به گزارش ایرنا، همزمان با روز جهانی کارگر به همراه جمعی از مسوولان شهرستان ساوه برای بازدید و خسته نباشید به کارگران در شهر صنعتی کاوه به چند واحد تولیدی می رویم که در یکی از آنها بانویی کارگر توجهم را جلب می کند.
سخت مشغول کار است و صدای زیاد دستگاههایی که با آن کار می کنند موجب می شود سلامم را مجدد تکرار کنم، برخلاف تصورم که شاید خستگی و کم حوصلگی مانع رضایتش برای مصاحبه شود با حسی پر از انرژی و صورتی لبریز از خنده باهم به گفت وگو مینشینیم که در ادامه می خوانید.
او کارگر بودن را به اندازه زن بودنش، گره خورده به هویتش می داند و می گوید وحیده اسمی است که خانواده برای من انتخاب کردند اما قطعا کار کردن از هفت صبح تا هفت شب راهی است که خودم انتخاب کرده ام.
وحیده برخلاف برخی از ما در این روزها، گله و شکایتی از وضعیت کاریش نکرد اما از حال و روز جامعه کارگری همه درد و دلهایش را در این جمله که این قشر برای سرپا ماندن و گرداندن چرخه عرصههای مختلف نیاز به توجه و حمایت همه جانبه از سوی دولت، کارفرما و جامعه دارند، خلاصه کرد.
شب هایی با خستگی کمتر و جیب هایی پر پول تر را برای تمام کارگران سرزمینم چه زن باشند چه مرد، آرزو دارم
وی در قسمتی که کار می کند تنها بانو میان ۱۷ آقای مشغول بکار در همان بخش است و در این رابطه دیدگاهش را از زبان خود بشنویم که می گوید: پشت میز بودن و داشتن دیدگاه برابری زن و مرد چندان سخت نیست، کارگر بودن و این خواسته را داشتن هنر است.
۹ سال و پنج ماه از کارگر بودن وحیده می گذرد و او این روزهای گذشته را کوله و باری از خاطرات تلخ و شیرین می داند و چشم های سیاه بادامیش را برای مرور این خاطرات می بندد و یادش می آید که به من بگوید: اهل ساوه نیستم و ۱۰ سال پیش با مهاجرت به این شهر و پیدا کردن کار دل بسته کار و این دیار شدم.
دل بزرگی دارد چراکه جواب سوالم را مبنی بر خواسته هایش برای جامعه زنان کارگر تبدیل به یک لبخند ریز و نمکین و این گفته می کند که شب هایی با خستگی کمتر و جیب هایی پر پول تر را برای تمام کارگران سرزمینم چه زن باشند چه مرد، آرزو دارم.
وحیده نمونه یک زن اصیل ایرانی است که راه را در کار و تلاش کردن یافته و مشکلات و دغدغدها را چاشنی این راه می داند و این باور او من را مجاب می کند که بهتر است برای شنیدن گوشه ای دیگر از زندگی این قشر از جامعه به سراغ دبیر تشکیلات خانه کارگر شهرستانهای ساوه و زرندیه بروم.
علاقه یا اجبار
داوود میرزایی در این رابطه به ایرنا گفت: حضور زنان در عرصه های مختلف لازم و ضروری بوده و هیچ کسی با این مساله مخالفتی ندارد اما آنچه که باید در مورد کار کردن بانوان مورد توجه قرار بگیرد این است که آنان کار را بر اساس علاقه انتخابات کرده اند یا اجبار زمانه باعث این کار شده است؟.
اگر محل فعالیت یا رشته شغلی با جبر برای بانوان انتخاب شود در نهایت آنچه که آسیب می بیند نهاد خانواده است
وی افزود: این مسیر اگر به علت علاقه باشد بدون شک تعالی جامعه را به همراه خواهد داشت اما اگر جبر مشکلات زندگی منجر به فعالیت آنان در هر کدام از رشته های شغلی شده باشد بدون شک باعث ظهور و بروز آسیب های اجتماعی، مشکلات روحی و روانی در بین آنان می شود.
میرزایی با اشاره به اینکه جبر در انتخاب شغل برای تمام کارگران به ویژه بانوان آسیب زننده است گفت: تنها تفاوت میان این ۲ آن است که اگر محل فعالیت یا رشته شغلی با جبر برای بانوان انتخاب شود در نهایت آنچه که آسیب می بیند نهاد خانواده است.
وی یادآور شد: برخی از بانوان مجبور به کار ۱۲ ساعته در بیرون از خانه در کارگاه ها، یا حضور در شیفت های شبانه واحدهای تولیدی و یا برخی مشاغل سخت هستند که این مساله اگر متناسب با وضعیت جسمی و روحی آنان نباشد موجب لطمه های جبران ناپذیر بین آنان می شود که نتایج این چالش ها در سال های آتی در جامعه مشاهده خواهد شد.
دبیر تشکیلات خانه کارگر شهرستانهای ساوه و زرندیه افزود: گذارن زندگی به دلیل مشکلات معیشتی از جمله سرانه بالای مسکن و هزینه های درمان و آموزش سه چالش مهمی است که همه کارگران و خانواده های آنان با آن دست و پنجه نرم می کنند.
وی اضافه کرد: که در این بین خیلی از بانوان به خاطر جبر این مشکلات وارد بازار کار شده اند و اینجا اعلام خطر می کنم که خیلی از بانوانی که در صنایع کار می کنند تناسب شغل و شاغل در آنان وجود ندارد.
رفاهیات فراموش نشود
وی با اشاره به اینکه توجه به رفاهیات کارگران واحدهای تولیدی به ویژه بانوان برای جلوگیری از بروز آسیب های اجتماعی از سوی کارفرماها و مدیران دستگاه های اجرایی مرتبط ، لازم و ضروری است افزود: در ساوه این امکانات برای بانوان کارگر در حداقل ممکن قرار دارد.
میرزایی ادامه داد: این کمبودها به گونه ای است که در برخی موارد از جمله اینکه حتی یک مرکز ورزشی ویژه برای بانوان کارگر نداریم.
اتحادیه زنان کارگر در ساوه و زرندیه تشکیل شود
وی با اشاره به اینکه جمع کثیری از بانوان در شهرستان های ساوه و زرندیه به عنوان کارگر در واحدهای تولیدی و صنایع مشغول بکار هستند یادآور شد: لازم است زنان در حوزه های نمایندگی و تشکیلاتی حوزه کارگران نیز ورود پیدا کرده و به عنوان نمایندگان کارگری در پیگیری و رفع مسایل مشکلات و مطالبات جامعه خود مشارکت داشته باشند.
میرزایی خاطر نشان کرد: تشکیل اتحادیه زنان کارگر در شهرستان های ساوه و زرندیه لازم است و جای خالی آن در این شهرستان ها دیده می شود.
دبیر تشکیلات خانه کارگر شهرستانهای ساوه و زرندیه افزود: این تشکیلات آماده هر نوع همکاری برای تشکیل اتحادیه زنان کارگر در این شهرستان ها است تا بانوان بتوانند در ذیل این اتحادیه در کنار حقوق عمومی از حقوق انحصاری جامعه زنان کارگر هم دفاع کنند.
بکارگیری زنان در مشاغل زیان آور ممنوع است
رییس اداره کار، تعاون و رفاه اجتماعی ساوه هم که در کنار مسوولان در این بازدید بود به ایرنا گفت: براساس قوانین کار بکارگیری زنان در مشاغل سخت و زیان آور ممنوع بوده و علاوه بر آن کارفرمایان از بکارگیری زنان در رشته های شغلی که از توانان آنان خارج است نیز منع شده اند
محمدرضا نادری افزود: در راستای حمایت از حقوق کار بانوان، بازرسان این اداره همواره در نظارت های خود این ۲ قانون حمایتی از بانوان کارگر را زیر ذره بین دارند.
وی با اشاره به اینکه در بقیه موارد قانونی حقوق آنان برابر با حقوق کارگران مردان است اضافه کرد: در این راستا هم دستگاه ها براساس ضوابط همراه بانوان کارگر هستند.
نادری در خصوص تامین رفاهیات کارگران گفت: این مساله در اختیار کارفرمایان است که شرکت ها بر اساس توانمندی خود ملزم به رعایت آن هستند که برخی واحدهای تولیدی شهرستان در این ارتباط اقدامات قابل توجهی از جمله تخصیص سانس های ورزشی به بانوان را رعایت می کنند.
بیش از ۶۰۰ واحد صنعتی کوچک، متوسط و بزرگ در نقاط مختلف ساوه فعالیت میکنند؛ هم اکنون در این شهرستان یک شهر صنعتی (کاوه)، چهار شهرک صنعتی و یک ناحیه صنعتی با بیش از ۴۱ هزار فرصت شغلی فعالیت دارد.
این شهرستان هم اکنون با بیش از ۴۱ هزار فرصت شغلی ایجاد شده در واحدهای صنعتی حدود ۴۰ درصدد از اشتغال استان مرکزی را به خود اختصاص داده است؛ ساوه با حدود ۳۰۰ هزار نفر جمعیت دومین کانون جمعیتی استان مرکزی است.
نظر شما