به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، نون.خ ۵ از منظر شاکله بازیگری و به اصطلاح استخوانبندی هنرپیشهها، بر پایه چهرههای مشهورشده با این سریال قرار گرفته ولی همچنان آقاخانی تلاش کرده در هر اپیزود، یک یا چند بازیگر تازه را به مقتضیات قصه وارد داستان کند. جادهای کردن ساختار سریال نون.خ ۵ هرچند تولید را دشوار کرده است اما راه را برای نوآوریهای بیشتر از گوناگونی لوکیشن تا تنوع بازیگران بومی باز کرده است.
سعید آقاخانی در کنار نویسنده ثابت سریالش؛ امیر وفایی تلاش کردهاند بدون شوخیهای شبههدار و در عین حال، با شخصیتپردازیهای تازه و تاکید بر ویژگیهای مردمان هر جغرافیای تازهای که مسافران قصه به آن پا میگذارند، به دنبال ایجاد کمدی موقعیت و بسترسازی مفرح برای مخاطب باشند. پرهیز از معطل نگه داشتن سرنوشت کاراکترها -به مانند برخی سریالهای چندفصلی- و در عوض، ادامه دادن به داستان آدمها در فصل پنجم سریال، کاملا محسوس است و از همه چشمگیرتر، ماجرای ازدواج سلمان با دختر آقانوری که بالاخره در فصل پنجم به وقوع پیوسته و حالا سلمان و همسرش هستند که با نورالدین و دوستان، راهی سفر شدهاند.
کارگردان به خوبی دریافته که اگر در گذر فصول مختلف سریال، فکری به حال سرنوشت کاراکترها نکند و بخواهد همچنان آنها را در یک وضعیت قرار دهد، مخاطب دیر یا زود تکرار را متوجه میشود و از همین روست که فصل به فصل سعی کرده آدمها را جلو برده و موقعیت تازهای در زندگی آنها ترسیم کند.
فصل پنجم سریال در عین حال، تولید دشواری هم داشته که با وجود جادهای بودن سریال، به نتیجه خوبی منجر شده. کیفیت نماهای جادهای و رفت و برگشتهای درست میان نماهای داخل مینیبوس و نماهای خارجی و سپس تعدد پلان در نماهای استراحتگاههای بینراهی و بوم گردی و...، نشان میدهد که این سریال در تولید هم سریال استانداردی بوده و آقاخانی تلاش خود را به خرج داده که در صنعت سریالسازی وطنی، گامی رو به جلو بردارد.
ادامه دادن به داستانی بومی، کار دشواری بوده و سعید آقاخانی به خاطر اصالت خود توانسته با گردآوری شماری از همکاران خبره که بسیاری از آنها نیز کُرد هستند، تا پنج فصل نون.خ را به سلامت از گذرگاه های مختلف عبور داده و آن را به برندی تبدیل کند که حالا بسیاری از آنها که سالهاست تلویزیون نمیبینند را به سمت تلویزیون آورده تا برای ساعاتی هم که شده، تماشاگر زندگی شیرین و ساده نورالدین خانزاده و همراهان باشند.
نظر شما