به گزارش ایرنا، کمتر از ۳ هفته تا آغاز المپیک پاریس باقی مانده و کاروان کشورمان هم قرار است با ۴۰ ورزشکار پا به این رویداد بگذارد. این روزها هم آخرین اردوهای المپیکیهای کشورمان در رشتههای مختلف در حال برگزاری است تا کاروان کشورمان با آمادگی کامل، راهی پاریس شود. کیومرث هاشمی، وزیر ورزش و جوانان هم این روزها در یک برنامه فشرده با سرکشی به اردوی رشتههای مختلف، جویای آخرین وضعیت المپیکیها میشود تا آنها در روزهای پایانی تمرینات آمادهسازیشان، مشکلی پیشرویشان نباشد.
علاوه بر سرکشی و اطلاع از وضعیت المپیکیها که ضروری است، موضوع دیگری که باید در اولویت برنامههای مدیران وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک، قرار بگیرد که آنهم رسیدگی و پیگیری رشتههایی است که جایی در کاروان ایران در المپیک پاریس ندارند. یکی از این رشتهها، فوتبال است که آخرین حضورش در بزرگترین رقابتهای ورزشی دنیا به المپیک ۱۹۷۶ مونترال برمیگردد. از آن دوره ۴۸ سال میگذرد و تیم فوتبال نتوانسته است که بار دیگر مجوز حضور در المپیک را بگیرد.
غیبت فوتبال در ۱۲ دوره گذشته المپیک، سبب شده حسرت این رشته برای حضور در المپیک به ۵۲ سال برسد، طلسمی که بیش از نیم قرن است که شکسته نشده تا جای این رشته پرطرفدار در کاروان المپیک کشورمان در ۴ دهه گذشته خالی باشد.
نکته قابل تامل، عقبگرد فوتبال نسبت به دوره قبل برای صعود به المپیک است. اگر برای المپیک توکیو، تیم فوتبال امید تا مرحله نهایی انتخابی پیش رفت و آنجا با حمید استیلی، سرمربی وقت در همان مرحله گروهی از مسابقات کنار رفت، تیم فوتبال امید در انتخابی المپیک پاریس، حتی به مرحله نهایی انتخابی هم صعود نکرد و شهریور سال گذشته در همان مرحله اول انتخابی با رضا عنایتی از مسابقات کنار رفت!
در چنین شرایطی به نظر میرسد یکی از اولویتهای کمیته ملی المپیک در کنار فدراسیون فوتبال باید برنامهریزی اصولی برای تیم امید در راه شکسته شدن طلسم المپیک باشد. به همین خاطر ضروری است که مسئولان علاوه بر پیگیری وضعیت تیمهای اعزامی به پاریس، به صورت موازی برای فوتبال هم جهت اینکه در المپیک ۲۰۲۸ لسآنجلس طلسم را بشکند، برنامه ویژه و عملیاتی را تدوین کنند و در این رابطه از فدراسیون فوتبال سروسامان دادن به شرایط تیم امید را مطالبه کنند.
فدراسیون فوتبال به عنوان متولی تیم فوتبال امید، مسئولیت اصلی را برعهده دارد، با این حال مطالبهگری و سازماندهی رشتههای اعزامی بر عهده کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش است و به همین خاطر ضروری است که فوتبال، جایگاه ویژهای در برنامهریزی برای المپیک لسآنجلس داشته باشد.
با وجود اینکه سروسامان دادن به تیم فوتبال امید برای آماده شدن جهت صعود به المپیک بعدی اهمیت بالایی دارد اما به نظر میرسد این تیم پس از اینکه شهریورماه گذشته دست خالی از تاشکند به تهران برگشت، کلا تعطیل شد و از برنامههای فدراسیون فوتبال کنار گذشته شده است. با توجه به عملکرد ضعیف امیدها با عنایتی، هنوز تکلیف سرمربی جدید مشخص نشده و به نظر نمیرسد مهدی تاج و همکارانش حتی در آینده نزدیک هم برنامهای برای مشخص کردن وضعیت نیمکت تیم امید ندارند.
این در شرایطی است که فوتبال برای صعود به المپیک باید یک برنامه ۴ ساله داشته باشد و از همان شب شکست شهریورماه گذشته برابر ازبکستان در تاشکند، باید آستینها برای حضور در المپیک بعدی بالا زده میشد. با وجود گذشته بیش از ۱۰ ماه از بسته شدن پرونده فوتبال برای المپیک پاریس، تیم امید هم تعطیل است و به نظر نمیرسد که مهدی تاج و همکارانش برنامهای برای شروع زدهنگام و با برنامه، تیم امید جهت موفقیت در انتخابی المپیک لسآنجلس برنامهای داشته باشند.
در چنین شرایطی مسئولیت بر دوش وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک است که با مطالبهگری از فدراسیون فوتبال، اجازه فرصتسوزی چندباره به فوتبال برای شکستن طلسم المپیک ندهند. از دست دادن زمان سبب خواهد شد که مانند تمام ۱۲ دوره گذشته، حسرت فوتبال باز هم طولانیتر شود. بدیهی است که فدراسیون فوتبال باید در اولویت قراردادن تیم امید، مانند سایر ردههای سنی و مشخص کردن سرمربی این تیم، اردوها و دوران آمادهسازی تیم امید را با حضور بازیکنانی که شرایط بازی در المپیک لسآنجلس را دارند، آغاز کند تا با استفاده از این فرصت ۴ ساله، شانس فوتبال برای شکستن طلسم صعود به المپیک، بیشتر از قبل شود.
نظر شما