قانع نبودن در موضوعات علمی ویژگی بارز کاظمی آشتیانی بود

به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از جهاد دانشگاهی، عبدالحسین شاهوردی در آستانه هجدهمین سالگرد درگذشت زنده‌یاد دکتر سعید کاظمی آشتیانی، بنیان‌گذار پژوهشگاه رویان و سلول‌های بنیادی در ایران اظهار داشت: کاظمی آشتیانی شخصیتی فرهنگی بود. به نوعی می توان گفت که دوران انقلاب اسلامی بیشترین تاثیر را بر او گذاشت؛ یعنی شخصیت وی با انقلاب اسلامی عجین و ساخته شده بود.

وی افزود: همان‌گونه که خودش همیشه مطرح می‌کرد، در همان ایام انقلاب تلاشش این بوده که در مسجد بتواند تئاتر مختلفی را اجرا کرده و فضایی ایجاد کند که بتوانیم صدای انقلاب را به نسل جوان که خودش هم یکی از آن جوانان بود، انتقال دهد.

شاهوردی بیان کرد: بعد از موضوع انقلاب، شخصیت دکتر کاظمی آشتیانی در ایام انقلاب فرهنگی و بعد از انقلاب فرهنگی و در ایام تعطیلی دانشگاه شکل گرفت. چون قبل از انقلاب فرهنگی وارد دانشگاه شده بود و هم نشین شدنش با یک گروه از معلمان هنرستان فنی و حرفه‌ای باعث شد در مدرسه به‌عنوان مدیر و معلم قرآن، معارف و ادبیات، مجموعه شخصیت دکتر کاظمی را تکمیل کرد.

رییس پژوهشگاه رویان بیان کرد: در نشستی با همکاران آن ایام مدرسه فنی و حرفه‌ای و دوران معلمی دکتر کاظمی که برخی از این افراد نیز از شاگردان دکتر کاظمی بودند، خاطراتی که از ایشان مطرح می‌شد مربوط به همان شب‌های شعر ایشان و مسابقات مشاعره‌ای بود که برگزار می‌کرد.

وی با بیان این‌که در مسابقات قرآنی بچه‌ها را می‌برد و خودش به‌عنوان یک مربی درس می‌داد، این‌ها عواملی بود که شخصیت دکتر کاظمی را شکل داده بود، ادامه داد: دکتر کاظمی آشتیانی از آن جوانانی بود که در دوران انقلاب فرهنگی پخته شده بود و در جهاددانشگاهی که یکی از دستاوردهای نظام بود بروز پیدا کرد.

عضو هیات امنای جهاد دانشگاهی با اشاره به مسئولیت‌های دکتر کاظمی آشتیانی در دانشکده توان‌بخشی و واحد علوم پزشکی ایران، گفت: وی از عهده این مسئولیت‌ها به‌خوبی برآمد و توانمندی‌هایی که در کوران انقلاب و انقلاب فرهنگی و دوران معلمی استفاده کرد، به‌خوبی خود را نشان داد.

وی با تاکید بر این‌که جهاددانشگاهی یکی از جاهایی بود که شخصیت دکتر کاظمی را بروز داد، گفت: او به‌خوبی توانست با آن سن جوانی و با توانمندی که پیدا کرده بود یک کانون گرم را در جهاددانشگاهی علوم پزشکی ایران شکل دهد و با همان روحیه لطیف و مأنوس بودن با شعر و قرآن، این روحیه را در افرادی که با وی کار می‌کردند، ایجاد کند.

رییس پژوهشگاه رویان با اشاره به این‌که جهاد دانشگاهی یک واسط بین دانشگاه و جامعه بود، اظهار داشت: در واقع در این مسیر خیلی از همکاران ما در جهاددانشگاهی شکل گرفتند، بروز پیدا کردند، مؤثر شدند و در بخش‌های مختلف خودان را نشان دادند.

وی ادامه داد: کاظمی آشتیانی نیز یکی از جهادگرانی بود که مقیم جهاد دانشگاهی شد؛ یعنی در این نهاد ماند و همیشه به دوستانی که به وی می‌گفتند شما می‌توانید در دانشگاه‌ها و دیگر جاها حضور پیدا کنید و در جایگاه‌های بالاتر فعالیت کنید می‌گفتند خیر، من سقف جهاد دانشگاهی را بالا می‌برم تا آدم‌های بزرگ در این مجموعه شکل بگیرند.

شاهوردی بیان کرد: حاصل تلاش دکتر کاظمی آشتیانی در واحد علوم پزشکی ایران این بود که یک زمانی رویان را راه‌اندازی کرد. آن زمان در جهاد دانشگاهی علوم پزشکی ایران آزمایشگاه، کلینیک و بخش‌های درمانی فعال بود و دکتر با آن انگیزه و ارتباطی که با دانشگاه داشت تعامل بسیار خوبی بین دانشگاه و جهاد ایجاد کرده بود و مدیریت بسیاری از کلینیک‌های دانشگاه بر عهده جهاد دانشگاهی بود.

وی با اشاره به این‌که رویکرد وی فعال کردن شعب کلینیک‌ها در بخش‌های محروم شهر بود، گفت: با همان همت مجموعه ناباروری شکل گرفت که یکی از دستاوردهای جهاد دانشگاهی شد.

نقش به سزای جهاد دانشگاهی در توسعه دانش کشور

رییس پژوهشگاه رویان جهاددانشگاهی تصریح کرد: یکی از اتفاقات خوب در حوزه ناباروری این بود که دکتر کاظمی آشتیانی دانش کار را پیدا کرد و تنها به ارایه خدمات تخصصی اکتفا نکرد و وارد عرصه تولید و گسترش این دانش شد و امروز می‌بینیم که جهاد که نقش به سزایی در توسعه این دانش در کشور دارد.

شاهوردی ادامه داد: دکتر کاظمی آشتیانی در موضوعات علمی قانع پذیر نبود و همیشه سعی می‌کرد پله بعدی و جلویی را به دست آورد. آن زمان جمعی که با هم کار می‌کردیم به دکتر می‌گفتند از کارهای هیجانی دست بردار و اجازه بده کمی خستگی برطرف شود و کار بعدی را شروع کن.

وی با تاکید بر این‌که دکتر کاظمی آشتیانی پس از به سرانجام رسیدن جشنواره رویان، جشنواره بهداشت را راه‌اندازی کرد، گفت: یکی از خصلت‌های وی این بود که جشنواره‌ها را با کمک بخش خصوصی مدیریت می‌کرد و با منابع مالی جهاددانشگاهی و بخش دولتی این جشنواره‌ها را پیش نمی‌برد، این جشنواره‌ها و کنگره‌ها دروازه‌هایی بودند که مجموعه جهاددانشگاهی و رویان را با فضای خارج از کشور آشنا کردند.

کاظمی آشتیانی موقعیت ممتازی برای کشور به وجود آورد

رییس پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی بیان کرد: زمانی که این برنامه می‌خواست در ایران اجرا شود؛ احساس خاورمیانه‌ای‌ها این بود که این جشنواره امکان برگزاری در کشور را ندارد؛ اما وی این سد را شکست و کار را به جایی رساند که یک موقعیت ممتاز در کشور به وجود آمد.

وی افزود: در یک مقطع، بسیاری از شرکت‌های دارویی حامی این جریان علمی بودند و به کنگره و جشنواره رویان بیشتر از جریان‌های خاورمیانه امتیاز می‌دادند و حمایت می‌کردند که این درایت و دوراندیشی دکتر کاظمی آشتیانی را نشان می‌داد.

وی ادامه داد: دکتر کاظمی در عین این‌که یک انسان و جوان فرهیخته فرهنگی بود، از هوشی برخوردار بود که به موضوعات عمیق نگاه می‌کرد و در هر عرصه‌ای که وارد می‌شد دوراندیشی داشت و به آن عرصه مجتهد می‌شد؛ یعنی به موضوعات سطحی نگاه نمی‌کرد و به کاری که اعتقاد پیدا می‌کرد تا انتها آن را ادامه می‌داد.

شاهوردی با تاکید بر این‌که دکتر کاظمی کار را پیگیری می‌کرد تا آن را به سرانجام می‌رساند، گفت: در کارش الگو بود و در کنار تقوایی که داشت خیلی‌ها وی را نمی‌شناختند؛ اما با شوخ طبعی و دانشی که داشت زمانی که وارد بحث می‌شد فضا را به دست می‌گرفت.

رییس پژوهشگاه رویان افزود: برای راه اندازی بیمارستان کیش که جهاددانشگاهی علوم پزشکی ایران آن را دایر کرد، تعاملی که با سرمایه‌گذاران کیش و ساختار اداری و خدماتی آنجا برقرار کرده بودند از خود مدیران عمران کیش بیشتر بود. در مسیر کارش سعی می‌کرد گرفتاری افرادی را که در مسیرش قرار می‌گرفتند، حل کند و این نکاتی بود که شخصیت وی را بارز کرده بود.

وی ادامه داد: دکتر کاظمی آشتیانی در زمان حیاتش می‌گفت «امروز مؤثر و فردا اثر می‌شویم». او معتقد بود تا زمانی که مؤثر هستیم باید کار خیر انجام دهیم، کاری که خیرات و برکاتش را از پیش برای خودمان بفرستیم، اگر ماندگار شد بعدها هم خیرات و برکاتش به انسان می‌رسد.

رییس پژوهشگاه رویان جهاددانشگاهی بیان کرد: امروز هم تعداد زیادی از خانواده‌ها در رویان صاحب فرزند شدند و بسیاری از خانواده‌های دارای بیماری صعب‌العلاج با بحث سلول‌های بنیادی امید به درمان پیدا کردند و هر کدام از این خانواده با یادی که از وی می‌کنند و صلواتی که می‌فرستند کارنامه دکتر پر است. امیدوارم همان‌طور که دکتر کاظمی گفتند هر کدام از ما با انجام خدمات در زمان حیات مؤثر و بعد از مرگ هم مؤثر باشیم.

شاهوردی ادامه داد: امسال در هجدهمین سال درگذشت دکتر کاظمی آشتیانی قرار داریم، اما رفتار وی به‌گونه‌ای بود که دوستانش پس از ۱۸ سال فکر می‌کنند که به‌تازگی فوت کرده است.

وی تصریح کرد: بسیاری از کارهایی که امروز به نتیجه رسیده حاصل دوراندیشی دکتر کاظمی آشتیانی بوده است و امروز هم بسیاری از گرفتاری‌های جهاد دانشگاهی و رویان به برکت نام و یاد وی حل می‌شود.

همکار دکتر کاظمی آشتیانی ادامه داد: وی در محیط مدیر بود و در عین مدیریتی که سعی می‌کرد فاصله، ارتباط و حد و حدودها حفظ شود؛ اما با همه رفیق بود؛ یعنی بچه‌ها خیلی راحت با ایشان درد دل و گرفتاری‌های خود را مطرح می‌کردند.

شاهوردی گفت: امیدواریم کارهای خیری که انجام شده هم برای خود وی و هم برای کسانی که در این مسیر بودند ثبت و ضبط شود و هر کدام از ما یکی از خصلت‌های دکتر کاظمی آشتیانی را داشته باشیم و در مدت حیات خود کاری کنیم تا بعد از حیاتمان به نیکی از ما یاد شود.

وی در باره هدف دکتر کاظمی آشتیانی در تاسیس پژوهشگاه رویان جهاددانشگاهی گفت: در دهه ۶۰ دومین گروه از بیمارانی که به خارج می‌رفتند، درمان ناباروری بود. یکی از دغدغه‌های وی این بود که کاری برای مردم انجام دهد؛ زیرا بسیاری از مردم هزینه سفر به خارج را نداشتند و امروز می‌بینیم که در اکثر استان‌ها یک یا دو مرکز ناباروری وجود دارد.

رییس پژوهشگاه رویان ادامه داد: دغدغه دیگر وی این بود ک به دنبال ایده‌های جدید به جای نفت، دانش بفروشد و همیشه این موضوع را به کلام جاری می‌کرد؛ مثلا زمانی که جنین حیوانی برای تحقیقات به قطر فروخته شده بود، این را بارها و بارها تکرار می‌کرد که چیزی که به آن‌ها فروخته معادل هزینه فروش چند بشکه نفت است.

شاهوردی با اشاره به این‌که هدف دکتر کاظمی آشتیانی این بود با این کارها نام ایران و جمهوری اسلامی را زنده نگه دارد و در دنیا بدرخشاند، گفت: زمانی در خاورمیانه که حضور پیدا می‌کردیم ایرانی‌ها و جامعه علمی ما را آن‌چنان تحویل نمی‌گرفتند، بعد از این‌که این اتفاقات افتاد و رویان را آمدند و دیدند و این کنگره شکل گرفت، حرمت خاصی برای محققان ایران در زمینه ناباروری قائل شدند.

وی تصریح کرد: احساس دکتر کاظمی آشتیانی این بود که باید آن‌قدر دانش داشت که آن دانش جایگاهی را برای جامعه علمی ایران به وجود آورد تا از خارج برای آموزش به کشور ما بیایند و این موضوع را با یک عشق و علاقه دنبال می‌کرد که در زمان حیات خودش نیز این اتفاق افتاد و افرادی از خارج آمدند و دوره‌هایی را آموزش دیدند.

شاهوردی در پاسخ به این سؤال که چگونه می‌توان مسیر این الگوی تلفیق ایمان و عمل را ادامه داد، گفت: در این مسیر اگر نیت مان را خدایی کرده، دلی کار کنیم و اجرش را از خدا بگیریم و با خدا معامله کنیم، این کار در زندگی باعث می‌شود آدم موفق شود و در عرصه کار خود در سطح بین‌المللی هم به موفقیت برسد و خدا هم به او عزت می‌دهد.

وی در پایان گفت: راه دکتر کاظمی آشتیانی این است که به خودمان برگردیم و به عبارتی روی خودمان کار کنیم و انسانی باشیم که با چند مدرک و دانش جایگاه خود را گم نکنیم و خود را جدا از جامعه ندانیم و احساس کنیم هر اندازه دانش افزوده می‌شود مسئولیت اضافه خواهد شد و خداوند به کار این فرد برکت می‌دهد. او کسی بود که در عمر کوتاهش خدا برکتی به آن داد که به اندازه عمر یک فرد ۱۲۰ ساله است.

به گزارش ایرنا، زنده یاد دکتر سعید کاظمی آشتیانی، یکم فروردین ماه ۱۳۴۰ در تهران به دنیا آمد و سال ۱۳۵۸ در رشته فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی ایران پذیرفته شد. تعطیلی دانشگاه‌ها به علت انقلاب فرهنگی و حضوری وی در جبهه‌های نبرد طی آن سال‌ها باعث شد پس از ۱۱ سال سرانجام در سال ۱۳۶۹ با اخذ مدرک کارشناسی ارشد رشته فیزیوتراپی از دانشکده علوم توانبخشی فارغ التحصیل شود.

کاظمی آشتیانی در سال ۱۳۶۱ با همکاری دو تن از همکارانش جهاد گروه پزشکی را در دانشگاه علوم پزشکی ایران تأسیس کرد. این گروه هسته اولیه جهاد دانشگاهی علوم پزشکی ایران بود که در سال ۱۳۶۵ شکل گرفت و خود او تا سال ۱۳۷۰ عهده دار مسئولیت بخش طرح‌ها و تحقیقات آن بود، از سال ۱۳۷۱ با تغییرات ساختار مدیریتی جهاد دانشگاهی به سمت ریاست جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی ایران منصوب شد که این مسئولیت تا پایان دوره حیاتش بر عهده وی بود.
وی در طی این سال‌ها مراکز درمانی متعددی تأسیس و گروه‌های مختلف پژوهشی را راه اندازی کرد که در آن میان پژوهشکده رویان جهاد دانشگاهی یکی از مهمترین این مراکز بود.

پژوهشکده رویان جهاددانشگاهی خرداد ماه ۱۳۷۰ با مدیریت دکتر کاظمی آشتیانی رسما فعالیت خود را آغاز کرد و تاکنون هزاران زوج نابارور با بهره مندی از خدمات این مرکز پیشرفته درمان ناباروری صاحب فرزند شده اند.

وی در همین دهه و هم زمان با مدیریت جهاد دانشگاهی علوم پزشکی ایران و پژوهشکده رویان در دانشگاه تربیت مدرس به ادامه تحصیل در رشته علوم تشریح با گرایش جنین شناسی پرداخت و در سال ۱۳۷۶ با رتبه ممتاز موفق به اخذ درجه دکتری شد. دانش فراوان، هوش سرشار، توان مدیریتی بالا از یک سو و تعهد، اخلاص و ایمان همیشگی او به خداوند متعال از سویی دیگر سبب شد تا در دوران حیات کوتاهش در دو حوزه مدیریتش موفقیت‌های چشمگیری همچون گسترش روشهای پیشرفته درمان ناباروری، تولید و تکثیر و انجماد سلولهای بنیادی جنینی و همانند سازی (کلونینیگ) حیوانات را رقم بزند.

او در اعتلای نام جمهوری اسلامی ایران در عرصه‌های بین المللی نیز با ثبت این پیشرفت ها، حضور در کنگره‌های متعدد بین المللی و ابتکار برگزاری جشنواره بین المللی رویان سهمی از یاد نرفتنی دارد. غروب چهاردهم دی ماه ۱۳۸۴ قلب این انسان والا از تپیدن ایستاد و علاوه بر خانواده و دوستانش، جامعه علمی کشور را نیز در سوگ و ماتم فقدانش نشاند.