شهیدنامه ایرنا استان سمنان، جاویدنام علی دیابی

به گزارش خبرنگار ایرنا، علی دیابی یکم مهر ۱۳۳۸ در روستای زمان‌آباد شهرستان سمنان در خانواده‌ای متدین به دنیا آمد و در فعالیت کشاورزی هم به پدرش کمک می‌کرد.

او سال ۱۳۵۸ ازدواج کرد و حاصل این پیوند ۲ فرزند پسر شد. سال ۱۳۶۰ در کارخانه آجر سفالین سمنان مشغول به کار شد و به خاطر شغلش از روستا به شهر اقامت کرد و از طرف بنیاد مسکن انقلاب اسلامی قطعه زمینی به او واگذار و مشغول ساخت آن شد، اما عمرش کفایت استفاده از خانه ساخته شده با دسترنجش را نداد.

همسر شهید دیابی می‌گوید: علی آقا به خاطر اینکه در روستا مدرسه نبود درس نخواند، اما وقتی یک سال بعد از عروسی‌مان به شهر آمدیم، او در کارخانه‌ای مشغول شد و روزها کار می‌کرد و شب‌ها به کلاس نهضت سوادآموزی می‌رفت، به درس خواندن علاقه داشت، من تا ۶ کلاس درس خوانده بودم، از من می‌خواست کمکش کنم.

شهید دیابی می‌گفت: «راست می گویند که آدم بی سواد کور است، حالا که یاد گرفتم یک چیزهایی رو بنویسم، می‌فهمم سواد چقدر خوب هست»

علی به صورت داوطلب و بسیجی از طرف سپاه سمنان به مناطق جنگی برای دفاع از کیان جمهوری اسلامی ایران اعزام شد و سرانجام در بیست و پنجم تیر ۱۳۶۱، در مقرّ روستای ده باغی سردشت کردستان در سن ۲۳ سالگی به دست ضدانقلاب به شهادت رسید.

همسر شهید دیابی نقل می‌کند: برادرم علی اصغر شهید شد. او جبهه بود. چند روز بعد از مراسم به مرخصی آمد با دیدنش بند دلم پاره شد و گفتم: «خدا را خوش می‌آید من را با این وضع می گذاری و می روی جبهه؟». گفت: «وظیفه‌ام هست که به جبهه بروم و وظیفه شما این است که صبر کنید. هر ثوابی برای من بنویسند برای شما هم می‌نویسند، شاید هم بیشتر».

چند روز بیشتر پیش ما نماند، روز آخر درد زایمان گرفتم. من را به بیمارستان رساند. چند ساعتی نگذشته بود که بچه به دنیا آمد. آن روز قصد برگشت به جبهه را داشت. از پرستار تقاضا کرد بچه را ببیند اما پرستاران موافقت نکردند. وقتی متوجّه شد بچه اش پسر و سالم است، با گذاشتن پیغام، خداحافظی کرد و رفت. چهلم برادرم او به شهادت رسید و دیدارش با پسرم به قیامت کشید.

همسر شهید دیابی در خاطره‌ای دیگر نقل می‌کند: آن زمان تلفن نداشتیم و همسرم به منزل دختر عمه‌ام زنگ می‌زد و اطلاع می‌داد که پای تلفن بروم، منزلمان نزدیک بود. ساعتی نگذشت زنگ تلفن به صدا درآمد. علی آقا از کردستان بود. خیلی خوشحال شدم. دلم می‌خواست بیشتر صحبت کند. چند سفارش به من کرد: « دوری‌ام را تحمل کن و تنها خانه نمان که به شما سخت بگذرد این آخرین تلفنی است که می‌زنم. اگر وقت کردم نامه می‌دهم».

چند شب بعد خواب دیدم لباس سفید یکسره پوشیده و در حیاط دست و پایش را شسته، وضو گرفته و رو به قبله ایستاده و مشغول نماز شد.

صبح که بیدار شدم حالم گرفته، کلافه و هر آن منتظر خبری بودم. در حیاط نشسته بودم که پسر عمه ام زنگ زد و وارد شد. پس از حال و احوال شروع کرد به نوازش و بوسیدن مهدی. یک جوری که من چیزی را احساس کردم و پرسیدم:«پسرعمه! از علی آقا چه خبر؟». اصرار می‌کردم. او وقتی دید خیلی اصرار می‌کنم و مثل این که آمادگی شنیدن خبری را هم دارم، گفت: «آمده و در سپاه است».

خیلی خوشحال آماده استقبال از او شدم. رفتم اسپند را آماده کنم که گفت: «دختردایی! می خوام یک چیزی به شما بگویم. تو را به جان مهدی ناراحت نشوید!».

دلم ریخت و زمین دور سرم چرخید. نشستم روی زمین. همان طور که بغض گلویش را گرفته بود، من را برای شنیدن خبر شهادت آماده کرد.

پیکر پاک شهید دیابی پس از تشییع باشکوه در گلزار شهدای آستانه حضرت یحی(ع) به خاک سپرده شد.

نقش رزمندگان استان سمنان در دوران دفاع مقدس

به گزارش ایرنا، دوران هشت ساله دفاع مقدس برگ افتخاری در دفتر غیرت و مردانگی ایرانیان رقم زد، مردم استان سمنان با اعزام تعداد قابل توجه رزمندگان به این نبرد، جزو سه استان برتر در تقدیم بیشترین تعداد شهید در کشور است؛ مدالی که از هر رنگی بالاتر و آرمانی جاودان را یادآور است.

رزمندگان سلحشور و دلیر ایران اسلامی طی هشت سال دفاع مقدس بیش از ۱۰۰ عملیات محدود نیمه‌گسترده و گسترده انجام دادند و با مدیریت تحسین‌برانگیز نظامی و پرورش قوای رزمی توانستند با قاطعیت از تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران دفاع کنند.

نیروهای اعزامی از استان سمنان نیز در ۵۵ عملیات شامل ۲۴ عملیات توسط سپاه و بسیج، ۱۱۰ عملیات توسط لشکر ۵۸ تکاور ذوالفقار ارتش و ۲۰ عملیات توسط جهادسازندگی، شرکت و نقش فعال و اثرگذاری را ایفا کردند.

جمعیت استان سمنان در سال ۱۳۵۵ حدود ۲۸۹ هزار و ۴۶۰ نفر و کمتر از یک درصد از جمعیت کشور بود که با توجه به جمعیت آن زمان استان، تقدیم سه هزار شهید بیانگر این مدعاست که مردم این خطه تمام‌قد برای دفاع از انقلاب در صحنه حضور داشتند.

جنگ تحمیلی در دهه ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰ اتفاق افتاد و اگر ملاک محاسبه جمعیت کل کشور و استان سمنان را در سال ۱۳۶۵ قرار دهیم، می‌توان گفت جمعیت کل کشور در سال ۶۵ حدود ۴۹ میلیون و ۴۴۵ هزار نفر و جمعیت استان سمنان نیز در آن سال ۴۱۷ هزار ۳۵ نفر بود.

مقایسه آماری فوق چنین نشان می دهد که در کل کشور بر اساس جمعیت سال مورد اشاره، معادل ۴۴ صدم درصد یعنی یک نفر در ۲۲۶ نفر به فیض شهادت نائل آمدند، این رقم در استان سمنان ۶۹ صدم درصد یعنی یک نفر در هر ۱۴۵ نفر جمعیت استان بود.

سمنان به تناسب جمعیت کشور و شهدا، یک و هفت دهم برابر میانگین کشوری شهید تقدیم میهن کرده است و بیش از ۹۷ درصد از شهدا مربوط به دفاع مقدس هستند و همه این سروقامتان و مدافعان وطن در خطوط مقدم و مناطق جنگی به شهادت رسیدند.

مقایسه آماری شهیدان بسیجی استان سمنان با کشور نشان می‌دهد که از مجموع یک میلیون و ۹۳۰ هزار بسیجی رزمنده در کشور، ۹۵۰ هزار نفر به شهادت رسیدند و معادل چهار و ۹ دهم درصد کل رزمندگان و سهم استان سمنان از شهدای بسیجی یکهزار و ۵۷۴ نفر است که معادل پنج و چهار دهم درصد رزمندگان استان محسوب می‌شود.

هم‎گام با بسیجیان، حضور پاسداران به عنوان فرماندهان و همرزمان آنان در جبهه‌های جنگ بسیار چشمگیر بود. به طوری که طبق آمارهای موجود تعداد ۳۱۶ نفر از پاسداران استان سمنان یعنی به ازای هر پنج نفر یک نفر به درجه رفیع شهادت نائل آمدند و طبق آمار رسمی اعلام شده، تعداد سه هزار و ۱۰۰ نفر از اعضای داوطلب تحت امر جهاد در طول دفاع مقدس به شهادت رسیدند که با توجه به تناسب آمار کشور، معادل یک و نیم درصد آمار کل شهدای کشور می‌شود.

نگاهی به آمار رزمندگان و شهدای استان سمنان

شمار شهدای جهاد در استان سمنان به حدود ۱۱۳ نفر می‌رسد که معادل چهار درصد از آمار کل شهدای استان را تشکیل می‌دهد و بر پایه گزارش‌ها، آمار شهدای جهاد استان با ۱۱۳ نفر معادل سه و ۶ دهم درصد از کل شهدای جهاد کشور را شامل می‌شود که بیش از سه برابر میانگین کشوری را به خود اختصاص داده است.

از سه هزار شهید استان سمنان، ۲۲۰ نفر ورزشکار و ۹۶ شهید در عرصه بهداشت و درمان به فیض شهادت رسیدند و ۷۰۰ نفر از رزمندگان جبهه‌های جنگ حق علیه باطل که از این حوزه عازم نبرد شده بودند نیز به جایگاه والای جانبازی نائل آمدند.

از مجموع ۹۶ شهید بهداشت و درمان دفاع مقدس استان سمنان، یک شهید پزشک بود، ۶ شهید نیز بهداشت و پزشکیار، ۵۶ شهید امدادگر، ۹ شهید حامل مجروحان، ۹ شهید راننده آمبولانس و ۱۸ شهید نیز بهداشتیار و عضو کادر بهداشت و درمان رزمندگان دفاع مقدس بودند که به شهادت رسیدند.

شمار کل جانبازان استان سمنان هفت هزار و ۲۰۰ نفر است که از این تعداد یکهزار و ۸۰۷ نفر از جانبازان استان را جانبازان شیمیایی تشکیل می‌دهند. ۲۰۷ نفر دارای بیش از ۲۵ درصد جانبازی هستند.

طبق گزارش‌ها، در کشور به ازای هر ۱۲۴ نفر یک نفر جانباز و در استان سمنان به ازای هر ۵۸ نفر یک نفر در دوران دفاع مقدس جانباز شدند و استان سمنان بیش از ۲ و یک دهم برابر میانگین کشوری جانباز دارد و همچنین یکهزار و ۷۴۷ نفر از این جانبازان بیش از ۲۵ درصد جانبازی دارند.

برنامه‌ریزی برای دومین کنگره شهدای استان سمنان در بهار ۱۴۰۳

سمنان به عنوان یکی از استان‌های سرآمد دوران دفاع مقدس و جزو سه استان دارای بیشترین تعداد شهدا به نسبت جمعیت برای پاسداری از کیان نظام جمهوری اسلامی، به منظور تحقق منویات رهبر معظم انقلاب در زمینه جهاد تبیین و مقابله با جنگ ترکیبی و تهاجم فرهنگی دشمنان وارد میدان شده است و برگزاری هشت اجلاسیه در هشت شهرستان استان سمنان برنامه‌ریزی شد تا در نهایت هشت اجلاسیه به دومین کنگره سه هزار شهید در بهار سال ۱۴۰۳ مزین شود.

برگزاری اجلاسیه شهدا در هر شهرستان استان سمنان در واقع اقدامی برای معرفی شهدای هر شهرستان به نسل امروز آن شهرستان است که در نهایت تمامی مردم استان سمنان و دیگر استان‌ها در نقاط مختلف کشور در «کنگره سه‌هزار شهید استان سمنان» با تمامی شهدا و خط مشی و سیره این بزرگواران همیشه‌جاودان بیش از پیش آشنا شوند تا راه بر توطئه دشمنان سد شود.