به گزارش ایرنا، حاشیه‌های تیم وزنه‌برداری جوانان ایران و اعزام آن به مسابقات جهانی اسپانیا هر روز دستخوش داستان‌ها و اتفاقات جدیدی است. حذف ۶ وزنه‌بردار، لیست پر حاشیه اعزام، ترک هتل از سوی یکی از دختران در اسپانیا و استعفا یا برکناری سرمربی تیم وزنه‌برداری جوانان از مهمترین این حاشیه‌ها است که به سوژه خبری این روزهای رسانه‌ها تبدیل شده است.
حاشیه‌های متعدد وزنه‌برداری ایران حتی پای وزارت ورزش و جوانان را به میان کشید و بعد از جلسه رئیس فدراسیون با سیدمحمدشروین اسبقیان معاون وزیر ورزش، سجاد انوشیروان ضمن عذرخواهی از جامعه وزنه‌برداری قول برخورد با مقصران این اتفاقات را داد. کمیته فنی فدراسیون نشست ویژه‌ای را ۱۱ مهر ماه برگزار و در نهایت سیدهادی پانزوان از هدایت تیم جوانان استعفا کرد.
برکناری پانزوان این ذهنیت را ایجاد کرد که وی تنها مقصر اتفاقات است. اما او صحبت‌ها و روایت جدیدی از اتفاقات چند هفته اخیر فدراسیون مطرح کرد.
وی روز دوشنبه در گفت‌گو با خبرنگار ایرنا گفت: نمی‌دانم سمت انوشیروانی در کمیته فنی چیست اما او بدون توجه به نظر اعضای کمیته، خود شخصا نامه عدم همکاری من را امضا کرد.
متن کامل این مصاحبه در زیر آمده است؛
کمیته فنی با استعفای شما موافقت کرد، چرا شما با وجود همه تلاش‌ها برای ساختن یک نسل خوب در وزنه‌برداری باید کنار بروید؟
من استعفا ندادم بلکه نامه عدم همکاری را به فدراسیون ارسال کردم. همه من را می‌شناسند و می‌دانند چه جایگاهی در وزنه‌برداری ایران دارم. چندین سال در این رشته کار کردم و نیاز به موافقت یا مخالفت اعضا برای استعفا ندارم خودم نامه عدم همکاری زدم و کنار رفتم زیرا باور دارم که اتفاقات اخیری که برای تیم وزنه‌برداری به وجود آمد مشکوک بود.
پس چرا با وجود ارسال نامه عدم همکاری در جلسه کمیته فنی حضور پیدا کردید؟
به کمیته فنی رفتم تا توضیحاتی در خصوص نتایج تیم بدهم، اما سوالاتی که از من شد که کاملا بی‌ربط بود. نمی‌دانم سجاد انوشیروانی چه جایگاهی در کمیته فنی دارد که من تمام سوالاتش را باید پاسخگو باشم. سوالات اصلا فنی نبود بلکه حاشیه‌ای بود تا جایی که از من پرسیدند که چرا در فلان جا، فلان حرف را زدید. من حتی بعد از جلسه کمیته فنی با برخی اعضا صحبت کردم که آنان مخالف رفتن من بودند و گفتند که تنها انوشیروانی موافق رفتنم بود.
اگر اعضا مخالف بودند، چرا نامه را امضا کردند؟
در کمیته فنی فقط پاسخگوی سوالات انوشیروانی بودم و سئوالات فنی نبود بلکه بیشتر حاشیه‌ای بود و طبق آنچه اطلاع دارم او شخصا نامه استعفای من را امضا کرد. اینکه چه سمتی در کمیته فنی دارد برای من جای سئوال است. متاسفم بزرگانی با این همه سابقه و تحصیلات در کمیته هستند و سکوت کردند و این من را به شک انداخت.
شاید به خاطر نتایج تیم با استعفای شما موافقت شد؟
کدام نتایج، من اسم ۱۰ وزنه‌بردار را برای رقابت‌های جهانی اعلام کردم که هفت نفر آنان شانس مدال و سه نفر نیز برای نتایج تیمی بود. زمانی که داستان حذف آن ۶ نفر به وجود آمد من نامه زدم و اعلام کردم که آن سه وزنه‌بردار هم اعزام نشوند. فقط به دنبال اعزام علیرضا عباسپور بودم که مدال هم گرفت، اما با اصرار سجاد انوشیروانی سه نفر دیگر اعزام شدند. زمانی که دنبال نتایج تیمی نیستیم چرا باید سه نفر اعزام شوند تا هزینه اضافه به فدراسیون تحمیل شود.
من با چهار وزنه‌بردار چهار مدال گرفتم و همه دیدند اگر داوران با عباسپور بیشتر مهربان بودند می‌توانستیم طلایی هم داشته باشیم و این نتیجه کار من است. رئیس فدراسیون در جلسه کمیته فنی هیچ اشاره‌ای به این موضوع نداشت که خود موافق اعزام سه وزنه‌بردار بود و من مخالف اعزام محمد اسفندیاری، امیررضا آقایی و حسن عمادی بودم اما این نفرات با صلاحدید انوشیروانی اعزام شدند.
یعنی اگر تیم کامل بود قهرمان جهان حتمی بود؟
شک نکنید اگر آن اتفاقات رخ نمی‌داد مقتدرانه قهرمان می‌شدیم. تیم جوانان کشورمان سال گذشته در مکزیک قهرمان جهان شد و جابجایی رکورد داشتیم و از آن تیم شماری به تیم بزرگسالان رفتند و نفرات دیگری را جایگزین کردم و تیمی را ساختم که آینده وزنه‌برداری ایران است. این تیم دست هر کسی باشد بی‌شک نتیجه خواهد گرفت. شاگردانم الان در تیم ملی هم موفق هستند.
سال گذشته در مسابقات قهرمانی بزرگسالان آسیا در ازبکستان ۲ نفر از این جوانان مدال گرفتند. دوباره این سوال را تکرار می‌کنم که چرا از نتایج ضعیف صحبت می‌کنند من که مخالف اعزام سه وزنه‌بردار بودم و خودشان اعزام کردند حال چرا از نتایج ضعیف صحبت می‌کنند. مگر تیم کامل را در اختیار داشتم که از نتایج درخشان حرف بزنم.
پس چرا فدراسیون و شخص انوشیروانی چشم بر روی این واقعیت‌ها بست؟
نمی‌دانم، رسانه‌ها باید این موضوع را بررسی کنند. سال گذشته و در پیکارهای جوانان جهان در مکزیک چه کسانی در تیم بودند و امسال قرار بود چه وزنه‌بردارانی اعزام شوند. چند شاگرد جوان من در تیم ملی هستند؟ با وجود اینکه چند جوان به تیم ملی وزنه‌برداری تحویل دادم امسال جایگزین آنان را در کمتر از ۶ ماه پیدا کردم و شاید نمی‌خواهند این عملکرد را ببینند و شاید نفرات کمیته فنی و رئیس فدراسیون به بهانه نتایج اسپانیا به دنبال کمرنگ کردن تلاش‌های من هستند و شاید هم می‌ترسیدند. انگار کسی دوست نداشت تیم به اسپانیا برود و نتیجه بگیرد. سخت است بخواهیم این کار را به اتفاقات سهوی ربط بدهیم.
در کمیته فنی کادر تیم نوجوانان از جوانان جدا شد. نظر شما در این باره چیست؟
من بر تیم‌های پایه نظارت داشتم و در ۲ سال گذشته نیز همواره در سکوی جهانی و آسیایی بودیم. همه نتایج مشخص است نمی‌دانم با چه استدلالی دارند برای تیم نوجوانان مربی انتخاب می‌کنند و حکم می‌دهند، مگر من در این تیم بد کار کرده بودم در حالی که به دنبال پست و شهرت نیستم و همه من را می‌شناسند. مهم نیست چه کسی را معرفی کنند، چرا که این تیم دست هر کسی باشد نتیجه خواهد گرفت چون یک تیم خوب ساختم.
شاید دنبال مقصر حذف ۶ وزنه‌بردار هستند.
اگر دنبال مقصر می‌گردند و کسی را پیدا نمی‌کنند، من گردن می‌گیرم اما مستندات چیز دیگری می‌گوید. من چند روز گذشته یک نامه را در فضای مجازی منتشر کردم و نوشتم باید علم غیب داشته باشید و واقعیت‌ها را هم نوشتم. در نامه فدارسیون هیچ اشاره‌ای به زمان دقیق تست دوپینگ و زمان ۱۴ روزه نشده بود. از کجا باید بدانم که باید فاصله ۱۴ روزه رعایت شود، وقتی که در نامه فدراسیون هیچ اشاره‌ای به این زمان نشده است. این نامه گویای همه چیز و پیام‌های زیادی در آن نهفته است.
این نامه یکسال پیش به فدراسیون آمده و یک ماه قبل از مسابقات به دست من رسید، حال چه کسی مقصر است. من نمی‌دانم.
شاید هم نامه دیر ترجمه شده بود.
من با مسوول کمیته روابط بین‌الملل فدراسیون هم صحبت کردم و او نیز اذعان داشت که نامه ۲ بار ترجمه و در اختیار مسوولان قرار داده شده و حتی به فدراسیون پزشکی نیز ارسال شده اما چرا یک ماه قبل از مسابقه به دست من رسید، جای سوال است.
یعنی عمدی در کار بوده؟
گفتم که آن نامه خود گویای همه چیز است. نامه یک‌ماه پیش از مسابقات جوانان جهان در اسپانیا به اصرار خودم به من داده شد. برای این قصور باید ۲ حالت را متصور بود نخست آنکه فدراسیون بی در و پیکر است و به نامه فدراسیون بین‌المللی بی‌توجهی شده و کسی از آن خبر نداشته است. این حالت برای من قابل پذیرش نیست زیرا با شناختی که از انوشیروانی و مدیریتش دارم این اتفاق نباید رخ می‌داد و حتی از چند جا پیگیری کردم و همه از نامه خبر داشتند و حتی نامه ۲ بار ترجمه و برای مسوولان ارسال شده است.
حالت دوم قصد و غرض است که احتمال آن نسبت به فرضیه نخست بیشتر است. نمی‌دانم چرا این نامه دیر به من داده شده و فدراسیون‌نشین‌ها به دنبال چه چیزی بودند؛ اما زمانی که مستندات را کنار هم می‌گذاریم نشان می‌دهد قصد و غرضی بوده است. با شناختی که از رئیس فدراسیون دارم وی کارش را همیشه درست انجام می‌دهد اما چرا در این مورد تعلل شده جای سوال دارد و مستندات هم قصد و غرض را نشان می‌دهد.
پس اهمال و کم‌کاری از سوی شما نبوده؟
من تمام حرف‌ها و مستندات را گفتم حال قضاوت با مردم است که چه کسی اهمال کرده است. باید یک واقعیت دیگر را نیز بگویم. من از اسفندماه سه نامه را برای تست دوپینگ ۲۴ ورزشکار به فدراسیون زدم و متن نامه‌ها هم موجود است اما بعد از چند ماه این کار انجام شد؟ من یک نامه اسفندماه زدم که تمام ورزشکاران دعوت شده به اردو تیم‌های پایه باید تست دوپینگ بدهند و امضای رئیس فدراسیون نیز پای این نامه است اما چه زمانی تست انجام شد. اعتقاد من به ورزش پاک است و همواره تاکید دارم که باید حتما تست انجام شود.
مشکلی برای ورزشکاران محروم در آینده ایجاد نمی‌شود؟
نه خدا را شکر محرومیت فقط از این مسابقه بود و آن هم به خاطر ۲ روز تاخیر در تست دوپینگ، برخی نیز داستان‌ها و حرف‌های دیگری را سر هم می‌کنند. ما از اسفندماه خواستار تست دوپینگ بودم و برایم فرقی نداشت چه زمانی تست گرفته شود. اما برای فدراسیون بین‌المللی بسیار مهم است و این همان حلقه مفقوده نامه فدراسیون است که در آن اشاره‌ای به ۱۴ روز نشده است. وقتی که نامه فدراسیون یک دستورالعمل محسوب می‌شود و ۱۴ روز قید نمی‌شود چرا باید من مقصر قلمداد شوم؟ من سه بار برای گرفتن تست دوپینگ نامه زدم اما این کار را پشت گوش انداختند. به نظرم قصور در کار بوده و از قصد و عمد این اتفاق افتاده است.
این قصور موجب شد تا هم بچه‌ها از مسابقات جهانی بازبمانند و هم اینکه قهرمانی تیمی از ایران گرفته شود. حال چه کسی پاسخگوی هزینه‌های یکسال گذشته است؟
یعنی شما در این موضوع هیچ تقصیری ندارید؟
من تمام چیزهایی که لازم بوده انجام دادم و به فدراسیون اعلام کردم. فدراسیون نیز نامه‌ای به من داد که در آن ۱۴ روز قید نشده و این همان حلقه مفقوده داستان است. اولین بار نیست که به مسابقات بین‌المللی می‌روم و سال‌ها در این رشته فعالیت دارم و آدم بی‌تجربه‌ای نیستم که چنین خطای بزرگی از من سر بزند. از ۶ وزنه‌بردار محروم، چهار نفر با من کار کردند و ۲ نفر (آریا پایدار و ایلیا صالحی‌پور) در اردوی تیم ملی بودند چرا آنان محروم شدند و کسی از این ۲ قهرمان تست نگرفت. مگر آنان در تهران و فدراسیون نبودند چرا با استناد به همان نامه از این ۲ شانس مدال ما تست گرفته نشد. چرا قانون ۱۴ روز برای آریا و ایلیا رعایت نشد. من حرف بی‌حساب نمی‌زنم و با سند اعلام می‌کنم که فدراسیون کم‌کاری کرده است.
اما یک واقعیت نیز وجود دارد و الان من هر چه بگویم کسی به راحتی باور نمی‌کند زیرا برخی به دنبال مقصر می‌گردند به قول ضرب‌المثل معروف «دزد نگرفته پادشاه است» و من را به عنوان مقصر این اتفاقات معرفی کردند.
نظر شما