محمدکریم پورمند روز شنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا بیان کرد: در دولت سیزدهم اداره کل دامپزشکی سیستان و بلوچستان بر جوجه‌ریزی، پرورش و مایه‌کوبی بیش‌از ۵۸ میلیون قطعه در واحدهای مرغداری نظارت بهداشتی داشت.
وی افزود: بیش از ۲۰ هزار مورد گزارش بیماریهای طیور پایش و مراقبت توسط دامپزشکی انجام و حدود ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار قطعه طیور بومی در روستاهای سیستان و بلوچستان به طور رایگان علیه بیماری مسری و مهلک نیوکاسل واکسینه شدند.
رئیس اداره بهداشت و مدیریت بیماریهای طیور دامپزشکی سیستان و بلوچستان ادامه داد: با نظارت بهداشتی دامپزشکی بر واحدهای پرورشی طیور، واکسیناسیون طیور صنعتی نیز به صورت مستمر توسط مراکز مایه کوبی دامپزشکی انجام می‌شود.
وی بیان کرد: سیستان و بلوچستان در حال حاضر تعداد ۳۳۵ واحد مرغداری گوشتی، ۹ واحد مرغداری تخمگذار و واحد پرورش پولت تخمگذار و ۲۹ واحد پرورش سایر ماکیان ( شتر مرغ ، کبک و بلدرچین ) و یک واحد پرورش مرغ مادر گوشتی فعال پروانه دار را در گستره جغرافیایی خود دارد.
پورمند گفت: دامپزشکی با اعمال نظارت های بهداشتی از ابتدا تا انتهای دوره پرورش تا حمل و سطح عرضه فرآورده‌های خام دامی نقش مهمی در معیشت و اشتغال مردم منطقه ایفا می‌کند.
وی اظهار کرد: رعایت برنامه الگویی مصوب سازمان دامپزشکی کشور در واحدهای صنعتی نقش موثری در کاهش رخداد بیماری‌ها و افزایش تولیدات این واحدها، حفظ سرمایه بهره برداران و جلوگیری از شیوع بیماریهای طیور در سیستان و بلوچستان دارد.
رئیس اداره بهداشت و مدیریت بیماریهای طیور دامپزشکی سیستان و بلوچستان تاکید کرد: مرغداران ضمن رعایت اصول امنیت زیستی و ضوابط بهداشتی، قرنطینه‌ای دامپزشکی از اجرای برنامه کامل واکسیناسیون طیور در مزرعه خود غافل نشوند و بر اساس الگوی اعلامی سازمان دامپزشکی نسبت به مایه کوبی منظم و مستمر طیور خود با استفاده از واکسن‌های مجاز از طریق مراکز مایه کوبی استان اقدام کنند تا از بروز و شیوع بیماریهای مسری و خسارت بار طیور به نحو موثری جلوگیری شود.
وی ادامه داد: افزایش جمعیت و تراکم جمعیت طیور در مزارع پرورشی باعث شده که اهمیت اصول امنیت زیستی و اقدامات پیشگیرانه و کنترلی علیه بیماریهای طیور به منظور جلوگیری از ورود بیماری ها و گسترش آنها در گله ها بیش از پیش اهمیت حیاتی پیدا کند، علاوه بر آن واکسیناسیون نسبت به سایر روش های پیشگیری و کنترل بیماری ها مانند جداسازی و معدوم کردن حیوانات آلوده و درمان با آنتی بیوتیک ها روشی مطمئن تر و مقرون به صرفه تر است که باعث افزایش بازدهی و بهبود عملکرد نهایی گله ها و جلوگیری از رخداد و شیوع بیماریهای واگیر طیور شود.
پورمند افزود: مرغداران برای تعیین نوع واکسن و روش واکسیناسیون گله پرورشی باید با نظر دکتر دامپزشک که براساس نوع طیور پرورشی، سطح امنیت زیستی موجود در منطقه و مزرعه پرورشی موردنظر، الگو و میزان شیوع بیماری های محلی (بیماری هایی که سابقه شیوع بیشتری داشته اند)، وضعیت انتقال آنتی بادی از طریق مادری، نوع واکسن ها را ارزیابی می‌کند نسبت به واکسیناسیون مزرعه پرورشی اقدام تا بهترین نتیجه حاصل شود.
وی خاطرنشان کرد: امروزه واکسن های ایمن، مؤثر و مقرون به صرفه ای وجود دارند که اگر به شکل درست و در زمان مناسب استفاده شوند، می‌توانند هزینه تمام شده تولید را کاهش داده و فرآورده‌های بهداشتی و با کیفیت مطلوب را برای جمعیت انسانی و با افق فراتر از تنظیم بازار داخلی کشور و افقی صادراتی برای بازارهای جهانی را فراهم آورد.
نظر شما