«آقا موحد» به جویبار خوش آمدی؛ کُشتی ایران وامدار توست

به گزارش ایرنا، چه دیر گذشت دقایق دوریتان، سال‌ها شهر هوای دوری تو را نفس کشید و امروز بعد از سال ها، کشتی دوستان جویبار از شوقت همچنان اشک از گونه‌های دلتنگی‌شان جاری می‌شود. درخشیدید؛ آنچنان روشن که سیاهی شب و سپیدی روز به هم پیوستند و اینگونه شد که شهر به آغوش کشید، شادمانی حضورتان را و روزگار با هزار چشم به تماشا می‌نشیند جاودانگی شما را.

خوش آمدید و جاده‌های آشنای وطن به استقبالتان دویدند، سیاوش آمد؛ خانه‌های ابری‌مان در روشنای آمدنتان پنجره‌های خویش را گشودند و وطن خجسته‌ترین سرودها را به پیشوازتان ‌خواند.

سلام بر تو آقا موحد...

آقا عبدالله موحد اسطوره ورزش ایران و دارنده ۶ مدال طلای کشتی آزاد جهان و المپیک به دعوت اهالی کشتی مازندران، به استان زادگاه خود سفر کرد. آقا موحد صبح امروز -پنجشنبه- وارد شهرستان جویبار پایتخت کشتی ایران شد و در سالن رضا یزدانی در جمع پیشکسوتان کشتی مازندران، برای کشتی گیران نونهال و نوجوان حاضر سخنرانی کرد.

پهلوانان سبحان روحی، اصغر ثمربخش، سلمان قادری، عزیز واگذاری، علی اکبر جیرسرایی و اسدالله رضایی از جمله پیشکسوتانی بودند که در جویبار به استقبال آقا موحد رفتند. آقا موحد حدود ۲ هفته پیش برای حضور در مراسم سده المپیک و رونمایی از تنها صدای باقی مانده از غلامرضا تختی، از آمریکا به ایران سفر کرد.

این قهرمان نامی در جمع کشتی گیران جویباری گفت: مازندران وطن من بوده و هست. از این که بار دیگر وارد استانم شدم سر از پا نشناخته و بسیار خوشحال هستم.

دارنده ۶ مدال طلای جهان والمپیک ادامه داد: مردم کشورم به من لطف داشته و مورد محبت مردم بودم. من هم وطنم و مردم ایران را دوست دارم. اگرچه دوست داشتم در کشور خودم در خدمت جوانان کشور بوده و دانسته‌های خود را به آنها منتقل می‌کردم اما به این خواسته نرسیدم که از این بابت ناراحتم.

قهرمان المپیک مکزیکوسیتی افزود: وقتی دوران قهرمانی من به پایان رسید باب داگلاس از من خواست مربی آمریکا شوم اما هرچه با خود فکر کردم، در نهایت گفتم نه، هرگز این کار را نخواهم کرد که به کشتی گیران آنها آموزش کشتی بدهم تا کشتی‌گیران ما را ببرند.

موحد در پایان اظهار کرد: به مردم سرزمینم درود می‌فرستم و بهترین آرزوها را برایشان خواستارم.

آقا عبدالله موحد زاده ۲۹ اسفند ۱۳۱۸ در بابلسر با ۶ مدال طلای جهان و المپیک در جایگاه دوم فهرست مشاهیر کشتی ایران بعد از حمید سوریان و جایگاه یازدهم تالار مشاهیر اتحادیه جهانی کشتی برای قهرمانان کشتی آزاد در سده بیستم قرار دارد.

اوج فعالیت ورزشی آقا موحد در سال ۱۹۶۸ و در المپیک مکزیکو سیتی بود که یک مدال طلا برای ایران به‌دست‌آورد. اما به دلیل آسیب شانه از تکرار این موفقیت در المپیک ۱۹۷۲ بازماند. او کمی بعد به آمریکا رفت اما حاضر نشد به مربی‌گری برای ورزشکاران آن کشور بپردازد چرا که غرورش اجازه نمی‌داد تا فنونی را به شاگردان (آمریکایی) آموزش دهد که علیه کشتی‌گیران ایرانی استفاده کنند.