مداح: پاداش صبرم را گرفتم/ به من بی‌مهری شد اما از کنارش رد شدم

به گزارش ایرنا، مینو مداح سرمربی موفق تیم ملی تکواندو زنان ایران، طی دو سال اخیر توانست تیم کشورمان را برای نخستین بار به قهرمانی آسیا برساند. ناهید کیانی را به اولین بانوی تکواندوی ایران تبدیل کرد که مدال طلای قهرمانی جهان را کسب می‌کند. بانوان تکواندوی ایران تحت هدایت او و مهروز ساعی به مدال‌ها و افتخارات متعددی در گرندپری و سایر رویدادها دست یافتند و در نهایت المپیک پاریس میدانی برای افتخار آفرینی مبینا نعمت‌زاده و ناهید کیانی شد تا نام آنان در تاریخ ورزش و تکواندوی ایران ثبت شود.

در این خصوص گفت‌وگویی را با مینو مداح انجام داده‌ایم که شرح آن را در زیر می‌خوانید:

تیم شما نتایجی به دست آورد که موجی از شادی را بین مردم و به‌خصوص بانوان ایجاد کرد. چه احساسی در این خصوص دارید؟

می‌خواهم در ابتدا از شما و رسانه‌ خوبتان و همچنان سایر رسانه‌ها تشکر کنم که از ما حمایت کردند و خوشحالم که توانستیم جواب این حمایت‌ها را بدهیم. واقعا از اینکه موجب شادی مردم شدیم، احساس خوبی دارم و به دختران سرزمینم افتخار می‌کنم.

پیش از اعزام در گفت‌وگویی که داشتیم شما معتقد بودید مبینا و ناهید هر دو می‌توانند فینالیست شوند. چگونه تا این حد به تیم‌تان اعتماد داشتید؟

دوسال است که شبانه روز در تیم ملی کنار هستیم. با توجه به عملکرد ناهید و مبینا در مسابقات مختلف و شناختی که از توانایی آنان و البته حریفان داشتیم، باورم بر این بود که هر دو قهرمان ما می‌توانند فینالیست شده و مدال‌آور باشند. واقعا مبینا نیز می‌توانست به فینال برسد و خدا را شاکرم که با دو نفر به دو مدال رسیدیم و تاریخ‌سازی شد.

تمامی تکواندوکاران در دو بخش زنان و مردان ما تا آخرین ثانیه برای پیروزی تلاش می‌کردند و اصلا نمی‌خواستند مغلوب شوند. دلیل این جنگندگی کجا بود؟

برای این مساله خیلی تلاش کردیم و برنامه داشتیم. حضور و کمک رئیس فدراسیون و مدیر فنی تیم‌های ملی نیز تاثیر فراوانی داشت. این حس جنگندگی و تلاش تا آخرین ثانیه به بچه‌ها تزریق شده بود و نمی‌خواستیم زمینی که مدت ها برای رسیدن به آن تلاش کرده‌ بودیم را از دست بدهیم. بچه‌های ما توان خود را ثابت کرده و نشان دادند که لیاقت این همه حمایت را داشتند.

ناهید کیانی در پاریس عالی بود، اما به‌نظر می‌رسد در فینال نتوانست چندان توان خود را ثابت کند. این مساله را قبول دارید؟

من هم معتقدم او می‌توانست در فینال برنده باشد، البته دلایلی وجود داشت. شما می‌دانید اما برای برخی که اطلاع ندارند باید بگویم که وزن مبارزاتی ناهید ۵۳ کیلوگرم است که در جهانی نیز در این وزن طلا گرفت. اما او در وزن المپیکی ۵۷ کیلو شرکت می‌کند و از نظر وزنی و قد از همه حریفانش پایین‌تر بود، اما در نهایت عالی مبارزه کرد. البته دلیل دیگری نیز بود.

اگر امکان دارد آن دلیل را هم بگویید.

ببینید فاصله نیمه‌نهایی تا فینال ناهید بیش از ۴ ساعت طول کشید و او سه بازی سخت انجام داد تا فینالیست شود. کوفتگی و ضرباتی که در سه بازی اول داشت، واقعا برایش مشکل‌ساز شد و خودش هم گفت اگر فاصله نیمه‌نهایی تا فینال کم بود قطعا عملکرد بهتری داشت. با همه این تفاسیر او دختر تاریخ‌ساز تکواندوی ایران است که بسیاری از رکوردها را جابه‌جا کرد.

خانم مداح می‌خواهم مساله‌ای را بگویم که خیلی‌ها نمی‌دانند. شما در یکی از المپیک‌ها که هدایت تیم را برعهده داشتید در فاصله کوتاهی تا اعزام با تصمیم عجیب فدراسیون وقت، کنار گذاشته شدید. اکنون طلب خود را از المپیک گرفتید، اما هیچگاه ندیدیم در خصوص آن اتفاقات صحبت کنید.

ممنونم که اشاره کردید چون خیلی‌ها اصلا نمی‌دانستند. من سه المپیک را از دست دادم که یکی از آنها در آستانه اعزام بود، اما هیچگاه صحبتی نکردم. به من بی‌مهری شد اما خیلی زود از کنارش رد شدم و می‌دانستم بالاخره حقم را از المپیک می‌گیرم. خیلی تلاش کردم و از خداوند خواستم اگر شایستگی‌اش را دارم، من را به حقم برساند که خوشبختانه به آن رسیدم.

همسر شما از قهرمانان تکواندو است. در این دو سال که برای کسب سهمیه و سپس موفقیت در المپیک می‌جنگیدید، همسر و فرزندانتان چقدر حامی شما بودند.

همسر من رسول فصیحی از ملی‌پوشان اسبق تکواندو بوده که مربی من است و در تمامی زمینه‌ها از او مشورت می‌گیرم و باعث افتخار من است. مهدیه و مهسان دختران دو قلوی من هستند که باید از آنها و پدرشان تشکر کنم که حامی من بودند. خیلی سخت بود اما وقتی شادی آنان را دیدم، خدا را برای داشتن چنین خانواده‌ای شکر کردم.

صحبت پایانی؟

از تمام افرادی که حامی ما بودند تشکر می‌کنم. بسیار خوشحالم این افتخارات به دست آمد و برای تمامی دختران ایران در زمینه‌های گوناگون آرزوی موفقیت دارم.