تراژدی تالاب فریدونکنار؛ فرود امید تنها مجوز آزادی درنای بلژیکی

ساری-ایرنا- حرف و حدیث های فراوانی در ارتباط با آمدن یا نیامدن «امید» تک درنای باقی مانده از گله غربی درناهای سیبری به تالاب فریدونکنار این روزها شنیده ایم اما سرنوشت درنای بلژیکی به نام «رویا» همسفر نیمه راهی که اکنون به تنهایی در «اجاکله» روزگار سپری می کند، همچنان نامعلوم است.

به گزارش خبرنگار ایرنا، ۶ بهمن پارسال با هماهنگی دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست کشور تصمیم گرفته شد تا درنای پرورش یافته در قفس مرکز پرورش درناها در کشور بلژیک به مازندران منتقل شود.

"رویا "‌درنای سیبری پرورش یافته در قفس رنج سفر طولانی از کشور بلژیک به مازندران را تحمل کرد تا با هم پروازی امید تعداد درناهای خط پروازی گله غربی درناهای سیبری در جهان را افزایش دهد؛ تلاشی که به دلیل ناتوانی اش در ادامه دادن مسیر بی نتیجه ماند.

درناهای "امید" و "رویا" روز ۱۴ اسفند ماه پس از ۳۴ روز اقامت به صورت مشترک، تالاب بین المللی فریدونکنار را به سمت سیبری ترک کردند اما درنای بلژیکی مسیر را ادامه نداد و در منطقه ای در عباس آباد تنکابن در مازندران فرود آمد و از اینجا سرنوشت رویا تغییر کرد چرا که بار دیگر به قفس و محیط کنترل شده بازگشت.

از آن تاریخ تاکنون درنای بلژیکی به فضای محیط بانی "اجاکله" شهرستان فریدونکنار منتقل شد و در آنجا زندگی می کند و حضور بیشتر از هشت ماه رویا در این فضا همچنان ادامه دارد و دلتنگی ها برای امید برای او باقی است.

رویا این مدت هشت ماهه را به شوق بازگشت امید در قفس اجاکله سپری کرده و براساس تصمیمات اتخاذ شده از سوی مسوولان امر با بازگشت تک درنای سیبری در تالاب فریدونکنار رهاسازی می شود؛ ‌اما امروز که ۲۹ روز از آبان می گذرد و رویا دیر کرده است امیدِ رویا برای آزادشدن از قفس می رود که به ناامیدی مبدل شود.

هنوز چشمان دوستداران حیات وحش و درنای بلژیکی و محیط بانان به آسمان مازندران دوخته شده است به امید آنکه تک درنای سیبری در این استان فرود آید.

البته پرنده شناسان بر این باورند تغیرات اقلیمی و بهم ریختگی جوی جهان سبب تاخیر سفر تک درنای گله غربی سیبری به مازندران است و امید به عنوان لشکر تک نفره سیبری با تاخیر به تالاب فریدونکنار می‌رسد.

با این حال احتمال اینکه با توجه شدت نیافتن فشار سرما امید امسال به مازندران نیاید، ‌وجود دارد همانگونه که سال ۱۳۸۸ نیز این پرنده به مازندران سفر نکرد. با محقق شدن این موضوع، ‌نمایشی که برای سرنوشت رویا همسفر چشم به راه امید در آینده رقم می خورد خود جای سوال است.

تراژدی تالاب فریدونکنار؛ فرود امید تنها مجوز آزادی درنای بلژیکی

در این پیوند مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران روز دوشنبه به خبرنگار ایرنا گفت:‌ امید سالهاست چه با زوج خود "‌آرزو"‌و چه پس از دست رفتن همراه زندگیش به تنهایی برای زمستان گذرانی به مازندران می آید.

عطاالله کاویان افزود:‌ امید همه ساله اواخر مهر و اوایل آبان در تالاب فریدونکنار فرود می آید و در این سالها هرازگاهی زمان فرودش با تاخیر همراه بود.

وی ادامه داد: به طوری که در یکی از این سالها ۳۰ آبان و سال دیگر ۱۴ آذر در این تالاب فرود آمد که همگی آنها به شرایط آب و هوایی بستگی دارد.

مدیر کل حفاظت محیط زیست مازندران توضیح داد:‌ در این مدت ۱۵ سال مهاجرت و زمستان گذرانی این پرنده در تالاب فریدونکنار در سال ۱۳۸۸ اصلا به مازندران نیامد و تمام فصول سردسال را در توقفگاههای مسیر سپری کرد.

وی اظهار داشت: اینکه امید تاکنون به مازندران نیامده را نمی توان دلیل بر از بین رفتنش گذاشت و شاید در حال حاضر شدت سرما به آن حد نرسیده باشد که پرنده احساس کند تا برای زمستان گذرانی به مازندران مهاجرت کند.

کاویان گفت: براساس تصمیمات اتحاذ شده قرار است رویا به محض فرود امید در تالاب فریدونکنار رهاسازی شود و با توجه به تاخیر تک درنای سیبری، ‌رویا هنوز در اجاکله قرار دارد.

وی ادامه داد: اگر هم امید برای زمستان گذرانی به مازندران نیاید رویا در اجاکله باقی خواهد ماند.

دُرنای سیبری که امید از گونه آنهاست و با نام علمی 'گروس لئوکوجرانوس Grus leucogeranus ' شناخته می شود؛ پرنده‌ای در معرض خطر انقراض از خانواده درناهاست که قدی نزدیک به یک ‌و نیم متر دارد و فاصله ۲ بال آن بیش از ۲ متر است. این درنا بدنی یکدست سفید با پاهای بلند سرخ رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته‌ است.

درنای سیبری به طور تاریخی به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می‌شود. جمعیت مرکزی این گونه منقرض شده است و جمعیت غربی هم به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت مرگ امید به طور قطعی منقرض خواهد شد.

جمعیت شرقی درنای سیبری که در واقع تنها گروه باقی مانده از این گونه است، تابستان را در شرق سیبری زادآوری کرده و برای زمستان‌گذرانی به شرق چین می رود. از اعضای این گروه بیش از سه هزار قطعه باقی‌مانده است. زیستگاه زمستانی تقریبا تمامی جمعیت این گونه دریاچه ' پویانگ ' در چین و اطراف آن است.

همه ساله در زمستان ۱۵۰ گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۵۰۰ هزار بال به تالاب و آبنبدان های مازندران از جمله تالاب بین المللی میانکاله می آیند.

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha