نادر سلیمانی: سینمایی که نتواند حرف بزند، قدرتی ندارد/ سعی کردم لوده نباشم

نادر سلیمانی بازیگر فیلم ضد که این روزها در اکران آنلاین منتشر شده، درباره تجربه حضور در یک نقش جدی در این اثر به خبرنگار سینمایی ایرنا گفت: برای من طنز یا جدی فرقی نمی‌کند. یک بازیگر باید ابتدا خودش را در حیطه آزمایش قرار دهد. فتحعلی اویسی همیشه جدی کار می‌کرد، یک‌باره به سمت کمدی رفت و چه‌قدر مورد تحسین مردم قرار گرفت. یک بازیگر طنز که جدی کار می‌کند، برای مردم شگفت‌انگیز است اما وقتی دوباره به کمدی برمی‌گردد، این دیگر انتخاب مردم است. یک بازیگر طنز که جدی کار می‌کند برای مردم شگفت‌انگیز است اما وقتی دوباره به کمدی برمی‌گردد، این دیگر انتخاب مردم است

وی با اشاره به حضور جواد عزتی در فیلم‌های کمدی و جدی گفت: جواد عزتی هم قبلا طنز کار می‌کرد و حالا جدی کار می‌کند. انتخاب بازی تاثیر زیادی روی بازیگر ندارد. اگر درست آن نقش را اجرا کند، مردم هم او را دوست دارند.

بازیگر فیلم آبادان یازده ۶۰ در پاسخ به اینکه جنس کارهای پیشنهاد شده به او بیشتر طنز است یا جدی توضیح داد: بیشتر کار جدی به من پیشنهاد شد. شاید فقط دو کار کمدی بوده است. علت آن نیز این است که نقش جدی من برای مردم و تهیه کننده تازگی دارد. وقتی بازیگر مورد انتخاب مردم در طنز، حالا در یک نقش جدی قرار می‌گیرد او را در مقام مقایسه قرار می‌دهند که در کفه کدام ترازو بهتر قرار می‌گیرد.

تلاش کردم در طنز هم جدی باشم

سلیمانی با اشاره به اینکه هر کدام از این دو سبک برای او لذت‌بخش است، گفت: من سعی کردم در طنزم جدی باشم و لوده نباشم و با جملات زننده مردم را بخندانم. در جدی هم سعی نمی‌کنم اشک کسی را در بیاورم. سعی می‌کنم آنچه درک کرده ام را پیدا کنم. مردم هم این فضا را دوست دارند. تا چه زمان باید از یک بازیگر، کمدی ببینند. وقتی قالب شکسته می‌شود، مخاطب استقبال می‌کند و این تازگی جدید به وجود می آورد.

بازیگر نقش محمدرضا کلاهی در فیلم ضد درباره گریم سنگین خود توضیح داد: ۴ الی ۵ گریم متفاوت داشتیم. زدن عینک هم به شخصیت من کمک کرد. نقش مجاهدی را داشتم که عینک مقعر زده بود. اکثر این مجاهدین، غرق مطالعه بیهوده بودند و فیلم نیز می‌خواست همین را توصیف کند. این شخص از واقعیت‌های جامعه دور شده و به قواعد و برنامه های سازمانی رجوع کرده و آن‌قدر خوانده بود که احساس قدرت می‌کرد.

قاعده اصلی «ضد»، زندگی است

این بازیگر قاعده اصلی این فیلم را مرگ و زندگی می‌داند و می‌گوید: نماد زندگی، تولد بچه است. مجاهد فیلم که نقشش را من بازی می‌کنم، یک بچه را از بین می‌برد اما شعار زندگی می‌دهد.قاعده اصلی این فیلم مرگ و زندگی است. نماد زندگی تولد بچه است. مجاهد فیلم که نقشش را من بازی می‌کنم، یک بچه را از بین می‌برد اما شعار زندگی می‌دهد

او درباره بخش‌های حذف شده فیلم تشریح کرد: ما یک بخش هایی داشتیم که تغییر کرد. جایی که با لیندا کیانی حرف می‌زنم و می‌گویم: «روزی که بچه ات را در بغل بگیری و به او شیر بدهی، خیلی‌ها سر گرسنه زمین می‌گذارند» و این قسمت حذف شد.

سلیمانی در این‌باره افزود: بیماری سانسور در تمام فیلم‌ها وجود دارد. سینمایی که نتواند حرف بزند، سینمای پر قدرتی نیست. سینما، تلویزیون و تئاتر باید حرف بزنند و آگاهی بدهند.

این بازیگر درباره نقشش در ضد گفت: این آدم برای زودتر به هدف رسیدن، استرس داشت و مدام سیگار می‌کشید اما چون قدرت بیان دارد و رئیس آن سازمان است، بیننده همه چیز را از او می‌پذیرد. او به زنی می‌گوید که باید به خاطر خلق، بچه‌ات را بکشی درحالی‌که دارد زندگی یک نفر را می‌گیرد.

برای ماندن باید خیلی چیزها را زیر پا بگذاری؛ حتی عشق را!

سلیمانی با بیان اینکه در زمان جنگ خیانت های مجاهدین خلق به مردم ایران را دیده بود، گفت: مجاهدین علیه هموطن‌هایشان از صدام اسلحه می‌گرفتند تا بجنگند. خیلی سخت است یک هم وطن بپذیرد که به مملکت خود خیانت کند اما می‌بینیم در این قشر خیلی راحت اتفاق می افتاد. تکلیف سر قدرت بود که مجاهدین به قدرت برسند. این به قدرت رسیدن که کشتن مردم سرزمینت، پشتوانه اش باشد، بسیار ابلهانه است.

سلیمانی افزود: جنگ ایران و عراق، مردمی بود. جنگ مردم و سرزمین‌شان، علیه سرزمینی بود که می‌خواستند کشور مردم را از دستشان دربیاورند. در این جنگ، ابتدا به خوزستان حمله شد و همه برای دفاع آمدند. اگر این اتفاق برای هر شهری می‌افتاد، خوزستانی‌ها هم برای دفاع می‌آمدند. اولین چیزی که انسان را وابسته می‌کند، خاک و سرزمین انسان است.

این بازیگر با بیان اینکه همه این اتفاقات در فیلم ضد بیان شده، گفت: حتی بخش درام و عاشقانه فیلم نیز از این ماجرا دور نیست. عشقی که سال ها پایدار بوده و به سادگی از بین می‌رود. این یعنی برای ماندن باید عشقت را زیر پا بگذاری و فیلم همه اینها را توصیف می‌کند.