به گزارش ایرنا از روابط عمومی دادگستری مازندران، عباس پوریانی روز سه شنبه اظهار کرد: با توجه به وصول گزارش‌های متعدد و نارضایتی‌های مردمی از وضعیت نامناسب سایت زباله شهرستان گلوگاه، پیگیری موضوع در دستور کار ویژه دادستانی گلوگاه قرار گرفت.
رئیس کل دادگستری مازندران افزود: با صدور دستور ویژه، ضمن بازدید مقامات قضائی شهرستان از وضعیت سایت زباله و بسیج ادارات متولی از جمله شهرداری، اداره بهداشت و محیط زیست، دستورات لازم برای حل مشکل مذکور صادر و معضل ۳۰ ساله سایت زباله این شهرستان در راستای پیگیری حقوق، عامه حل و فصل شد.
پوریانی با بیان اینکه در حال حاضر سایت زباله شهرستان گلوگاه از وضعیت مطلوب و قابل قبولی برخوردار شده و زباله‌ها به مکان مناسبی انتقال یافته است، خاطرنشان کرد: در اولین زمان ممکن نسبت به کاشت درخت و ایجاد فضای سبز در مکان مذکور اقدام خواهد شد.
رئیس کل دادگستری مازندران تصریح کرد: حفظ سلامت مردم برای دستگاه قضائی استان بسیار ارزشمند است و در راستای حفظ حقوق عامه، با هر مؤلفه ای که بهداشت و سلامت مردم را با مخاطره مواجه کند، بدون اغماض، برخورد قاطع و قانونی خواهد شد.
به گزارش ایرنا، معضل پسماند سال های طولانی است که گریبان‌گیر مازندران سرسبز است و در برهه های مختلف سه دهه گذشته در برخی مناطق تبدیل به بحران چند وجهی شد. مثلا در دهه ۷۰ معضل زباله در انجیلسی شهرستان بابل تبدیل به بحران اجتماعی و امنیتی شده بود. زباله شهرستان ساری هم چند سال پیش وضعیت مشابهی پیدا کرد. در شهرستان آمل وجه زیست محیطی این معضل به سنگی بزرگ جلوی پای اجرای بزرگ ترین سد استان تبدیل شده است. قصه تلخ دپوی زباله در سواحل محمودآباد همچنان نقل محافل است. شاید اگر آتش سوزی چند سال پیش نبود، کسی در مازندران هیچگاه متوجه کوه زباله فریدونکنار نمی شد.
اگر چه قصه تلخ معضل زباله برای بومیان مازندران تکراری است، چون درد و رنج و جان سختی آن در برابر راه حل های متنوع را با گوشت و استخوانشان لمس کرده اند، ولی برای غیربومیان هم ناآشنا نیست، چون اگر حتی سابقه یک بار سفر زمینی به مازندران را داشته باشند، بوی تعفن زباله های انباشته در جای جای استان قطعا مشامشان را آزرده است. اغراق نیست اگر گفته شود در مسیر تمامی ۲۲ شهرستان مازندران مقاطعی وجود دارد که ناگهان دمه هوای متعفن چونان پتکی آهنین بر مشام آدم می کوبد.
نظر شما