سه هزار گردشگر از تپه تاریخی حسنلوی نقده بازدید کردند

حسن شیری روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: این تعداد گردشگر نسبت به نوروز سال گذشته ۲ برابر شده است.

وی اظهارکرد: بخش عمده این گردشگران را مسافران از دیگر استان های کشور به خود اختصاص می دادند و فقط هفت نفر تبعه خارجی و از کشور چین برای بازدید از این تپه در ایام نوروز میزبان بودیم.

مدیر پایگاه ملی محوطه تاریخی حسنلو اضافه کرد: برپایی نوروزگاه، اجرای موسیقی محلی، تکم گردانی، برپایی نمایشگاه صنایع دستی و برپایی ساه چادرهای عشایری از جمله برنامه های تعطیلات نوروزی تپه تاریخی حسنلو بود.

به گزارش ایرنا، پایگاه ملی محوطه تاریخی حسنلو، مهمترین سایت گردشگری در جنوب استان در روستای هدف گردشگری حسنلو قرار دارد و این روستا دارای جاذبه های طبیعی از قبیل سد حسنلو و تالاب حسنلو است.

محوطه تاریخی حسنلو، با حدود هشت هزار سال قدمت یکی از مهمترین سایت‌های باستان شناسی کشور است که هزاران اشیای فرهنگی و ‌تاریخی نفیس از قبیل ظروف سفالی، اشیای مفرغی و برنزی، زیورآلات، ادوات جنگی و اشیای تزیینی در اثر کاوش‌های انجام شده از آن به دست آمده است.

موزه پایگاه ملی حسنلو نیز در سال ۱۳۹۲ درجوار تپه تاریخی حسنلو احداث شده است.

معروفترین اثر باستانی به دست آمده از این محوطه تاریخی "جام زرین حسنلو" ‌است که سه هزار سال قدمت دارد و ‌این کشف در تاریخ باستان شناسی ایران و جهان یکی از مهمترین اکتشافات علمی واز نادرترین آثار تاریخی، دینی و ‌هنری دنیای باستانی به شمار می‌رود.

محوطه تاریخی حسنلو در ۸۰ کیلومتری ارومیه و ۹ کیلومتری شهرستان نقده قرار دارد. این اثر در سال ۱۳۴۴ به شماره ۴۸۵ در فهرست آثار ملی ثبت شده و جهت انجام فعالیت‌های علمی، فنی و پژوهشی به پایگاه ملی تبدیل شده است.

بر اساس داده‌های باستان شناسی، این تپه در ۱۰ دوره مورد سکونت قرار گرفته است که دوره دهم که قدیمی ترین دوره سکونت حسنلو به حساب می‌آید مربوط به هزاره ششم تا هزاره سوم قبل از میلاد است.

تپه حسنلو در میان جلگه‌ای سرسبز و خرم که به «سلدوز» معروف است و در کنار قریه ای به همین نام قرار دارد.

بطور تقریبی ۱۴ تپه باستانی در اطراف تپه حسنلو شناسایی شده‌اند که نشان از آبادانی، آب و هوای مناسب و رشد فرهنگی انسان‌های روزگار کهن در این ناحیه دارند.

ساکنان اولیه تپه حسنلو احتمالا قومی بوده‌اند به نام مانایی که تمدنی بس وسیع و درخشان از خود به یادگار گذارده‌اند و محل سکونت آنها سرزمین‌های جنوبی دریاچه ارومیه بوده و نام شان به صورت «مان» در کتاب تورات هم آمده است.