آسایش دمایی، شرایطی ذهنی است که احساس رضایت از شرایط دمایی محیط را بیان می‌کند و حفظ استاندارد آسایش دمایی برای منازل جزو مواردی است که در جامعه کنونی مورد علاقه سازندگان ساختمان ها و از سوی دیگر برای علاقه مندان مبحث مدیریت انرژی بسیار حائز اهمیت است.
قرار دادن دمای محیط روی عدد دمایی ۲۴ درجه سانتیگراد که این روزها مورد تاکید قرار می گیرد دقیقا دمایی است که بدن انسان نیازی به صرف انرژی اضافی برای تنظیم دمای خود ندارد و این امر می‌تواند به بهبود بهره وری، کاهش استرس و افزایش سلامت کلی کمک کند.
مطالعات نشان داده است که قرار گرفتن در معرض دمای بیش از حد یا کمتر از حد آسایش می‌تواند بر بهره وری ذهنی و فیزیکی تأثیر منفی بگذارد، برای مثال یک مطالعه نشان داد که قرار گرفتن در معرض دمای ۲۶ درجه سانتیگراد (۷۸ درجه فارنهایت) برای هشت ساعت، عملکرد شناختی را تا ۱۰ درصد کاهش می‌دهد.
همچنین دمای بیش از حد یا کمتر از حد آسایش می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و سایر مشکلات سلامتی را افزایش دهد، قرار گرفتن در معرض دمای آسایش می‌تواند به بهبود سلامت کلی و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌ها کمک کند.
باید به این نکته توجه کرد که هیچ شرایط حرارتی خاصی وجود ندارد که در آن همه افراد راضی باشند همیشه افرادی هستند که از شرایط موجود رضایت ندارند .
محدوده آسایش حرارتی بر اساس رضایت و مقبولیت ۹۰ درصد افراد ایجاد می‌شود به عبارت دیگر اگر فقط ۱۰ درصد افراد از شرایط تهویه ناراضی باشند احتمالاً آسایش حرارتی برقرار شده است.
با بالا رفتن سن، متابولیسم کاهش می‌یابد ولی این عامل روی محدوده آسایش حرارتی تأثیری ندارد که تحقیقات نشان می‌دهد الگوها و معیارهای آسایش حرارتی در افراد جوان و سالخورده تفاوتی با هم ندارد
آزمایشاتی دیگر هم تأیید کرده که شرایط دلخواه از نظر آقایان و خانم‌ها خیلی با یکدیگر متفاوت نیست.
حتی در نقاط مختلف کره زمین و در فصل‌های متفاوت، تغییر قابل ملاحظه‌ای در محدوده آسایش حرارتی اتفاق نمی‌افتد. بنابراین می‌توان یک معیار آسایش حرارتی را برای تمامی ساکنان زمین و در تمام فصول تجویز کرد.
پوشیدن لباس یا نوع پوشش ما مانند یک عایق عمل می کند در هوای سرد با پوشیدن لباس می توانیم احساس راحتی داشته باشیم و از حرارت تولید شده بدن استفاده کنیم.
در تابستان نیز نوع پوشش ما در مصرف انرژی نقش قابل توجه ای دارد و اهمیت این موضوع به اندازه ای است که تابستان ۲۰۰۵ وزارت محیط زیست ژاپن اعلام کرد برای کاهش مصرف برق در تابستان، دمای استاندارد محیط باید ۲۸ درجه تغییر کند و در عوض کارکنان ادارات می‌تونن کت و کراوات نپوشند.
نتیجه شگفت‌انگیز بود و در سال ۲۰۰۶ یعنی سال دوم اجرای طرح، ۱.۱۴ میلیون تُن از انتشار گازهای گلخانه‌ای به دلیل کاهش مصرف برق کم شد و علاوه بر این ها صرفه‌جویی‌های اقتصادی جدی را برای ژاپن به دنبال داشت.
جالب است بدانید تاثیر افزایش دما در میزان مصرف موضوعی جدی است زیرا میزان افزایش دما در هر روز تأثیر مستقیمی بر میزان افزایش تقاضای مصرف برق داشته است و براین اساس هر یک درجه افزایش دمای متوسط کشور، ۱۸۰۰ مگاوات به مصرف برق اضافه می‌کند.
در پایان لازم است بدانیم با توجه به اینکه حدود ۴۰ درصد از تقاضای مصرف برق مربوط به وسایل سرمایشی است استفاده از دورکند کولرهای آبی و تنظیم دمای کولرهای گازی روی ۲۴ یا ۲۵ درجه در ساعات اوج تقاضای مصرف برق (از ساعت ۱۲ تا ۱۷ و ۱۹ تا ۲۳) می‌تواند کمک شایانی به پایداری شبکه برق در این روزهای بسیار داغ در نقاط مختلف کشور داشته باشد و خادمین مردم در صنعت برق را برای تامین برق پایدار یاری کند.
"کارشناس ارتباط با رسانه شرکت توزیع نیروی برق استان یزد"
نظر شما