ارتباط تنگاتنگی با روسای قوه قضاییه داشت؛ به گونه ای که گاهی اجازه داشت بدون هماهنگی با سران قوه قضاییه، مطالبی را منتشر کند.

پیشدار افزود: مرحوم فربیز ویژگی فوق العاده ای در تهیه خبر داشت و باید مثل فربیزها را تربیت می کردیم در حالی که می دانیم، درحال بازنشسته شدن هستند و این اشکال بسیاری از ادارات است که از تجربیات افراد استفاده نکردند. این افراد گنجینه هایی هستند که تجربیات بسیاری در تحولات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به ویژه در بحران هایی همچون زلزله، سیل، هشت سال جنگ ایران و عراق، جنگ افغانستان، سقوط طالبان و سقوط صدام دارند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: مرحوم فربیز خبرنگار ایرنا در عراق بود و یک روز صدام خبرنگاران را با هلی کوپتر به کردستان برد تا جاده ها را نشان دهد. فربیز می گفت، صدام فارسی بلد بود و من پرسیدم «هدف شما از ایجاد این جاده ها چیست» که صدام پاسخ داد «برای رشد و توسعه منطقه» ولی مرحوم فربیز که با هوش بود، در پاسخ به صدام گفت «اگر اینگونه است که شما می گویید پس جاده ها باید به سمت داخل عراق باشد نه به سمت ایران و این مساله تفاوت دارد با آنچه شما می گویید»

پیشدار اضافه کرد: من از همین پاسخ مرحوم فربیز به عنوان یک الگو استفاده کردم و در طرحی که با محمدرضا باقری و علی فریدونی، همکارانم در ایرنا برای تهیه بولتنی درباره سیستان و بلوچستان کار می کردیم، دقیقا از همین نگاه به جاده سازی های ایران در نوار مرزی استفاده کردم و استدلال هایم را آوردم که باعث شد ایران آن جاده ها را تخریب کند تا تهدیدی برای امنیت ایران نباشد.وی

رضا خوش لهجه مدیرکل اخبار خارجی ایرنا که در دهه ۷۰ تجربه خبرنگاری را پشت سر گذاشته با بیان خاطره ای گفت: همکاران دهه ۶۰ و ۷۰ مرحوم فربیز را به خوبی می شناختند که انسان خوش قلب و مهربانی بود و همواره با شوخ طبعی هایش محیط پر فشار اتاق خبر ایرنا را سرشار از محبت و دوستی برای همکاران می کرد . در همان سال ها چندین بار با شوخی یا جدی می گفت، اگه روزی از دنیا رفتم، حتما برایم نماز شب اول قبر بخوان و حتی گفت که نام پدرش حسین است.

کارکنان و قدیمی های ایرنا زمانی از فوت فربیز خبردار شدند که مراسم یادبودش هم تمام شده بود. بی وفایی دنیا را می توان در مراسم یادبود دوستان و همکاران لمس کرد ولی از طرف دیگر این روزها که کمتر فرصت دیدار دوستان قدیمی و همکاران بازنشسته فراهم است، حضور در ختم این عزیزان فرصتی برای تازه کردن دیدار کسانی است که 30 سال از عمر خود را در کنار هم گذراندند تا به روح مرحوم تازه گذشته فاتحه ای نثار کنند و قدر یکدیگر را بیشتر بدانند.