دومین سالگرد ارتحال آیت الله ناصری در اصفهان برگزار شد

به گزارش ایرنا، در این مراسم که عصر پنجشنبه در سالن گلستان شهدای برگزار شد، سردار احمدرضا رادان فرمانده کل انتظامی کشور، استاندار اصفهان، فرمانده سپاه صاحب‌الزمان (عج) استان، جمعی از اساتید و طلاب حوزه های علمیه اصفهان، جمعی از مسوولان محلی، مدیران شهری و اقشار مختلف مردم حضور داشتند.

در این مراسم ۲ تن از شاعران و مداحان اصفهان اشعاری بمناسبت شهادت امام حسن مجتبی (ع) و بزرگداشت شخصیت آیت الله ناصری سرودند.

استاد حوزه و دانشگاه اصفهان در این مراسم با اشاره به سیره زندگی آیت‌الله ناصری؛ ساده زیستی، پارسایی و بی‌تکلفی را از جمله ویژگی‌های این عالم ربانی و اسوه اخلاق و مردم‌داری نام برد و خاطرنشان کرد: ایشان انسانی متواضع، با اخلاق و مخلص بود.
حجت‌الاسلام مهدی گرجی با بیان اینکه مطالب بسیاری درباره شخصیت آیت الله ناصری ذکر شده است افزود: ایشان همیشه مدافع نظام اسلامی، امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب بود.

وی اضافه کرد: اخلاص، معنویت و توجه تام و عشق فراوان به اهل بیت بویژه حضرت فاطمه زهرا (س) از ویژگی‌های این عالم بود و هرگاه که نام حضرت فاطمه زهرا و امام حسین (ع) را می‌شنید اشک در چشمانش حلقه می‌زد.

حجت‌الاسلام گرجی اظهار داشت: آیت الله ناصری همواره به شاگردان و طلاب جوان حوزه علمیه توصیه می‌کرد که در توسل های خود به ائمه اطهار از حضرت فاطمه زهرا (س) غافل نشوید.

وی با اشاره به اینکه آیت الله ناصری توجه خاصی به غذا و لقمه حلال داشت اضافه کرد: روش سلوکی این عالم ربانی توجه ویژه به نماز و لقمه حلال بود.

استاد حوزه و دانشگاه اصفهان گفت: آنچه که مهر این مرد خدایی را به دلهای مردم انداخت، ایمان و عمل صالح بود.

وی خاطرنشان کرد: آیت الله ناصری علاقه شدیدی به برگزاری روضه امام حسین (ع) داشت و همیشه به مردم توصیه می‌کرد که حتی با نصب پرچم عشق و علاقه خود را به اباعبدالله الحسین (ع) ابراز کنید.

به گزارش ایرنا، آیت الله ناصری دولت‌آبادی از علمای به نام و محبوب و استاد اخلاق شهر اصفهان بود که در چهارده سالگی به شهر مقدس نجف اشرف رفت و دروس مقدمات حوزه را فرا گرفت، آیات عظام میرزا هاشم آملی، سید عبدالهادی شیرازی، حضرت امام خمینی (ره)، سید محمود شاهرودی و سید ابوالقاسم خویی برخی از استادان اصول عالی حوزوی آیت الله ناصری بودند.

آیت الله محمد علی ناصری دولت آبادی از علما و استادان اخلاق پس از مدت‌ها بیماری چهارم شهریور سال ۱۴۰۱ دار فانی را وداع گفت.