به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «وایرد»، اخیرا در «کنگره جهانی موبایل» جایزه نوآوری به یک شرکت کره‌ای با نام «هیودول» (Hyodol) تعلق گرفت که یک عروسک مجهز به «چت جی‌پی‌تی» با هدف همراهی سالمندان را به نمایش گذاشت. این عروسک قدرت گرفته از هوش مصنوعی با قیمت ۱۸۰۰ دلار قرار است به عنوان یک رفیق دیجیتال برای افراد مسن تنها در خانه سالمندان عمل کند.
عروسک هیودول به لطف مدل زبانی بزرگ استفاده شده در آن قادر است با صاحب خود گفت‌وگو کند و همچنین یادآوری‌های مربوط به سلامتی و پزشکی مانند زمان مصرف دارو یا خوردن غذا را بیان کند. این عروسک به همراه یک اپلیکیشن همراه و پلتفرم نظارت اینترنتی به پرستاران اجازه می‌دهد تا از راه دور نظارت کنند.
این عروسک ها به عنوان مرهمی برای اپیدمی تنهایی طراحی شده‌اند. «الیزابت نیکا» مدیر برنامه در موسسه ملی سالمندان آمریکا خاطرنشان کرد که این نوع فناوری یک ویژگی خاص دارد. به خصوص زمانی که در خانه‌های سالمندانی به کار می‌رود که دچار کمبود کارکنان هستند.
وی افزود: این ایده که ممکن است یک راه حل کم هزینه برای کاهش احساس تنهایی باشد، بسیار جذاب است. اما اینکه چت جی‌پی‌تی بتواند واقعا به این احساسات پیوند عاطفی دست پیدا کند هنوز زود است که نظری بدهم.
بر اساس این گزارش، بطور حتم یک صنعت برای این دستگاه ها وجود دارد و بازار برای ربات‌های اجتماعی دوست‌داشتنی به خصوص در کشورهایی مانند ژاپن فعال است و شرکت‌های مختلف در این زمینه کار می‌کنند.
پیش از این نیز تلاش‌هایی در خصوص ساخت چنین ربات‌هایی انجام شده است؛ یک ربات اجتماعی هم‌اتاقی به اسم «جیبو» که از هوش مصنوعی برای برقراری ارتباط با صاحب خود استفاده می‌کند، وارد بازار شد هر چند که دیری نپایید و از بازار خارج شد. همچنین یک ربات به اسم «موکسی» با قدرت هوش مصنوعی در آمریکا با هدف کمک به رشد کودکان ساخته شده است.
اما ربات‌های اجتماعی در اشکال مختلف عرضه شده‌اند و نقش‌هایی مانند دستیار، حیوان خانگی و کارگر فروش را ایفا کرده و حتی گاهی اوقات به عنوان سلاح، جاسوس و پلیس عمل می‌کنند و به همین علت است که برخی اوقات مردم نسبت به چنین ربات‌هایی مظنون هستند.
«وندی مویل» استاد دانشگاه «گریفیت» در استرالیا که با بیماران مبتلا به زوال عقل سروکار دارد، می‌گوید کار او با ربات‌های اجتماعی موجب عصبانیت افرادی شده است که برخی اوقات این کار را به عنوان رفتاری بچگانه با سالمندان قلمداد می کنند.
اما فضا و حال و هوای پیرامون ربات‌های یاری کننده به تازگی از خصومت کمتری برخوردار بوده است چرا که این ربات ها در موارد مثبتی به کار رفته‌اند و همراهان رباتیک موجب ایجاد خوشحالی در بیماران زوال عقل شده اند. در جریان پاندمی کرونا، پرستاران از همراهان رباتیکی مانند «پارو» یک ربات کوچک شبیه بچه سیل (خوک آبی) برای کاهش تنهایی در سالمندان استفاده کردند.
اما اکنون قراردادن توانایی‌های زبانی در عروسک‌های همراه به معنی ورود به قلمرویی ناشناخته است و موجب همان نگرانی‌های مشابه در زمینه‌های دیگر می‌شود. هوش مصنوعی مولد موجب اوهام و اطلاعات نادرست می شود و همچنین در معرض انواع مسائل امنیتی قرار دارد.
چنین عروسک هایی همانند انسان نیستند و قطعا نمی توانند احساسات صاحبشان را بطور کامل درک کنند بلکه صرفا حرفی را بیان می‌کنند که به نظرشان جواب خوبی است.
نظر شما