با توجه به دوره تحول جدید در رسانه ملی و حرکت بسمت نوآوری در برنامه‌ها، بنظر می رسد که برنامه سازان صداوسیما هم به نوعی بسمت تولید برنامه‌هایی متفاوت و مردم پسند می روند و در واقع با برهم ریختن ساختارهای قدیمی و سنتی بدنبال به روز شدن هستند، در این بین شاهد تولد برنامه ای هستیم که در نوع خود شایسته است و تاکنون کمتر شاهد تولید و پخش برنامه ای گقت وگو محور، بی پرده و خودمانی این چنینی در صداوسیما بوده ایم.
برمودا به وقت پیدا شدن از جمله این برنامه‌هایی است که از اسفند ماه سال قبل پخش آن از شبکه نسیم آغاز شد و در ایام نوروز ۱۴۰۳ و ماه مبارک رمضان هم با نگاه ویژه ای برروی آنتن این شبکه رفت که بنظر می رسد مخاطبان زیادی را با خود همراه کرده است، برنامه ای که علی رغم چالشی بودن و انعطاف پذیری در گفتار میهمانان به نوعی با یک صمیمیت و صراحت سخنان آنها روبرو بوده است و سعی دارد که حرف های صادقانه و بی پرده با میهمانان بزند.
دعوت شدگان به برنامه برمودا را شخصیت های گوناگون اعم از افراد شناخته شده سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، هنری، ورزشی، مذهبی و... می زنند و البته آدم های خاص که برخی از آنها برای اولین بار پای شان به چنین برنامه ای باز شد و از اینکه می توانند حرف دلشان را بدون پرده و خارج از عرف یک مصاحبه خشک و خالی بزنند بسیار خرسند می شوند.
کامران نجف زاده که حالا پس از دوران بازنشستگی و انجام وظیفه در کسوت خبرنگاری و با کوله باری از تجربه های ریز و درشت که در رسانه ملی داشته است این بار سکانداری برنامه برمودا به وقت پیدا شدن را برعهده دارد، برنامه ای که علی رغم نام پر حاشیه، میهمانانش را در قاب تلویزیون براحتی در می یابد و پیدایشان می کند، شاید اگر مخاطبان با دقت بیشتری به این برنامه نگاه کنند به زوایای معمایی آن پی می برند و رازی که برمودا دارد و در نهایت قصه میهمان هایی که به خانه برمودا می آیند و رو در روی نجف زاده می نشینند.
یکی از اصلی ترین اهادف برنامه برمودا بنظر می رسد که حرف های اختیاری و درد و دل میهمانانی هست که آن را از حالت یک مصاحبه کلیشه ای خبری و گفت وگو محور خارج کرده است و بواقع نویسندگان و عوامل تولید این برنامه همه دغدغه شان این بوده که برمودا در واقع گم نشود و به موقع میهمانان خود را به مخاطبان بشناساند و بنظر می آید که در این خصوص هم موفق عمل کرده است و به عنوان یکی از برنامه‌های خیلی ویژه در رسانه ملی است که می توان اذعان کرد که به نوعی یک نوآوری جدید در ساختار برنامه سازی در صداوسیما را بوجود آورده است که تاکنون در این سازمان کمتر به آن پرداخته شده است.
اگرچه برخی در این میان شاید به انتقاد از این برنامه، آن را یک برنامه تقلیدی از نوع خارجی و به نوعی مشابه سازی فرض کنند اما همین که تولید کنندگان چنین برنامه ای جرات کرده اند که برنامه ای با حال و هوای جدید و نه صرفا چالشی بلکه یک برنامه گفت وگو محور صادقانه و بدون پرده را با شخصیت ها و میهمانان برنامه تولید کنند خود جای قدردانی دارد چراکه یک بدعت و نوآوری در نوع برنامه سازی در صداوسیما هست که در کمتر برنامه تلویزیونی گفت وگومحور تاکنون شاهد آن بوده ایم و درواقع از این منظر قابل تامل و تفکر است.
به هرحال برمودا به وقت پیدا شدن شاید همان راز مگوی برخی از آدم ها و شخصیت هایی باشد که تاکنون نمی توانستند براحتی برخی از حرف ها را در جلوی دوربین بزنند و به همین خاطر جذابیت های فراوانی برای بیننده های تلویزیونی دارد و نگاه جدیدی است که در واقع بیننده شبکه نسیم را با خود تا انتهای برنامه همراه می کند اگرچه در فواصل برنامه کامران نجف زاده به عنوان مجری سعی می کند که با میهمان برنامه و با اطلاعاتی که از وی دارد او را غافلگیر کند اما صحبت های بدون پرده و کم حاشیه باعث می شود که میهمان برنامه خود را غریبه حس نکند و براحتی وارد یک گفت وگوی صمیمی شود و حتی در برخی موارد حرف های ناگفته ای را هم بر زبان می آورد که برای مخاطب تازگی دارد.
اگرچه برنامه برمودا دارای آیتم های زیادی نیست و از ابتدای ورود میهمانان به این برنامه مثل یک گفت وگوی ساده تلویزیونی بنظر می آید اما در ادامه با فضاسازی مجری شکل و شمایل برنامه تغییر می کند و در واقع در مسیری قرار می گیرد که دیگر شبیه به حال و هوای یک مصاحبه تلویزیونی نیست و مخاطب دوست دارد که بیشتر از میهمان برنامه بداند و در واقع یکی از مهمترین شاخصه های این برنامه روایت قصه آدم هایی است که به میل خود از آنچه که دوست می دارند از قاب تلویزیون برای بیننده ها بازگو کنند مطرح می شود یعنی این برنامه به هیچ وجه بدنبال یک مصاحبه کلیشه ای خشک نیست و فضای برنامه هم یک فضای صمیمی و ساده ای است. از ناگفته ها که میهمانان برنامه با اشتیاق از آن استقبال می کنند و دوست دارند که مخاطب از زوایای پنهان برخی از مسائل زندگی اجتماعی و خانوادگی شان مطلع شود.
در واقع برمودا به این استعداد رسیده است که با میهمانان اش همراهی کند تا آن ها آینه تمام نمای واقعیت هایی باشند که قرار است بدون هیچ چالش و فشاری به مردم گفته شود و جذابیت برنامه برمودا هم به همین است که بیننده این برنامه در فرصت یک ساعته شاهد روایتی از یک روند از زندگی افرادی باشد که کمتر در قاب تلویزیون دیده شده است و از طرفی هم به این باور برسد که هرآنچه که از این برنامه می بیند صحبت های صمیمی و بی پرده ای است که تاکنون نشنیده است.
بنابراین می توان گفت که برمودا برنامه ای است که علی رغم شکل ظاهری اش به یک برنامه گفت وگو محور اما در اصل یک برنامه ساختارشکنانه تلویزیونی است که مخاطب با گذشت دقایقی از این برنامه حس می کند که به نوعی خودش هم با میهمان برنامه همراه است و جذابیت سوال های مجری که بعضا هم برخی از سوال ها برای خود میهمان برنامه هم غافلگیر کننده است و اینکه او به یکباره احساس می کند که مجری اطلاعات دقیقی از زوایای زندگی اش دارد که برای مخاطبان برمودا هم غافلگیر کننده است و همین امر باعث شده است که این برنامه آن حس مصاحبه و فضای یک برنامه گفت وگو محور صرف را نداشته باشد و این مساله بیننده شبکه نسیم را تا آخر برنامه با خود همراه می کند.
یکی از بخش های قابل توجه برمودا آیتمی است که مربوط به شاغلام برنامه و بخش نمایشی است که جواد انصافی از بازیگران طنز سینما و تلویزیون در نقش آن ظاهر شده است و علی رغم اینکه یک بار دیگر هم برای پذیرای میهمانان وارد صحنه می شود در انتها هم برای تقدیم روزنامه ای که روایت زندگی میهمان برنامه را نقل کرده است وارد این فضا می شود و صحبت پایانی که برای مخاطبان هم به نوعی جذاب و دیدنی می شود و بدرقه ای که از رضایتمندی میهمان برنامه حکایت دارد و روزنامه ای که حالا میهمان برنامه به عنوان یادگاری از حضور در برمودا به خانه می برد و بدین‌گونه برمودا به وقت پیدا شدن روایت می شود.
نظر شما