عاشقانه‌های رویا در فراق امید؛ درنای بلژیکی به فرنگ نمی‌رود

به گزارش خبرنگار ایرنا، خبر خوشی که دوستداران محیط زیست و حیات وحش در روزهای اخیر به دنبال آن بودند تحقق یافت و با تصمیم محیط زیست رویا که قرار بود همسفر امید باشد تا یک سال دیگر در مازندران خواهد ماند و به زادگاه خود در بلژیک نخواهد رفت.

صاحبنظران محیط زیست بر این باور هستند هر چند امید تک درنای سیبری در سال جاری به تالاب فریدونکنار سفر نکرد اما این احتمال وجود دارد که برای سال آینده امید به مازندران سفر کند و بازگشت رویا به بلژیک به صلاح نیست. کارشناسان می گویند با توجه به تجربه سال ۱۳۸۷ که تک درنای سیبری معروف به امید به مازندران سفر نکرد اما از سال بعد دوباره در تالاب فریدونکنار حضور یافت پس هنوز تک درنای سیبری را نباید از دست رفته بدانیم.

محیط زیست مازندران با اعلام این خبر که درنای بلژیکی تا یک سال دیگر در مازندران خواهد ماند شرایط ویژه نگهداری از این پرنده نادر را هم بزودی اعلام خواهند کرد. رویای بلژیکی تا سال آینده باید به گونه ای نگهداری شود تا به پرنده دیگر وابسته نشود و در صورت بازگشت امید بتواند همراه وی به مقصد سیبری پرواز کند.

درنای بلژیکی رویا در یک سال آینده هم درشرایط مطلوب نگهداری خواهد شد و تحت کنترل قرار خواهد گرفت و با توجه به تجربه نگهداری یک ساله این پرنده در مازندران تجربه های خوبی از نحوه نگهداری اش ایجاد شد.

"‌رویا "‌ که زمانی قرار بود یار و همسفر "امید" تک درنای سیبری باشد از بلژیک بار سفر به مازندران بست و ششم بهمن پارسال با هماهنگی دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست کشور به تالاب بین المللی فریدونکنار منتقل شد.

رویا سفر خود را از یک قفس شروع کرد و در تمامی مسیر بلژیک تا مازندران را مجبور به حبس در این قفس بود و به امید روزی که بتواند از این قفس رها شود پا به این خطه از شمال کشور گذاشت و البته این امیدش هم نتیجه داد.

طرح همسفر شدن رویا و تلاش ها برای همزادی طبیعی و محیطی این ۲ پرنده با رهاسازیش از قفس ادامه یافت و پس از گذشت پنج روز از زمانیکه به مازندران آمد با فراهم شدن همه شرایط، درنا همسفر بلژیکی با رها شدن از قفس طبیعی استتار شده در کنار درنای سیبری تالاب فریدونکنار قرار گرفت.

در این مدت پنج روز، کارشناسان حیات وحش تمام رفتار بین ۲ پرنده را تحت کنترل و پایش قرار داده بودند و خبری که در آن زمان دل هر دوستدار حیات وحش و حفظ کریدور مهاجرت تک درنای سیبری را شاد کرد این بود که درنای بلژیکی در کنار درنای سیبری در تالاب فریدونکنار قرار گرفت و فاصله آنان به حداقل ممکن رسید.

رویا و امید روزهای خوبی را در تالاب فریدونکنار با هم سپری کردند و کم کم همه حدس و گمان ها به این سمت رفته بود که به طور حتم درنای بلژیکی همسفر تک درنای سیبری خواهد شد.

چشم انتظاری ها برای پرواز این ۲ پرنده به نوعی پایان چشم انتظاری به دوران ۱۵ ساله تنهایی امید بود اما رویا تاب سفر طولانی مدت را نداشت.

آن ۲ روز ۱۴ اسفند ماه پارسال پس از ۳۴ روز اقامت به صورت مشترک، تالاب بین المللی فریدونکنار را به سمت سیبری ترک کردند اما رویا که تمام طول عمر زندگیش را در یک مرکز محدود و محصور نگهداری در بلژیک سپری کرده بود نتوانست مسیر را ادامه دهد و در ۲۱ اسفند ماه سال ۱۴۰۱ در منطقه ای در عباس آباد تنکابن در مازندران فرود آمد و این بار او را به منطقه "اجاکله"‌در نزدیکی تالاب فریدونکنار منتقل کردند.

درنای سیبری به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می‌شود که جمعیت مرکزی آن به هند مهاجرت می‌کرد که منقرض شد، جمعیت غربی به ایران می‌آمد که الان فقط یک درنای نر با نام امید از آن باقی مانده که با تلف شدن آن این جمعیت نیز کامل منقرض می‌شود اما جمعیت شرقی آن هنوز وجود دارد و می‌گویند که سه هزار درنا از آن همچنان به چین مهاجرت می‌کند.

امید تک درنای سیبری پرنده‌ای که ۱۵ سال برای زمستان گذرانی به تنهایی از سیبری به ایران می‌آمد و با این مهاجرت مسیر پروازی غربی به ایران را حفظ کرده بود امسال برای شانزدهمین سال به خاطر کاهش سوز سرما به آخرین استراحتگاه خود در تالاب فریدونکنار این خط پروازی با تهدید تعطیلی روبروشد.

البته برای حفظ این گونه از انقراض اقدامات ملی و بین المللی زیادی انجام شده است، بنیاد جهانی درناها در دهه ۷۰ شمسی طرح احیای درناها را در ایران آغاز کرد، در واقع یک کار بین المللی با بودجه صندوق جهانی محیط زیست و حضور کارشناسان خارجی و همکاری سازمان حفاظت محیط زیست، روسیه و بنیاد جهانی درناها انجام شد و می‌خواستند جمعیت این پرنده را احیا کنند که شواهد نشان می‌دهد با وجود هزینه بسیار، موفق نشدند.

رویا در مازندران می ماند

رئیس اداره حیات وحش اداره کل محیط زیست مازندران روز یکشنبه به خبرنگار ایرنا گفت: بر اساس یک تصمیم نهایی درنای بلژیکی "رویا" یک سال دیگر در مازندران می ماند و به زادگاه خود در بلژیک نخواهد رفت.

کوروس ربیعی اظهار داشت: تک درنای امید هنوز از دست رفته نیست و احتمال بازگشت این پرنده در سال آینده وجود دارد.

وی با بیان این مطلب که با توجه به تجربه سال ۱۳۸۷ که امید به مازندران سفر نکرده بود، ادامه داد: اما یک سال بعد دوباره این پرنده به مازندران سفر کرد و ما امید را از دست رفته نمی دانیم.

وی ادامه داد: نحوه نگهداری درنای بلژیکی در یک سال آینده باید به گونه ای باشد که رویا به پرنده دیگری وابسته نشود تا بتواند همسفر امید به سیبری شود.

رئیس اداره حیات وحش اداره کل محیط زیست مازندران افزود: با توجه به تجربه نگهداری یک ساله ی درنای بلژیکی برای تمدید ماندگاری این پرنده در مازندران مشکلی نخواهد بود.

این مقام مسوول تصریح کرد: تمام تلاش ما این است تا درنای بلژیکی در یک محیط مطلوب و سالم تا یک سال دیگر نگهداری شود و سلامت این پرنده هم تحت کنترل باشد.

جمعیت گله غربی درناهای سفید سیبری در سال ۱۹۳۰ بیش از ۲۰۰ قطعه برآورد شده بود که به دلایلی تعداد آن‌ها در سال ۱۳۸۵ به ۲ قطعه درنای امید و آرزو کاهش یافت و با مرگ آرزو، «امید» آخرین بازمانده جمعیت غربی درناهای سفید سیبری شد و در این سال‌ها به تنهایی به ایران مهاجرت می‌کند.

همه ساله در زمستان ۱۵۰ گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۵۰۰ هزار بال به تالاب و آبنبدان های مازندران از جمله تالاب بین المللی میانکاله می آیند.