به گزارش خبرنگار سینمایی ایران، جشنواره سینماحقیقت درحالی هفدهمین دوره خود را به پایان رساند که توانست شاخص‌های کمی و کیفی بسیاری را در این دوره جابه‌جا کند. از سه برابری شدن تعداد آثار ارسالی گرفته تا حضور چشم‍‌گیر فیلمسازان جوان و تنوع سوژه‌هایی که در دست گرفته بودند، همه نشان می‌دهد که جشنواره امسال، موفق شده تا جایگاه خود را به شکل ملموسی ارتقا داده و آن را به هدف اصلی خود که تبدیل شدن سینمای ایران به هاب سینمای مستند منطقه است، نزدیک‌تر کند.
یکی از نکات مثبتی که در جشنواره امسال مشاهده شد، حساسیت و وسواسی بود که در پرداخت سوژه‌های خاص از سوی نویسندگان و کارگردانان آثار لحاظ شده بود. آثار به لحاظ کیفی، از سطح خوبی برخوردار بودند که نشان از خروجی دشوار آنها از یک فضای رقابتی پرتعداد می‌دهد. این آثار نشان داد که سینمای مستند، به نظمی جدید آراسته شده که طی آن، المان‌های خوانش قدیم سینمای مستند تغییر کرده و حالا با نوآوری و ابتکارات این تفکر جوان، هوایی تازه در سینمای مستند ایران به جریان افتاده است.
در جشنواره امسال، کلیدواژه جسارت که عنصر حیاتی سینمای مستند است، گرفتار ملاحظات شخصی و خودسانسوری نشد
دیگر نکته‌ای که با تماشای فیلم‌های این دوره متوجه آن شدیم اینکه، کلیدواژه جسارت که عنصر حیاتی سینمای مستند است، گرفتار ملاحظات شخصی و خودسانسوری نشده است. در بسیاری از آثار جشنواره امسال، جسارت به‌عنوان اهرم پیش‌برنده و کاونده روایت مطرح بود و سبب می‌شد تا شکل محتوایی، عمق بیشتری یافته و انسجام روایت در شروع، طرح مساله و مختومه کردن آن، روند حرفه‌ای و صحیحی را تجربه کند. این جسارت به‌عنوان یکی از بایسته‌های سینمای مستند، سهم سترگی در تحلیل و پرورش سوژه داشته و به کامل شدن فیلم، کمک بسیاری می‌کند.
این اتفاق سبب شد تا استقبال خوبی از آثار جشنواره امسال به عمل بیاید. این استقبال، از فیلم‌های خارجی نیز صورت گرفت تا پردیس چارسو، روزهای شلوغی را در زمان برگزاری جشنواره سینماحقیقت تجربه کند.
قطعا یکی از دلایل جهش مفهومی و تکنیکی که در آثار کوتاه و مستند این سال‌ها به وجود آمده، درنتیجه سیاست‌گذاری‌هایی است که مرکز گسترش در جهت جذب استعدادهای جدید و حمایت از آنها انجام داده است. جشنواره فیلم کوتاه تهران و جشنواره سینماحقیقت، ملاک‌های بسیار مناسبی هستند تا ببینیم خروجی مرکز گسترش، تا چه اندازه توانسته بر کلیت فضای این سال‌ها تاثیر گذاشته و موجبات ورود تفکرهایی جدید به این عرصه را فراهم کند.
درنتیجه چنین نگاهی، سینماحقیقت نیز در مسیر جشنواره فیلم کوتاه گام برداشته و می‌تواند به هاب بزرگ منطقه و حتی آسیا تبدیل شود. اتفاقی که بسیار محتمل است؛ استقبال سینماگران جهانی از این دو جشنواره و البته کیفیت بالای آثاری که در این رویدادها حضور دارند، خود بهترین ملاک برای رسیدن زودهنگام به چنین جایگاهی است. اتفاقی که باید آن را به فال نیک گرفت و ثمره آن را در آینده سینمای مستند و البته سینمای بلند داستانی کشور مشاهده کرد. تثبیت جایگاه حرفه‌ای مستند در کلیت سینمای ایران سبب تحکیم پایه‌های زیرساختی می‌شود که از مهم‌ترین آنها می‌توان به جریان همواره جدید جذب استعدادها و ارتقای سطح کیفی آثار سینمایی در تولیدات مستند و داستانی اشاره کرد.
با توجه به چنین نقشه راهی، دوره بعدی جشنواره سینماحقیقت، قطعا شگفتی‌های به‌مراتب بیشتری نسبت به رویداد امسال خواهد داشت.
نظر شما