به گزارش گروه علمی ایرنا، وبگاه دنیای شیمی (Chemistry World) در گزارشی آورده است: مدال‌های نوبل فقط جایزه نیستند. این مدال‌ها تاریخچه‌ای غنی دارند که بیانگر رخدادهای زندگی و زمانه‌ای است که دریافت کنندگان آنها در آن می‌زیستند. در برخی موارد، مدال‌های جایزه نوبل برای صاحبان خود یا اقوام آنها باقی نمانده است. در تاریخچه ۱۲۳ ساله اعطای جوایز نوبل، تعدادی از این مدال‌ها دزدیده شده، مصادره شده، بر سرشان جنجال به پا شده و به حراج گذاشته شده‌اند.
برندگان جوایز نوبل از سال ۲۰۱۴ به صورت مکرر شروع به حراج مدال‌های خود کردند. قبل از آن، فقط تعداد کمی از این مدال‌ها در تاریخ اعطای این جوایز فروخته شده بودند.
اولین مدال جایزه نوبل شیمی که به حراج گذاشته شد، مدال هاینریش ویلاند (Heinrich Wieland) بود که در سال ۱۹۲۷ میلادی به دلیل پژوهش‌هایش درباره ترکیبات اسیدهای صفراوی برنده این جایزه شد. مدال او در حراجی در سال ۲۰۱۵ میلادی به قیمت ۳۹۵ هزار دلار فروخته شد.
دلایل مختلفی وجود دارد که چرا مدال‌های جایزه نوبل به حراج گذاشته می‌شود، اما معمولاً افرادی این کار را می‌کنند که آنها را به ارث برده‌اند.
گران‌ترین مدال جایزه نوبل فروخته‌شده در حراج، مدال نوبل فیزیولوژی یا پزشکی جیمز واتسون (James Watson) در سال ۱۹۶۲ میلادی بود که در حراجی کریستیز (یک بنگاه تجارت آثار هنری و یک خانه حراج اشیای هنری با شهرت جهانی) در سال ۲۰۱۴ میلادی به قیمت ۴ میلیون و ۷۶۰ میلیون دلار فروخته شد.
این اولین مدالی بود که صاحب آن در زمان حیاتش آن را فروخت و گفت قصد دارد درآمد حاصل از آن را به دانشگاه شیکاگو، کالج کلر در دانشگاه کمبریج، آزمایشگاه کلد اسپرینگ هاربر و برخی خیریه‌ها اهدا کند. یک میلیاردر روس به نام علی‌شیر عثمانوف (Alisher Usmanov)، مدال واتسون را خرید و آن را به وی پس داد.
در هر صورت، همه مدال‌هایی که به حراج گذاشته می‌شوند، به فروش نمی‌رسند. مدال رابرت مولیکِن (Robert Mulliken) برنده جایزه نوبل شیمی ۱۹۶۶، به تازگی به حراج گذاشته شد که نتوانست پیشنهادی را جلب کند. قبلاً نیز مدال‌های جایزه شیمی جورج دی هیوسی (برنده ۱۹۶۶) و فرانسیس آستون (برنده ۱۹۲۲) هیچ پیشنهادی دریافت نکرده بودند.
نظر شما