به گزارش خبرنگار ایرنا، در این نشست، بر اولویت حفظ، انسجام و یکپارچگی شهر پارسه تخت جمشید در محدوده حریم درجه ۱ تاکید و توافق شد سازمان ایرانگردی و جهانگردی ساخت این مجموعه جابه جا شونده را در چاه جنگل تخت جمشید متوقف و چگونگی ادامه روند این پروژه را به پایگاه میراث جهانی تخت جمشید واگذار کند.
مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید پنجشنبه به ایرنا گفت: حریم میراث جهانی تخت جمشید و حفظ حرمت و تکریم آن احترام به تاریخ ملّی کشور است و تلاش می‌شود عناصر تاریخی و فرهنگی محدوده پیرامونی تختگاه تخت جمشید در ارتباط و انسجام بستر تاریخی پارسه محفوظ بماند و یکپارچگی آثار حفظ شود.
علیرضا عسکری چاوردی افزود: عرصه و حریم هر اثر تاریخی بخشی از هویت منظری، فرهنگی و تاریخی آن اثر باستانی محسوب می شود به این شکل که اثر تاریخی در بافت و بستر یک عرصه و حریم خاص متولد شده است و عرصه و حریم بخشی از وجود و هستی هر اثر تاریخی و یا طبیعی به شمار می‌رود.
وی ادامه داد: اگر عرصه و حریم از اثر باستانی گرفته شود حیات تاریخی فرهنگی و بستر هویتی اثر باستانی انسجام و اصالت خود را از دست می دهد، معنا و مفهوم آن گم می‌شود و هویت فرهنگی تاریخی منظر پیرامون اثر از بین می رود و این موضوع به ویژه در خصوص میراث جهانی اهمیت بیشتری دارد.
پیشتر مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید گفته بود: ساخت مجموعه سرویس‌های بهداشتی به صورت پرتابل (قابل جابه‌جایی) برای استفاده عموم مردم است و از نظر منظری در بین درختان جای گرفته و هیچ خدشه‌ای به منظر تخت جمشید وارد نمی‌کند.
عسکری چاوردی افزود: ضوابط و معیارهای ثبت میراث جهانی بیشتر آثار تاریخی کشور ما وابسته به بستر فرهنگی، طبیعی و تاریخی است که حداقل با دو شرط از ۱۰ معیار ثبت جهانی، واجد ثبت در این فهرست شده‌اند.
مدیر پایگاه جهانی تخت جمشید اضافه کرد: بیشتر معیارهای ثبت برگرفته از خلاقیت، نوآوری، چگونگی استفاده از منظر طبیعی و در مجموع انتقال دهنده نوعی دانش بشری هستند؛ عرصه‌ها و حریم‌های میراث ملّی و جهانی زادگاه و خاستگاه بخشی از دانش بشریت هستند که در مقطعی از زمان در پیشرفت علوم و فنون جهان تاثیر گذار بوده‌اند.
عسکری اظهار کرد: امروزه، در سطح جهان، مکان ها و خاستگاه‌های این دانش بشری در چارچوب عرصه‌ها و حرایم میراث ملّی و جهانی حفاظت می‌شوند و دولت ها موظف به رعایت قوانین و مقررات وضع شده در قانون اساسی و میراث جهانی یونسکو برای حفظ، معرفی و بهره برداری علمی، فرهنگی و هنری از این آثار هستند.
او گفت : تخت جمشید به تختگاه محدود نمی‌شود بلکه تختگاه خود بخشی از شهر پارسه بوده است و طی کاوش‌های اخیر دروازه شهر پارسه در فاصله چهار کیلومتری آن کشف شد، بین دروازه شهر تا تختگاه تخت جمشید بناهای دیگری واقع بوده است که طی زمان از بین رفته است و نیازمند کاوش باستان شناسی است.
عسکری گفت: بدون مطالعه حریم تخت جمشید نمی‌توان تختگاه تخت جمشید و شهر پارسه را درک کرد و راهکار نخست، تملک دولت بر این نوع حرایم و بناهای باستانی واقع در محدوده میراث جهانی است تا بتوان از اقتصاد فرهنگی برای گردشگری در میراث جهانی بهره برد.
او بیان کرد: تملک بر عرصه و حریم میراث جهانی و ملّی بر هر نوع سرمایه‌گذاری مقدم است و راهکار قانونی تملک، ایجاد و حمایت از تشکیلات حقوقی در ساختار اداری است؛ چرا که محدوده حریم بزرگ بسیاری از آثار میراث جهانی را آثار تاریخی و باستانی فراگرفته است که نیازمند کاوش باستان شناسی و یا تبدیل این آثار به سایت موزه است.
در این نشست مقرر شد پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید در خصوص جانمایی و چگونگی استفاده از این سرویس‌های بهداشتی در مکان مورد توافق شورای فنی و راهبردی تخت جمشید در آینده‌ای نزدیک تصمیم گیری کند.
طی روزهای گذشته، مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید در پاسخ به اخبار و گزارش های رسانه‌ای از شکستن حریم تخت جمشید با ساخت تأسیسات گردشگری در حریم این مجموعه، گفته بود: پس از پایان زمان بازدید از مجموعه جهانی تخت جمشید، دسترسی مردم به سرویس‌های بهداشتی داخل مجموعه قطع می‌شود؛ بنابراین ساخت مجموعه سرویس‌های بهداشتی به صورت پرتابل (قابل جابه‌جایی) برای استفاده عموم مردم است و از نظر منظری در بین درختان جای گرفته و هیچ خدشه‌ای به منظر تخت جمشید وارد نمی‌کند.
تخت جمشید مجموعه‌ای از چند کاخ تو در تو در کنار دشت مرودشت است که در دوران زمامداری داریوش بزرگ، خشایارشا و اردشیر اول بنا شده و پایتخت تشریفاتی امپراتوری هخامنشیان بوده است.
این مجموعه جهانی در ۱۰ کیلومتری شمال مرودشت و ۵۷ کیلومتری شیراز واقع شده و هرساله میزبان گردشگران بسیاری از سراسر ایران و جهان است.
تخت جمشید به عنوان دومین میراث جهانی ایران و یکصد و چهاردهمین اثر جهان، در ۱۹ اردیبهشت سال ۱۳۵۸ ثبت جهانی شد.
نظر شما