سجاد نوروزی مدیر پردیس سینمایی آزادی با حضور در برنامه سینمازاویه درباره تهدیدها و فرصت‌های شبکه نمایش خانگی گفت: اگر در حوزه فرهنگ و هنر نگاه دوگانه داشته باشیم، هر چیزی می‌تواند هم فرصت و هم تهدید باشد. اگر بخواهیم صرفا پدیده‌های فرهنگی و هنری را فارغ از ماهیت آنها تفکیک کنیم، نتیجه‌گیری متفاوتی می‌توان داشت.
نوروزی ادامه داد: سینما، تلویزیون و پلتفرم‌ها اختراع ما نیستند و ماهیت آنها نیز سرگرمی است. نمی‌شود از چیزی که ماهیتا ویژگی‌های خود را دارد، توقع دیگری داشته باشیم. هنر ما این است که از دالان سرگرمی، معنا را منتقل کنیم. ما هم در تحلیل‌های روشن‌فکری و هم در تحلیل های انقلابی، ماهیت سرگرمی را نادیده می‌گیریم. ما مرجیعت خودمان را در تولید از دست دادیم. چرا فکر می‌کنیم جوان دهه هشتادی که جدیدترین سریال‌های دنیا را می‌بیند، به تماشای این سریال‌ها که با برچسب روشن‌فکری و استاندارد به شدت نازل، تولید شده اند، می‌نشیند؟
مدیر پردیس سینمایی آزادی با بیان اینکه تعداد آثار خوب پلفترم‌ها بسیار کم است، گفت: سال ۶۸ زیر بمباران جنگ، ۸۲ میلیون بلیت سینما در ایران فروش رفت؛ در حال حاضر این عدد رویاست. ما مرجعیت خودمان را در تولید از دست دادیم. چرا فکر می‌کنیم جوان دهه هشتادی که جدیدترین سریال‌های دنیا را می‌بیند، به تماشای این سریال‌ها که با برچسب روشن‌فکری و استاندارد به شدت نازل، تولید شده اند، می‌نشیند؟
این مدیر سینمایی با اشاره به دوران طلایی تلویزیون گفت: انبوهی از نهادهای رنگارنگ با بودجه های میلیاردی می‌توانستند پیش از ایجاد پلتفرم‌ها، ماهیت خود را تثبیت کنند و اجازه ندهند چنین فضایی شکل بگیرد. در این فضایی که پلفترم‌ها را نقد می‌کنیم و ضعف‌ها را شناسایی می‌کنیم، باید به خودمان هم یک سوزن بزنیم.
نوروزی افزود: ما هر چه از وظایف خود دوری می‌کنیم، یادمان می‌رود که یک گستره ۸۵ میلیونی در ایران داریم و این تنوع فرهنگی را به رسمیت نمی‌شناسیم. وقتی صداوسیما به کارکرد اصلی خود بازگردد، هیچ محلی برای عرض‌اندام غیر نمی‌ماند.
عبدالعلی‌زاده دیگر کارشناس این برنامه با بیان اینکه دوره خلوت‌شدن خیابان‌ها با پخش سریال گذشته، گفت: هر زمانه‌ای اقتضائات خاص خود را دارد، در آن زمان یک بار سریال پخش می‌شد و همه مجبور بودند آن را ببینند؛ الان فوتبال هم خیابان را خلوت نمی‌کند.
نوروزی نیز افزود: مشکل ما همین تفکیک است؛ می‌گوییم بخشی از جامعه به گونه‌ای و بخشی از جامعه به گونه دیگری است. برای بخشی از جامعه حکم صادر می‌کنیم که ممکن است به مبانی اعتقادی بی‌توجه باشند و آنها را به رسانه‌های بیرونی تقدیم کنیم. بخشی نیز معتقدترند و می‌خواهیم برای آنها در داخل اثر تولید کنیم. ما باید با به رسمیت‌شناختن سرگرمی، یک زنجیره تولید وسیع محتوا برای تمام اقشار داشته باشیم. ما مخاطب را دودستی تقدیم سکوهای خارجی کرده‌ایم. ما باید با به رسمیت‌شناختن سرگرمی، یک زنجیره تولید وسیع محتوا برای تمام اقشار داشته باشیم. ما مخاطب را دودستی تقدیم سکوهای خارجی کرده‌ایم
این مدیر سینما ضمن مقایسه مخاطبان در سال‌های اخیر توضیح داد: ما باید نگران باشیم که مخاطب از فضای رسمی رفته است. مخاطب من در سال ۹۷ با مخاطبی که در سال ۱۴۰۳ دارم، خیلی فرق دارند. مرجعیت تولید و سرگرمی، به خارج از فضای کشور منتقل شده است و این نگران کننده است.
علی عبدالعلی‌زاده با اشاره به اینکه پلتفرم‌ها در نبود قوانین و ترک فعل نهادهای رسمی مثل وزارت ارشاد به این وضعیت دچار شده‌اند، گفت: آنچنان برای نظارت بر پلتفرم‌ها غفلت صورت گرفت که در نهایت صداوسیما موظف شد بر پلفترم‌ها نظارت کند. وقتی می‌گوییم تهدید، یعنی غفلت کردیم و درصد خطای آن بالاست. فردی در ایران دوست دارد فرزندش را در فضای فرهنگی سرزمین خود رشد بدهد و حاکمیت هم موظف است برای او یک فضای امن فرهنگی ایجاد کند.
وی در نهایت گفت: این خطرناک است که ما با با پدیده‌های مهم سهل‌انگارانه برخورد کنیم. ما اندازه خطر را نمی‌دانیم و باید کاری کنیم خانواده ایرانی بداند که میزان خطر چه قدر است، نه آنکه کلا آن را کنار بگذارد. اگر بخواهیم سبک زندگی ایرانی را حفظ کنیم، باید با نظارت آثار پلتفرم‌ها را تماشا کنیم.
نظر شما